Χριστούγεννα παρέα με τον καρκίνο… κι όμως θα περάσω καλά (Γράφει η Πηνελόπη Μελίδου)

15 Δεκεμβρίου 2019
15:40

Ήρθε πάλι αυτή η εποχή του χρόνου που οι περισσότεροι άνθρωποι την περιμένουν πως και πως. Αν το καλοσκεφτείς αυτή η εποχή είναι μέσα στο χειμώνα… την περίοδο που ο καιρός δεν είναι και στα καλύτερά του. Κρύο. Παγωνιά θα έλεγα. Χιόνια, βροχές και μουντίλα. Κι όμως όλοι περιμένουν πως και πώς να έρθουν τα Χριστούγεννα. Μετράνε αντίστροφα τις μέρες, στολίζουν από νωρίς, φτιάχνουν μελομακάρονα και κουραμπιέδες από τον Οκτώβριο κιόλας, λες και με αυτό τον τρόπο θα κάνουν τα Χριστούγεννα να έρθουν πιο γρήγορα.

Έτσι πως γράφω τώρα αυτό το κείμενο ξέρεις τι μου έρχεται στο μυαλό; Ότι τα Χριστούγεννα ακόμη και όταν ο καιρός είναι χάλια, και οι μισοί από εμάς τραβάμε τις μύξες μας και το κεφάλι μας πάει να σπάσει από τον πόνο, αυτό δεν μας ενοχλεί. Λέμε «δεν πειράζει, τουλάχιστον το καλό είναι ότι είναι ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ» και χαμογελάμε. Βρίσκουμε στην όλη κατάσταση μας ένα θετικό και μένουμε σε αυτό.

Τι ωραία θα ήταν να το κάναμε αυτό σε όλες τις καταστάσεις…ε;; να βρίσκαμε το θετικό και να επενδύαμε σε αυτό αντί να σπαταλάμε ώρες, μέρες και εβδομάδες ατελείωτες στα αρνητικά. Δεν ξέρω ακριβώς πως τα καταφέρνουν τα Χριστούγεννα και το κάνουν αυτό. Δεν το έχω ψάξει παραπάνω η αλήθεια είναι, ξέρω πολύ καλά, όμως, ότι οι άνθρωποι αφήνουν χώρο γι αυτό. Αφήνουν χώρο στο θετικό να μπει στη ζωή τους, γιατί πάντα και παντού υπάρχει το θετικό αρκεί να του δώσουμε το χώρο και να μην το περιορίσουμε εστιάζοντας στο αρνητικό.

Αυτό το κείμενο, λοιπόν, το γράφω για εσένα που αυτά τα Χριστούγεννα θα τα περάσεις και με έναν ακόμη «καλεσμένο-ακάλεστο», εκτός από τους κοντινούς σου ανθρώπους. Και ναι, εννοώ τον καρκίνο. Αυτόν τον κύριο που δεν σε ρώτησε και απλά μια μέρα εμφανίστηκε, και από εκείνη τη μέρα έκανε τη ζωή σου ανάκατη, διαφορετική.

Ο καρκίνος συνοδεύεται πάντοτε από συναισθήματα. Δύσκολα συναισθήματα. Σκέψεις πιο σκούρες, πιο σκοτεινές. Συνοδεύεται και από κούραση, σωματική κόπωση και πολλές φορές πόνο. Πόνο δυνατό που σε εμποδίζει να κάνεις τις ετοιμασίες που συνήθιζες τόσα χρόνια. Πόνο συνεχή, που σου υπενθυμίζει συνεχώς ότι ο καρκίνος είναι εκεί. Υπάρχει. Δεν είναι όνειρο. Και αυτό απογοητεύει. Στενοχωρεί. Λες τι νόημα έχει πια; αφού δεν ευχαριστιέμαι. Δεν διασκεδάζω. Δεν ζω.

