Επίσκεψη – προσκύνημα (με Εσπερινό και Αρτοκλασία) στο Ιερό Μητροπολιτικό Παρεκκλήσι του Αγίου Βαραδάτου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, πραγματοποίησε (8-6-2017) ο Ιερός Ναός του Αγίου Διονυσίου Βελβεντού με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου.
Συμμετείχαν 60 χριστιανοί από το Βελβεντό, η μεταφορά έγινε με λεωφορείο και η επίσκεψη είχε προσκυνηματικό, λατρευτικό και ψυχαγωγικό (=αγωγή της ψυχής) χαρακτήρα.
Παρ’ όλο που το Ι. Παρεκκλήσι βρίσκεται πολύ κοντά μας, κάτω από τη Νεράιδα κι απέναντι από το Ναυτικό Όμιλο Κοζάνης, στις γαλήνιες όχθες της λίμνης Αλιάκμονα-Πολυφύτου, για τους περισσότερους επισκέπτες, αυτή ήταν η πρώτη επίσκεψη στο Παρεκκλήσι και η πρώτη, από κοντά, γνωριμία με τον Όσιο Βαραδάτο τον Αντιοχέα. Στη Β.Δ. πλευρά του Παρεκκλησιού απλώνεται μια όμορφη συστάδα πεύκων και άλλων καλλωπιστικών δένδρων και ωραίων ανθισμένων θάμνων. ‘’Εμείς, από το φυτώριο Βελβεντού, κάναμε τη μικρή αναδάσωση και φυτέψαμε όλα αυτά τα δέντρα’’, διαβεβαίωσε χαρά η Θεοδώρα Κακούλη.
Τους επισκέπτες από το Βελβεντό υποδέχτηκαν στο Μητροπολιτικό Παρεκκλήσι ο π. Νικόλαος Κανταρτζής και η Εκκλησιαστική Επιτροπή του Ιερού Παρεκκλησιού.
Τον Μέγα Εσπερινό και την Αρτοκλασία τέλεσαν ο πρωτοπ. Κωνσταντίνος Κώστας αρχιερατικός επίτροπος της Α.Π.Β. και ο πρεσβ. Νικόλαος Κανταρτζής εφημέριος Μεσιανής και Κουβουκλίων και υπεύθυνος (ορισμένος από τον Σεβ. Μητροπολίτη) εφημέριος του Παρεκκλησιού.
Στο κήρυγμά του ο π. Κωνσταντίνος Κ. μετέφερε στο εκκλησίασμα την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου.
Έψαλαν τους ύμνους του Εσπερινού της ημέρας (με προσθήκη τροπαρίων από την Ακολουθία του Αγίου Βαραδάτου) ο πρωτοψάλτης Μιλτιάδης Ηλιάδης (θεολόγος) και ο ψάλτης Γεώργιος Πιτσιούγκας (μαθητής του τμήματος Βυζαντινής Μουσικής του Ιερού Ναού Αγίου Διονυσίου Βελβεντού).
Διανύουμε ακόμα το Πεντηκοστάριο και την εβδομάδα της Πεντηκοστής και όλα τα ακούσματα εξυμνούν το γεγονός της Εκκλησίας, επιβεβαιώνουν την επιδημία του ‘’Ανερμήνευτου Παρακλήτου’’ στη γη, επιδημία που ‘’όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας’’, μέσα σ’ αυτόν και το πρόσωπο του Οσίου Βαραδάτου, ‘’θεσμόν’’ στον οποίο πραγματοποιείται η ενότητα του αδαμιαίου γένους και η σωτηρία του.
Όταν το τρίτο Πρόσωπο της Τριάδας, το Άγιο Πνεύμα, καταπέμφθηκε από τον Υιό στους Αποστόλους τότε αυτοί ‘’εσοφίσθησαν και τα έθνη προς πίστιν ζωγρήσαντες, τα θεία ερρητόρευον, διό και ημείς βοώμεν σοι. Ο επί γης οφθείς, και εκ πλάνης σώσας ημάς, Κύριε δόξα σοι’’. (Δοξαστικό Αποστίχων, Πέμπτη μετά την Πεντηκοστήν Εσπέρας).
