Θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε. Σε μια τριτοκοσμική χώρα, στην γειτονιά μου ή δίπλα στο δικό σας σπίτι. Αλλά και οποτεδήποτε. Πριν από πολλά χρόνια, χθες, σήμερα ακόμα και μια εικόνα από το μέλλον. Ο ρόλος όμως του προσώπου είναι φανερός. Ο ρόλος της μάνας που με τον αυτοσχέδιο αυτό τρόπο κουβαλάει το μωρό μαζί της. Γιατί έτσι είναι, η κάθε μάνα κυριολεκτικά ή μεταφορικά κουβαλάει το παιδί της πάντα μαζί της, είναι μέρος της ύπαρξής της. Και είναι αυτή που του έχει κάνει το πρώτο δώρο, την ευκαιρία να υπάρξει, την ευκαιρία να ζήσει. Η παρούσα φωτογραφία πήρε μέρος σε κάποια υπαίθρια έκθεση και είναι ως τώρα το μοναδικό μου έργο που ζητήθηκε να αγοραστεί από κάποια κυρία. Στην οποία απλά την χάρισα, ήταν σαν να την χάριζα στην μητέρα μου.
Δήμητρα Ν. Παπανικολάου. Χημικός – Μηχανικός
