Πέντε Ελληνίδες street artist βρέθηκαν στο BronxArtSpace της Νέας Υόρκης στα πλαίσια της έκθεσης In board daylight: women street artists from Greece όπου κλήθηκαν να παρουσιάσουν την δουλειά τους, να δημιουργήσουν graffiti murals, να συμμετέχουν σε workshops και να βάλουν την ξεχωριστή «πινελιά» τους στους δρόμους της Αμερικής.
Οι καλλιτέχνιδες που διακρίνονται τόσο για την ποιότητα του έργου τους, όσο και για την δυναμική στάση τους στην ελευθερία της έκφρασης φιλοξενήθηκαν στο Νότιο Μπρόνξ, μια περιοχή που συνδέεται ιστορικά με την τέχνη του δρόμου από τα τέλη της δεκαετίας του 70, με στόχο να εκθέσουν το ελληνικό γκράφιτι στο αμερικάνικο κοινό και να προβάλουν εντονότερα το γυναικείο φύλο σε ένα πεδίο τέχνης που είναι βαθιά ανδροκρατούμενο. Οι επιμελήτριες της έκθεσης Βασιλική Βαγιένου και Blanka Amezkua επέλεξαν στοχευμένα τις συγκεκριμένες street artists ώστε να δράσουν εικαστικά και αυτόνομα στον δημόσιο χώρο, η κάθεμια μέσα από διαφορετική αφετηρία επιρροών, εμπειριών, τεχνοτροπίας και θεματολογίας.
Οι σουρεαλιστικοί χαρακτήρες της Dizi Alex, η ρέουσα γραμμή των έργων με μελάνι της Όλγας Αλεξοπούλου, τα γεμάτα ζωντάνια πορτραίτα μουσικών της χιπ χοπ της Nique, η αθωότητα που εκπέμπουν οι πρoσωπογραφίες γυναικών της Simoni Fontana, η συναισθηματική αυθεντικότητα της εγκατάστασης της Cleo43 και οι καυστικές λέξεις-κλειδιά και λογοπαίγνια της Lebaniz Blonde αφηγούνται προσωπικές ιστορίες των καλλιτεχνών και καταφέρνουν να μεταμορφώσουν αισθητά το αστικό τοπίο καταγράφοντας την δύναμη της τέχνης του graffitti ως πηγή γνώσης και εργαλείο για την ενεργοποίηση της κριτικής ανάλυσης και της συνείδησης του κοινού.
Dizi / εικαστικός – visual and graffiti – street artist
«Αρχικά όλο αυτό ξεκίνησε από την curator μας Βασιλική Βαγιένου την οποία την ευχαριστούμε πάρα πολύ διότι χωρίς αυτήν δεν θα είχαμε φτάσει στην Νέα Υόρκη. Όταν έγινε η πρόταση χάρηκα πάρα πολύ. Δεν το πίστευα γιατί πραγματικά ήτανε ένα από τα όνειρά μου. Αποφάσισα να πάω γιατί κάτι τέτοιο δεν το ζεις κάθε μέρα!
Εκτός από το εκθέσουμε ήτανε να βάψουμε και στην περιοχή του Μπρονξ. Δυστυχώς λόγο κακών καιρικών συνθηκών και κάποιας αλλαγής του πρότζεκτ δεν κατάφερα να κάνω το mural αλλά για το λόγο ότι είχα στείλει συμμετοχή και σε ένα άλλο φεστιβάλ στο Μανχάταν First Street Green Art Park, με θέμα «WASTELAND» Εν τέλη έβαψα εκεί. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν που το πρωί και ο άγνωστος θα σου έλεγε καλημέρα, γενικά ήταν πολύ ευγενικοί.
Στην έκθεση, μας τιμήσανε με την παρουσία τους πρωτοπόροι graffiti writers όπως ο TAKI 183, SNAKE 1, SJK171, οι οποίοι ήταν απίστευτοι, συζητήσιμοι, φιλικοί, πολύ cool άνθρωποι και καθόλου «ψωνισμένοι» για όλη την ιστορία που κουβαλάνε. Το αστείο είναι πως βγαίνοντας από την γκαλερί είδα ότι ήδη είχανε ταγκάρει έξω σε μια πινακίδα. Μου αρέσει που διατηρούν την τρέλα και με ένα μαρκαδόρο στο τσεπάκι τους ακόμη συνεχίζουν να ταγκάρουν! Ένα σκηνικό που θυμάμαι έντονα είναι όταν έβαφα στο πάρκο στο Μανχάταν, μια θαυμαστριά μου ζήτησε να της ταγκάρω σε ένα από τα spraycans μου και να της το χαρίσω».
συνχαρητηρια ΑΛΕΞΙΑ !!!!
Γκραφιτι. Μια αχαρη “τεχνη”.
Μου διαφεύγει η σημασία κάποιων λέξεων ,όπως ταγκάρω,mural .Ως τέχνη μου αρέσει πολύ .