Κι όμως. Ζεις. Αναπνέεις, σηκώνεσαι κάθε πρωί, κάνεις ό,τι μπορείς. Δουλειές του σπιτιού, ενδεχομένως πηγαίνεις στη δουλειά, φροντίζεις τα παιδιά, κάνεις μπάνιο, μαγειρεύεις, συζητάς. Ξέρω από μέσα σου θα λες «ε τι να κάνω;». Και εγώ θα σου πω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να συνειδητοποιήσεις ότι όλα αυτά γίνονται όχι επειδή πατήθηκε ένας μαγικός διακόπτης και ξαφνικά έγιναν μόνα τους. Όλα αυτά τα κάνεις εσύ. Εσυ σηκώνεσαι κάθε πρωί και ετοιμάζεις τα παιδιά. Εσύ ετοιμάζεις το φαγητό και στρώνεις το κρεβάτι. Εσύ πηγαίνεις στη δουλειά. Δεν είναι αυτονόητο ξέρεις. Λέμε «τι να κάνω» αυτόματα, θεωρώντας πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Υπάρχει η παραίτηση και η κατάθλιψη. Εσύ όμως δεν το βάζεις κάτω. Προσπαθείς. Θέλει δύναμη και προσπάθεια να τα κάνεις όλα αυτά. Κι εσύ τα κάνεις. Και να νιώθεις περήφανος/η για τον εαυτό σου που τα κάνεις. Ναι, ακόμη κι αυτά που θεωρείς αυτονόητα γιατί τελικά δεν είναι. Που προσπαθείς και δεν παραιτείσαι. Γιατί σημαίνει ότι ζεις.

Ξέρεις τι άλλο μας υπενθυμίζει ότι ζούμε; Τα συναισθήματά μας. Ναι, ναι. Καλά διάβασες. Ξέρεις, μόνο ένας νεκρός οργανισμός δεν μπορεί να νιώσει τίποτα απολύτως. Ούτε χαρά, ούτε λύπη. Ούτε αγωνία, ούτε απελπισία. Όταν, λοιπόν, νιώθουμε ακόμη και «δυσάρεστα» συναισθήματα σημαίνει ότι ζούμε. Όλα τα συναισθήματα μας είναι υπενθύμιση της ζωής. Μόνο ένας ζωντανός οργανισμός μπορεί να αισθανθεί. Να νιώσει. Να ταρακουνηθεί. Να ευχαριστείς, λοιπόν, τα συναισθήματα σου όποια κι αν είναι αυτά, γιατί σου δίνουν μια ευκαιρία σημαντική. Ένα δώρο πολύτιμο. Αυτό της ζωής.

Σε αυτό το σημείο, λοιπόν, θέλω να σου κάνω και εγώ ένα δώρο, κάτι άυλο αλλά πιστεύω πολύ σημαντικό. Θέλω να σου προτείνω μερικούς τρόπους να περάσεις καλά αυτές τις γιορτές παρά τον καρκίνο. Γιατί υπάρχουν τρόποι και εγώ εμπιστεύομαι τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά ότι μπορεί να βρει αυτόν τον δικό του τρόπο που του ταιριάζει και να μπορέσει να περάσει τις γιορτές με τέτοιον τρόπο που να καλύπτει τις ανάγκες του. Σου έχω, λοιπόν, απόλυτη εμπιστοσύνη ότι μπορείς, με το δικό σου τρόπο, με το δικό σου ρυθμό. Εδώ διαχειρίστηκες το σοκ της διάγνωσης, χειρουργία, θεραπείες και οοοοοολα του καρκίνου… πάμε, λοιπόν, να τα δούμε ένα – ένα.

  1. Έλα πιο κοντά με τους δικούς σου ανθρώπους

Κάλεσε τους ανθρώπους που σε βοηθούν πραγματικά και σε υποστηρίζουν και πέρασε χρόνο μαζί τους. Πέρασε χρόνο γελώντας, φέρνοντας στο μυαλό χαρούμενες αναμνήσεις. Παίξτε παιχνίδια. Φάτε μαζί. ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΤΕ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ που θα θυμάστε για το υπόλοιπο της ζωής σας. Ζήστε τη στιγμή. Το τώρα. Άλλωστε μόνο το τώρα μπορούμε να ζήσουμε. Ένα δευτερόλεπτο πριν είναι παρελθόν και ένα δευτερόλεπτο μετά είναι μέλλον. Τίποτα από τα δυο δεν μπορούμε να ελέγξουμε ούτε και να αλλάξουμε.

  1. Δώσε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ χώρο και χρόνο στις αρνητικές και μη βοηθητικές σκέψεις.

