Από το ΤΕΙ Δ. Μακεδονίας στην Κοζάνη …στην Alfa Romeo

Υπεύθυνος εξωτερικού σχεδιασμού στην Alfa Romeo στο Τορίνο, τη “Μέκκα” του σχεδιασμού αυτοκινήτων, ο Αλέξανδρος Λιόκης έχει τη δική του, σχεδόν παραμυθένια, ιστορία μιας διαδρομής από το ΤΕΙ βιομηχανικού σχεδιασμού της Κοζάνης μέχρι την “καρδιά” της διάσημης ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Ελλάδα, μεταπτυχιακό, πρακτική από το 2013 στη …φωλιά των Alfisti και επιτυχία!

Μηχανήματα μεν τα αυτοκίνητα, που όμως χωρίς συναίσθημα δεν “πηγαίνουν” πουθενά στην αγορά. “Είναι οπωσδήποτε το αίσθημα της ελευθερίας και το πώς εκφραζόμαστε επιλέγοντας, που κάνει τη διαφορά.

Όπως με τα ρούχα μας, με τον ίδιο τρόπο θα εκφραστούμε διαλέγοντας το όχημα που μας μετακινεί”, σκέφτεται ο Αλέξανδρος που μιλά για αυτοκίνητα που “κάνουν να σκιρτάει η καρδιά μας, που δεν είναι φτιαγμένα μόνο για τη μετακίνηση και μόνο, αλλά υπάρχουν και για τη διασκέδαση, έχουν χαρακτήρα και γι’ αυτό και ο κόσμος τα αγαπά”.

Συναίσθημα και …μπρίο ναι, αλλά ο Αλέξανδρος είναι και ρεαλιστής. “Είναι σημείο των καιρών το ότι πλέον ένα προϊόν παράγεται σε οποιαδήποτε χώρα και πρέπει να είναι αρεστό και να συμφωνεί με κανονισμούς παγκοσμίως. Στη δεκαετία του ’60 έφτιαχναν ένα προϊόν, το οποίο απευθυνόταν στη χώρα παραγωγής του, οπότε υπήρχε πολύ μεγαλύτερη ελευθερία στο να πειραματιστεί ο καθένας και να φτιάξει κάτι το οποίο είχε τον χαρακτήρα μιας χώρας”, σημειώνει ο Έλληνας σχεδιαστής.

Πώς όμως “γεννιέται” ένα νέο μοντέλο σήμερα; Όπως εξηγεί, μιλώντας στο “Πρακτορείο 104,9 FM” ο Έλληνας σχεδιαστής, τα τρία χρόνια είναι το λιγότερο που μπορεί να χρειαστεί για να βγει ένα αυτοκίνητο στην παραγωγή στη σημερινή εποχή. “Υπάρχουν πάρα πολλές διαφορετικές δοκιμές, το αυτοκίνητο ξεκινά με κάποιες αιτήσεις, μετά έρχεται σε εμάς από το μηχανολογικό σχεδιασμό και εμείς αρχίζουμε και δουλεύουμε για να πάρει σχήμα. Μετά μπαίνει και η αεροδυναμική, η ασφάλεια”, περιγράφει ο Αλέξανδρος, που όμως έχει και να αντιμετωπίσει έναν απίστευτο ανταγωνισμό σε μια βιομηχανία που πηγαίνει “με τα χίλια”!

“Από τις σχολές κάθε χρόνο βγαίνουν πάρα πολλά άτομα που έχουν τα ίδια όνειρα, το ίδιο πάθος, τις φιλοδοξίες για τα αυτοκίνητα, ο συναγωνισμός είναι τέτοιος που πρέπει οπωσδήποτε να έχεις κάποιο επίπεδο στη δουλειά σου ώστε και να μπεις στην αυτοκινητοβιομηχανία αλλά και να κρατηθείς, κάτι που γίνεται όταν είσαι παραγωγικός και να γεννάς ιδέες” τονίζει ο υπεύθυνος εξωτερικού σχεδιασμού της Alfa Romeo, που στη ζωή του σχεδιάζει …διαρκώς.

“Συνεχώς γυρίζουν φόρμες και ιδέες στο μυαλό και επειδή είμαι λάτρης των αυτοκινήτων μονίμως τα ‘μεταφράζω’ όλα σε αυτοκίνητα, ενώ πολλές φορές δεν μπορώ να περπατήσω να πάω κάπου χωρίς να έχω την προσοχή μου σε ένα προς ένα τα αυτοκίνητα. Είναι κάτι σαν ευχή και κατάρα”, θα καταλήξει γελώντας.

Και τώρα τα δύσκολα: πώς θα επέλεγε ο ίδιος το μοντέλο των προσωπικών του μετακινήσεων; “Θα ήθελα να έχει ενδιαφέρον οδηγικά και να μου αρέσει αισθητικά” είναι η ξεκάθαρη απάντηση του Έλληνα σχεδιαστή, που δεν μπορεί να απαντήσει το ίδιο εύκολα και για μια “αγία πεντάδα” αυτοκινήτων που ήθελε να έχει στο δικό του γκαράζ.

“Ευτυχώς που είπες πέντε γιατί θα ήθελα 400!”, σχολιάζει ο νεαρός Έλληνας, που κατοικεί πλέον στο Τορίνο, και μας δίνει την αγαπημένη του πεντάδα, “με τη Citroen ‘Bάτραχο’, μια Jaguar E-Type, τη Lamborghini Miura, το ‘ταπεινό’ Citroen DCV αλλά και τον θρύλο που ονομάζεται Ferrari F-40”, προτού μας αφήσει για να βυθιστεί στο ειδικό πρόγραμμα σχεδιασμού, που είναι ενεργοποιημένο στο γραφείο του.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