Για χρόνια, το υδρογόνο προωθείται σαν ένα καθαρό και αποτελεσματικό καύσιμο, ικανό να τροφοδοτήσει την οικονομία, τις μεταφορές και τη βιομηχανία. Οι επενδύσεις που λαμβάνουν χώρα στις μέρες μας σηματοδοτούν την έναρξη της επανάστασης του υδρογόνου. Έχει τη δυνατότητα να στηρίξει την Οικονομία, ενώ οι μόνες εκπομπές του είναι λίγο καθαρό νερό. Οι προβλέψεις μιας επικείμενης «επανάστασης για το υδρογόνο» αμφιταλαντεύονται εδώ και δεκαετίες. Μέχρι στιγμής, η επανάσταση ήταν αόριστη, αλλά αυτό θα μπορούσε να αλλάξει.
Οι τεχνολογίες καυσίμου υδρογόνου βρίσκονται σε ανοδική εξέλιξη. Η Κίνα επιδιώκει να διοχετεύσει ένα εκατομμύριο οχήματα με κυψέλες καυσίμου υδρογόνου στους δρόμους της μέχρι το 2029 και μέχρι το 2023 θα έχει επενδύσει περισσότερα από 17 δισεκατομμύρια δολάρια σε τεχνολογίες υδρογόνου. Η Ιαπωνία προετοιμάζεται να πραγματοποιήσει τη δεύτερη Υπουργική Σύνοδο για το υδρογόνο, ένα διεθνές φόρουμ που ξεκίνησε το 2018 για την προώθηση της παγκόσμιας υιοθέτησης υδρογόνου. Το Ηνωμένο Βασίλειο επενδύει στη βιομηχανία με την ώθηση 20 εκατομμυρίων λιρών για προσανατολισμό των επιχειρήσεων προς τις τεχνολογίες υδρογόνου
Τον Ιούνιο του 2019, πριν από τη διάσκεψη κορυφής της Ομάδας G20 στην Οσάκα, δημοσιεύθηκε η έκθεση του Διεθνούς Πρακτορείου Ενέργειας (IEA) η οποία συνιστά ότι ο κόσμος πρέπει τελικά να «αξιοποιήσει το δυναμικό υδρογόνου για να διαδραματίσει βασικό ρόλο σε ένα καθαρό, ασφαλές και προσιτό ενεργειακό μέλλον». Η επιτυχία άλλων ανανεώσιμων πηγών – όπως η φωτοβολταϊκή και η αιολική ενέργεια – θα πρέπει να λειτουργήσει ως σχέδιο για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας βιομηχανίας υδρογόνου, ανέφερε η έκθεση. Και ενώ οι προκλήσεις παραμένουν, το κόστος παραγωγής υδρογόνου από ανανεώσιμες πηγές αναμένεται να μειωθεί κατά 30% κατά την επόμενη δεκαετία.
Ένα από τα προβλήματα που εντοπίζεται είναι πως αρκετές έρευνες και δημοσκοπήσεις δείχνουν μία χαμηλή επίγνωση για τις τεχνολογίες υδρογόνου και των δυνατοτήτων του στο ευρύ κοινό. Ορισμένοι οργανισμοί, όπως το Hydrogen Hub στο Ηνωμένο Βασίλειο, επενδύουν ουσιαστικά παρέχοντας πόρους και εκπαιδευτικό υλικό σε νέους μαθητές (σε επίπεδο GCSE) ή δημιουργούν τοπικές εταιρικές σχέσεις με εταιρείες και επαγγελματίες που είτε αποτελούν μέρος της βιομηχανίας υδρογόνου είτε απλά ενδιαφέρονται να διερευνήσουν και να προωθήσουν το δυναμικό του υδρογόνου.
Πιλοτικά προγράμματα βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη σε διάφορες γωνιές του πλανήτη. Στις Κάτω Χώρες, το Magnum H2M της Vattenfall μετατρέπει ένα σταθμό παραγωγής με αεριοστρόβιλο (καύση φυσικού αερίου) σε μονάδα υδρογόνου, με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο για την υπόλοιπη ολλανδική βιομηχανία υδρογόνου.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Alstom και η Eversholt Rail ανακοίνωσαν ένα σχέδιο για τη δρομολόγηση μίας αμαξοστοιχίας με υδρογόνο, μέχρι το 2022. Επιπλέον το κοινοβούλιο εργάζεται ώστε να περάσουν νέοι κανονισμοί που θα επιτρέψουν την διείσδυση του υδρογόνου στο εθνικό δίκτυο φυσικού αερίου . Ένα πιλοτικό έργο – το οποίο καλείται από το HyDeploy και διευθύνεται από το Πανεπιστήμιο Keele – αναμιγνύει ήδη φυσικό αέριο με 20 τοις εκατό υδρογόνο για να εξυπηρετήσει κτίρια και νοικοκυριά στην περιοχή γύρω από το πανεπιστήμιο.
Στη Νέα Ζηλανδία, ένα πιλοτικό έργο που αποσκοπεί στην αξιοποίηση της γεωθερμικής ενέργειας για την παραγωγή υδρογόνου έχει αποφασιστεί να λειτουργήσει το 2020.
Μία από τις εξαιρετικά προκρινόμενες αρετές του υδρογόνου είναι ότι δεν παράγει “εκπομπές άνθρακα”. Ωστόσο, αν και το ίδιο το υδρογόνο είναι μηδενικής εκπομπής, πολλές κοινές μέθοδοι παραγωγής του σήμερα δεν είναι. Το μεγαλύτερο μέρος του υδρογόνου που παράγεται σήμερα είναι το αποκαλούμενο “γκρίζο υδρογόνο” – που λαμβάνεται από ορυκτά καύσιμα και ως εκ τούτου δεν είναι ουδέτερο από άνθρακα. Το «πράσινο υδρογόνο» με μηδενικές εκπομπές – που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ηλεκτρόλυσης του νερού – αποτελεί λιγότερο από το 5% της παγκόσμιας παραγωγής υδρογόνου και εξακολουθεί να θεωρείται πολύ δαπανηρό, όπως επεσήμανε η έκθεση της IEA.
Επιγραμματικά το υδρογόνο σαν καύσιμο αποτελεί μία πολλά υποσχόμενη εναλλακτική του μέλλοντος, ωστόσο η συγκεκριμένη τάση πρέπει να ωριμάσει και το εγχείρημα να βρει σύμφωνους όλους τους εμπλεκόμενους φορείς στα κέντρα αποφάσεων χάραξης ενεργειακής πολιτικής.
Α. Δημητρίου Πηγή https://antonisdimitriou.blogspot.com