Οι αρνητικές και μη βοηθητικές σκέψεις παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην ασθένεια του καρκίνου. Και είναι απόλυτα φυσιολογικό αυτό. Αυτές τις μέρες όμως, κάνε μια συμφωνία με τον εαυτό σου και πες ότι κάθε μέρα θα αφιερώνεις μόνο μισή ώρα με το ρολόι σε αυτές. Μόλις περάσει η μισή ώρα θα σταματήσεις να τις σκέφτεσαι. Καθόρισε μια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας. Αν ξεπεταχτούν κι άλλες σκέψεις σε άλλη ώρα της ημέρας πες: «Αύριο στις ΧΧ:ΧΧ έχουμε ραντεβού. Θα τα πούμε τότε». Έτσι θα έχεις έναν καλύτερο έλεγχο και δεν θα υπερφορτώνεις τον εαυτό σου.

  1. ΑΠΕΦΥΓΕ τις συγκρίσεις με άλλα Χριστούγεννα που ο καρκίνος δεν υπήρχε.

Πολύ συχνά μπορεί να πέσουμε στην παγίδια να σκεφτούμε τα περσινά Χριστούγεννα και να πούμε «Τι ωραία που ήταν πέρυσι. Δεν είχα τίποτα να με ταλαιπωρεί κλπ κλπ». Δεν υπάρχει λόγος να γίνει αυτή η σύγκριση γιατί είναι μάταιη. Εκείνη τη στιγμή που πας να κάνεις τη σύγκριση πες τον εαυτό σου: «πόσο καλό μου κάνει να συγκρίνω δυο ασύγκριτες καταστάσεις; τότε δεν είχα καρκίνο, και τώρα έχω. Πόσο λογική βάση έχει η σύγκριση που κάνω και κατά πόσο με βοηθάει; μήπως με επιβαρύνει τελικά;» αν η απάντηση είναι ναι, τότε προσπάθησε να ασχοληθείς με κάτι άλλο.

  1. ΑΠΕΦΥΓΕ να μιλάς για τον καρκίνο συνέχεια.

Κάνε ένα διάλειμμα από την συζήτηση γύρω από τον καρκίνο 24ώρες το 24ωρο. Όταν βρίσκεσαι με φίλους και άλλους κοντινούς σου ανθρώπους προσπάθησε να συζητάς διάφορα άλλα θέματα εκτός από τον καρκίνο ώστε να ξεχαστείς και να ενισχύσεις τα ψυχικά σου αποθέματα. Όταν μιλάμε συνεχώς για το ίδιο θέμα κουραζόμαστε και εξαντλούμε τον οργανισμό μας ψυχικά και σωματικά, ενώ παράλληλα διαστρεβλώνουμε και την πραγματικότητα υπεραναλύοντας τα πράγματα.

  1. Αντάμοιψε τον εαυτό σου με ένα μικρό δώρο.

Αξίζεις όσο κανένας να ανταμοίψεις τον εαυτό σου με ένα δωράκι. Δεν χρειάζεται να είναι κάτι μεγάλο και μεγάλης αξίας. Ας είναι κάτι που απλά κάνοντας το δώρο στον εαυτό σου να χαμογελάσεις, να χαρείς και να νιώσεις όμορφα.

  1. Κάνε πράγματα που απολαμβάνεις.

Κάνε μια λίστα με πράγματα που θέλεις να κάνεις μέσα στις γιορτές και βάλε πάνω πάνω στη λίστα αυτά που σε ευχαριστούν περισσότερο. Σου προτείνω εδώ κάποιες ιδέες:

  • Να διαβάσω ένα βιβλίο
  • Να δω ταινίες
  • Να παίξω επιτραπέζια με τους φίλους μου
  • Να συναντηθώ στο σπίτι με καλούς μου φίλους
  • Να αγοράσω δώρα για μένα και τους σημαντικούς μου ανθρώπους
  • Να πάω μια εκδρομή
  • Να βγω μια βόλτα
  • Να ακούσω την αγαπημένου μουσική
  1. Κάνε εναλλακτικές και θετικές σκέψεις όταν έρχονται στο μυαλό σου οι αρνητικές.

Π.χ.

