Η Πρωτομαγιά στον Άγιο Παντελεήμονα πάντοτε είχε και έχει μια ξεχωριστή θέση για τους κατοίκους του Αγίου Δημητρίου αλλά και των γύρω χωριών, ως ένας χώρος ο οποίος είναι πρώτος στις επιλογές τους για αναψυχή και ξενοιασιά, ιδιαίτερα αυτήν την πρώτη ημέρα του Μαΐου.
Εδώ και σαράντα χρόνια περίπου (ίσως και παραπάνω), οι κάτοικοι του Αγίου Δημητρίου και των χωριών της ευρύτερης περιοχής, την ημέρα της Πρωτομαγιάς κατακλύζουν τον χώρο του Αγίου Παντελεήμονος με την παρουσία τους, για να περάσουν μια όμορφη ημέρα ψήνοντας, τρώγοντας, πίνοντας και παίζοντας ανέμελα στην φύση και στο ωραίο τοπίο του μικρού πανέμορφου εξωκκλησιού. Παιχνίδια όπως ποδόσφαιρο, μηλάκια, κεραμιδάκια, σχοινάκι, κυνηγητό, κρυφτό, κούνια, μπουγέλο, εξερεύνηση, περπάτημα και πριν αφεθούν να καταστραφούν οι μπασκέτες που υπήρχαν και μπάσκετ.
Μικροί και μεγάλοι, συγχωριανοί και όχι μόνο, όλα αυτά τα χρόνια συναντιούνται στον Άγιο Παντελεήμονα και γίνονται «μια» παρέα, διασκεδάζοντας και περνώντας την ημέρα αυτή με παιχνίδια, γέλια και φαγητό. Άλλοι από το πρωί, άλλοι λίγο αργότερα, άλλοι από το μεσημέρι, άλλοι και μία και δύο ημέρες πριν περνώντας τις νύχτες τους σε σκηνές, συναντιούνται και εκμεταλλευόμενοι τον όμορφο αυτό χώρο, μετατρέποντας τον σε έναν χώρο για να χαλαρώσουν και να χαρούν με τις οικογένειες τους και τους φίλους τους.
Βέβαια για τους κατοίκους του χωριού ο χώρος αυτός δεν έχει την τιμητική του μόνο αυτήν την ημέρα, αλλά και κάθε ημέρα της άνοιξης και του καλοκαιριού, αφού είναι μια τοποθεσία όπου όλοι θέλουν να βρεθούν για να περάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους στην φύση.
Στον Άγιο Παντελεήμονα από πολύ παλιά διοργανώνονταν και τελούνταν επίσης (μέχρι να ολοκληρωθούν οι χώροι εκδηλώσεων της Μονής) και οι εκδηλώσεις για την Εορτή της ημέρας των Γενεθλίων του ΤιμίουΠροδρόμου Προφήτου και Βαπτιστού του Χριστού Αγίου Ιωάννου Βαζελώνα κάθε 24 Ιουνίου, όπου λίγο ακριβώς παραπάνω από τον Άγιο Παντελεήμονα, την δεκαετία του 1970 έγινε η ανιστόρηση και η ανέγερση του Ιστορικού Μοναστηριού του Πόντου με την Ιερή Εικόνα της Αποκεφάλισης του Αγίου Ιωάννη.
Η ημέρα όμως που ο Άγιος Παντελεήμονας έχει πραγματικά την τιμητική του είναι η παραμονή και ανήμερα της Εορτής του στις 26 και 27 Ιουλίου αντίστοιχα εκάστου έτους, όπου χωριανοί και προσκυνητές ανεβαίνουν για να τιμήσουν τον θαυματουργό ιατρό Άγιο Παντελεήμων, αφού όμως πρώτα την προηγούμενη στις 26 και μια ημέρα πριν από αυτήν στις 25 Ιουλίου, έχουν τιμήσει μια άλλη θαυματουργή Αγία τους λίγο παρακάτω, την Αγία Παρασκευή.
