Πέρυσι, τέτοια εποχή είχα γράψει ένα κείμενο για το μέλλον της Κοζανίτικης Αποκριάς. Εστίασα στη δημιουργία ενός μουσείου που κύριο στοιχείο του θα είναι η ιστορία και η εξέλιξη της αποκριάς. Που θα διαφυλάττει και θα μεταδίδει τα ήθη και τα έθιμα. Που θα αποτελεί σημαντικό καταφύγιο για την πολιτισμικής μας ταυτότητα. Ένα «θησαυροφυλάκιο» για την τοπική κοινωνία. Ένα μέσο για την κοινωνική, πολιτισμική και οικονομική ανάταξη. Στην ουσία ένας χώρος που θα υιοθετούμε την παράδοση του τόπου μας.
Φέτος, σκέφτηκα να γράψω κάτι το οποίο είναι άμεσα υλοποιήσιμο. Θα αναφερθώ στην έννοια της παράδοσης και το πως εμείς οι νέοι μπορούμε να την διασώσουμε, να την διαφυλάξουμε και να την υιοθετήσουμε.
Η λέξη παράδοση είναι παράγωγο ουσιαστικό του ρήματος παραδίδωμι, που σημαίνει εμπιστεύομαι κάτι σε κάποιον. Είναι δηλαδή μια διαδικασία, μια μεταβίβαση, με την οποία μεταφέρονται από την μία γενιά στην άλλη τα ήθη και τα έθιμα ενός τόπου. Πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό πως, παράδοση δεν σημαίνει οπισθοδρόμηση, αλλά εξέλιξη, βιώνοντας, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Είναι μια αλυσίδα που συνδέει τις γενιές μεταξύ τους.
Γι’ αυτό λοιπόν, στην φετινή Κοζανίτικη Αποκριά, ας υιοθετήσουμε τον πολιτισμό και την παράδοση των προηγούμενων γενιών. Ο πολιτισμός μιας γενιάς δεν δημιουργείται από το μηδέν, ριζώνεται στο πολιτισμό των προηγούμενων γενιών.
Πώς θα γίνει αυτό;
Από την Τσικνοπέμπτη μέχρι και την Μεγάλη Αποκριά ανάβει και από ένας φανός. Καθήκον μας είναι να επισκεφτούμε έναν φανό. Να ακούσουμε τα χάλκινα ακούσματα, να χορέψουμε γύρω από την φωτιά, να τραγουδήσουμε τα παραδοσιακά τραγούδια. Να φάμε κυχιά και γιαπράκια, να πιούμε ένα κρασί. Ακόμη, να πάμε σε μία θεατρική παράσταση και να υιοθετήσουμε για λίγο καιρό το τοπικό γλωσσικό ιδίωμα. Να βγούμε την μέρα των SOURD GAMES για να θυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια. Τέλος να συμμετάσχουμε ένα από τα μεγαλύτερα πάρτι νεολαίας από το Τοπικό Συμβούλιο Νέων.
Σε αυτές τις αποκριές ας είμαστε πρωταγωνιστές και κομμάτι αυτού του εθίμου. Καθ’όλη την διάρκεια ας σκεφτόμαστε το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της Κοζανίτικης Αποκριάς. Αποτελεί χρέος μας και καθήκον η συνέχεια της πολιτισμικής μας παράδοσης.
Ιβγάτι αγόριαμ στου χορό…κουρίτσιαμ στου σεργιάνι…να ιδίτι κι να μάθιτι…πως πιάνιτι η ΑΓΑΠΗ!
Ας απολαύσουμε την μαγεία της Κοζανίτικης Αποκριάς.
Εύχομαι καλές αποκριές με διάθεση σατυρική, καυστική με αστεϊσμούς και διακωμωδήσεις.
Στέλιος Μήλιος, Φοιτητής Ιονίου Πανεπιστημίου του τμήματος Αρχειονομίας Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΟΣΑ ΕΓΡΑΨΕΣ ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΜΗΝ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΤΕ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΛΛΟΙΩΣΕΤΕ!!!!!!!!
πολυ σωστα τα οσα αναφερεις,αλλα τις αποκριες δεν τρωμε γιαπρακια .με ολο τον σεβασμο
Δεν υπαρχει νεολαια στην Κοζανιτικη αποκρια. Παρτε το αποφαση