  • Για να αισθάνομαι όμορφα με τον εαυτό μου, μπορώ να κάνω όμορφα πράγματα γι’ αυτόν. Να επιτρέψω στον εαυτό μου μια μικρή απόλαυση.
  • Μήπως αυτή η σκέψη που κάνω αντί να με βοηθάει με επιβαρύνει; προτιμώ να σπαταλήσω αυτά τα 10 λεπτά σε κάτι που δεν μπορώ να αλλάξω ή σε κάτι δημιουργικό όπως το να κάνω το ΧΧΧΧ;;;
  • Τι θα έλεγα σε κάποιον φίλο μου εάν μου έλεγε αυτά που σκέφτομαι εγώ; (αυτά που θα έλεγες στο φίλο σου είναι τελείως διαφορετικά από αυτά που λες στον εαυτό σου!)
  • Ας επικεντρωθώ στο τι μπορώ να κάνω τώρα
  • Ο καρκίνος αποτελεί μόνο ένα κομμάτι της ζωής μου και όχι ολόκληρη τη ζωή μου
  • Έχω περάσει κι άλλες δύσκολες καταστάσεις όπως ……………………………………………………………
  • …………………………………………………………………………………………………………………………………….
  • ………………………………………………………………………………………………………………………….στο παρελθόν. Επομένως, μπορώ να διαχειριστώ και αυτό.
  • Βασική μου προτεραιότητα είναι να βοηθήσω τον εαυτό μου να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στη θεραπεία και να είναι σε καλή κατάσταση. Δεν είναι καλό να πιέζω υπερβολικά τον εαυτό μου.
  • Ίσως είμαι αρκετά σκληρός/ή με τον εαυτό μου. Εάν ήταν ένας καλός μου φίλος στη θέση μου δεν θα του μιλούσα ποτέ έτσι. Θα προσπαθώ να μιλάω στον εαυτό με τον ίδιο τρόπο που θα μιλούσα σε ένα φίλο που θα ήθελα να είμαι δίπλα του και να τον στηρίξω.
  1. Προσπάθησε να κάνεις κάτι που θα αξίζει να το θυμάσαι στο τέλος της ημέρας ή και στη ζωή σου όλη.

Δημιούργησε αναμνήσεις μόνος/η ή με φίλους. Φρόντισε κάθε ημέρα ξεχωριστά να κάνεις κάτι που εμπεριέχει στοιχεία που θα αξίζεις να θυμάσαι για πολύ καιρό. Δεν χρειάζεται να είναι κάτι τεράστιο και φανταχτερό. Για παράδειγμα, μια κούπα με την αγαπημένη σου ζεστή σοκολάτα και χαλάρωση στο καναπέ μπορε2ί να είναι κάτι που όταν θα πας στο κρεβάτι το βράδυ θα θυμάσαι και θα χαμογελάς.

Δεν θα σου πω πολλά, μόνο να μη ξεχνάς να αγαπάς τον εαυτό σου αληθινά. Στα εύκολα και στα δύσκολα. Να τον φροντίζεις και να τον προσέχεις και αυτός θα σου το ανταποδώσει. Σίγουρα.

Σου εύχομαι ολόψυχα να περάσεις δημιουργικές γιορτές και να ανακαλύψεις άλλη μια ιδιαίτερη και χαρισματική πτυχή του εαυτού σου. Σίγουρα υπάρχει αρκεί να προσπαθήσεις <3

Καλές γιορτές!!

Σε ευχαριστώ πολύ που διάβασες το άρθρο μου… δεν το θεωρώ καθόλου αυτονόητο.

Πηνελόπη Μελίδου

MSc Ψυχολόγος Υγείας

(Ειδίκευση στην υποστήριξη παιδιών, εφήβων και ενηλίκων στον καρκίνο και στο πένθος)

Βας. Σοφίας 30, Πτολεμαίδα

2463400494, 6906928843

Facebook: Πηνελόπη Μελίδου MSc Ψυχολόγος Υγείας

7 σχόλια

Γράψτε απάντηση στο Πηνελόπη Μελίδου Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*

Προσοχή!!! Για να δημοσιεύονται, από 'δω και στο εξής, τα σχόλιά σας, θα πρέπει να επιλέγετε, την παρακάτω επιλογή  "Διάβασα και αποδέχομαι τους Πολιτική απορρήτου  " που σημαίνει ότι διαβάσατε κι αποδέχεστε την πολιτική απορρήτου του kozan.gr. Αν, κάποια φορά, ξεχάσετε να το κάνετε θα λάβετε μια ειδοποίηση ότι δεν το πατήσατε (αρα δεν αποδεχτήκατε την πολιτική απορρήτου). Σε αυτή την περίπτωση, για να μη χαθεί το σχόλιο σας, πατήστε να γυρίσετε πίσω  και ξαναπατήστε "δημοσίευση", τσεκάροντας, προηγουμένως, την προαναφερόμενη επιλογή. Η συμπλήρωση των πεδίων όνομα, Ηλ. διεύθυνση και ιστότοπος, της παραπάνω φόρμας, δεν είναι υποχρεωτική.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.