Ιστορικές πληροφορίες και διηγήσεις κατοίκων και άλλων επισκεπτών για τον Άγιο Παντελεήμονα, αναφέρουν πέρα από την παρουσία του Αγίου με θαύματα του και πως ο Άγιος Παντελεήμων προστατεύει τον χώρο του και δεν αφήνει κανέναν να βγάλει κάτι έξω από αυτόν (περίφραξη) και αν κάποιος το κάνει θα νιώσει την χάρη και την δύναμη του Αγίου και σίγουρα θα το επιστρέψει.
Δεν είναι τυχαίο μάλιστα και το γεγονός πως το εξωκκλήσι αυτό του Αγίου Παντελεήμονος για πάνω από έναν αιώνα πιο πίσω περίπου το σεβάστηκαν και το «τίμησαν» ακόμα και οι Τούρκοι χωρίς να το πειράξουν. Κατά προφορική παράδοση και πληροφορίες κατοίκων επί Τουρκοκρατίας υπήρχε ο χώρος αυτός (πάρκο σημερινό) του Αγίου Παντελεήμων με παρεκκλήσι και Ιερό Ναό προς Τιμήν του, με την ονομασία Βακούφ(ι)κο (Βακούφι-α) και ήταν (και είναι) ο Ιερός Τόπος του Αγίου.
Αργότερα με τον ξεριζωμό των Προσφύγων από τον Πόντο και τον ερχομό τους εδώ το 1922-1923, οι εγκατασταθέντες πρόγονοι των σημερινών κατοίκων συνέχισαν ως Χριστιανοί να Τιμούν τον Άγιο Παντελεήμων και να τον ευλαβούνται.Κατά το 1950 με 1960 (ίσως λίγο νωρίτερα ή λίγο αργότερα) χτίστηκε το πρώτο εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονος στο χώρο.
Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια στο όμορφο πάρκο του Αγίου Παντελεήμονος, με πρωτοβουλία του ιερέα της Ενορίας του Αγίου Δημητρίου και της Επιτροπής της Εκκλησίας όπου ανήκει και το εξωκκλήσι και με πολλούς εθελοντές κατοίκους ο Ναός ανακατασκευάστηκε και έγινε πέτρινος, κάνοντας τον ακόμα πιο ωραίο σε συνδυασμό με το τοπίο και την φύση.
Το ίδιο έγινε και για την Ιερά Μονή ΑγίουΙωάννου Βαζελώνα και τον αύλειο χώρο της με την συμβολή του Σωματείου Αγίου Ιωάννου Βαζελώνος και στο εξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής και τον χώρο σε αυτό, με την μόνη διαφορά πως στο τελευταίο η ανακατασκευή του δεν περιελάμβανε χτίσιμο με πέτρα.
Σε αυτά τα δεκαπέντε χρόνια με ενέργειες κατοίκων εγκαταστάθηκαν και ζαρκάδια (για άλλους ελάφια) στον περιφραγμένο χώρο του Αγίου Παντελεήμονος, τα οποία δίνουν και έναν ακόμα έξτρα τόνο ομορφιάς και χαράς στον πανέμορφο αυτό χώρο, που αν και θέλει πολύ δουλειά για να αξιοποιηθεί και να περιποιηθεί, ξεχωρίζει για την ομορφιά του και την ηρεμία που προσφέρει σε όσους το επισκεφτούν.
Στο πάρκο του Αγίου Παντελεήμονος υπάρχουν ακόμα και χελώνες, σκίουροι, σαύρες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, διαφόρων ειδών πουλιά και τρεχούμενα νερά που με τους ήχους τους δίνουν μια εξωτική αίσθηση, καθώς και μια λιμνούλα με πολλά ψάρια και περπατώντας περιμετρικά και μέσα στο πάρκο συναντάς διάφορα είδη φυτών και δένδρων.
Θα μπορούσε να αποτελέσει και χώρος έρευνας βιοποικιλότητας του οικοσυστήματος της περιοχής και του συγκεκριμένου χώρου. Παλαιότερα στην λιμνούλα κολυμπούσαν και πάπιες που άφησαν εκεί κάτοικοι και μπορούσες να τις ταΐσεις και αυτές.
