Ο Γ. Τσιούμαρης για το θάνατο του Χ. Κατσίνα

Αντί Επικήδειου… – Στον Γιατρό Διευθυντή της Νεφρολογικής Κλινικής του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου μας που με τόσο μόχθο (και ανελέητο πόλεμο) κατόρθωσε να στήσει μια περίφημη – ξακουστή μονάδα , ανακουφίζοντας χιλιάδες ασθενείς της περιοχής μας…Και πάλεψε-πάλευε μέχρι πρόσφατα για πολλές κατακτήσεις , τακτοποιώντας έτσι τις όλο και περισσότερες ελλείψεις στο Νοσοκομείο μας.. – Στον Άνθρωπο-Γιατρό που περιέθαλπε- με τον καλύτερο τρόπο τους ασθενείς του κυρίως τους αδύναμους, φτωχούς και ταλαιπωρημένους… – Στον Γιατρό που έφερε κορυφαίους επιστήμονες στην πόλη μας έιτε με συνέδρια, είτε μ’ επιστημονικές επισκέψεις είτε με την πλήρωση θέσεων της κλινικής του… -Στον Γιατρό που πρόσφατα έφτασε μέχρι το Διεθνές Συνέδριο Διαβήτη στην Ινδία για να παρουσιάσει με τον Φίλο του γιατρό Κώστα Δολιανίτη την καινοτόμο έρευνά τους που για πρώτη φορά στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε εκτός Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου… – Στον Γίγαντα ψυχής αναλόγου της φυσικής του διάπλασης – Στον αυτοδιοικητικό μας με τις πλούσιες καινοτόμες ιδέες… – Στον “Θεατρίνο” μας που ξεπέρασε κατά πολύ ακόμα και τους επαγγελματίες της Σκηνής, χαρίζοντάς μας αξέχαστες όμορφες, δημιουργικές και επιμορφωτικές παραστάσεις… – Στον Οικογενειάρχη και στυλοβάτη του Μουσικού μας Σχολείου… – Στον Φίλο που ήξερε να τιμά την Φιλία όσο σπάνιοι στην εποχή μας… Αφήνεις την σφραγίδα σου φαρδειά-πλατειά σε όλα τα Επιστημονικά, Κοινωνικά, Πολιτιστικά, Αυτοδιοικητικά δρώμενα της περιοχής μας Χρήστο μου…(κι άς μην καταγόσουν απ΄αυτήν)… Οι προσευχές όλων μας θα σε συνοδεύουν στις Αυλές των Δικάιων…Κυρίως των αδύνατων, φτωχών και ταλαιπωρημένων… ΑΙΩΝΙΑ σου η Μνήμη Χρήστο μου…Με τις καλύτερες σκέψεις , αναμνήσεις και κυρίως τεράστια Ευγνομωσύνη.