Οι πιστοί από το Βελβεντό είδαν το Μητροπολιτικό Παρεκκλήσι και μέσα στην ιλαρή ατμόσφαιρα του Εσπερινού και της Αρτοκλασίας ασπάστηκαν την εικόνα του Οσίου Βαραδάτου του Αντιοχέως κι ‘’ένιωσαν’’ το χάδι του στις υπάρξεις τους.
Ο βίος και η πολιτεία του Οσίου Βαραδάτου και η διατήρηση της μνήμης του στο ιστορικό σώμα της Εκκλησίας είναι από τα θαύματα εκείνα που νοηματοδοτούν το σύγχρονο βίο μας και δίνουν αθόρυβες (ζωηρές για όσους ερευνούν την αλήθεια των πραγμάτων) απαντήσεις-προτάσεις στα κοινωνικά μας αδιέξοδα.
Πρόκειται για ένα (ανερμήνευτο όπως όλα) θαύμα, για μια ιστορική και πνευματική μεταφορά ενός προσώπου (του Οσίου Βαραδάτου) από την μακρινή Αντιόχεια της Συρίας (όπου σήμερα γίνεται το μεγάλο μακελειό) και από ένα μακρινό ιστορικό χρόνο, το 750 περίπου μ.Χ. μέχρις εμάς.
Πώς λ.χ. ένα από τους απλούστερους αγίους, που ‘’στερήθηκε ολωσδιόλου κάθε άνεση στο βίο του για την αιώνιο ζωή, … που έφτειαξε μια ξύλινη καλύβα, που καλά-καλά δεν τον χωρούσε ούτε ξαπλωμένο ούτε όρθιο και δεν τον προστάτευε ούτε από τη βροχή και το κρύο το χειμώνα ούτε από τον ήλιο και τη ζέστη το καλοκαίρι’’, (Μητροπολίτης Διονύσιος, ‘’Λόγος Οικοδομής’’ 1985), που δεν άφησε πίσω του τίποτε το ορατά (αυτό που μας εντυπωσιάζει όλους και επιζητούμε την επιβράβευσή μας) εντυπωσιακό, παρά μόνο το ειδικό βάρος της αγιοσύνης του, πώς αυτός ο απλός, μικρός και άσημος άγιος πέρασε από την Αντιόχεια της Συρίας στο χωριό Κουβούκλια της Μικρασίας, όπου και το προσκύνημα του Αη-Βαραδά και πώς στη συνέχεια επέζησε και ήρθε εδώ στον μικρό οικισμό των Κουβουκλίων της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, μέσα από το ιερό πάθος των καταδιωκόμενων προσφύγων και τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, ε, όλη αυτή η μεγάλη γεωγραφική και ιστορική διαδρομή είναι πράγματι ένα θαυμαστό γεγονός.
Είναι ένα θαυμαστό γεγονός που δίνει την ευκαιρία και σε μας (είναι και αυτή μια από τις προσφορές του Παρεκκλησιού) να το προσεγγίζουμε (λειτουργικά ή όπως αλλιώς) με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον αυτοπροσδιορισμό της ταυτότητάς μας και της αποφυγής των παγίδων για την απώλειά της, που κάποιοι γράφουν ότι έχει συμβεί.
Οι πιστοί πήραν και την ευλογία του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, από την εικόνα-τοιχογραφία στην Κόγχη του Ιερού, που έγινε ‘’τη συνδρομή της Ενορίας του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού’’.
Στον υπόγειο (και κατάλληλα διαμορφωμένο) χώρο του Ιερού Μητροπολιτικού Παρεκκλησιού οι γυναίκες της Εκκλησιαστικής Επιτροπής πρόσφεραν με χαρά το κέρασμα (καφέ, κέικ, κουλουράκια, πιτάκια, λουκούμια) σε όλο το εκκλησίασμα.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος, 9-6-2016
ΠΑΤΕΡ,ΑΣΕ ΤΙΣ ΔΆΣΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΧΝΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΩΣ Α. ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΔΙΩΞΑΤΕ ΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΙΣ ΑΔΕΡΦΕΣ ΜΟΝΑΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΑΓ.ΤΡΙΑΔΟΣ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ;