Με αφορμή τη συνεχιζόμενη συζήτηση για τη συμφωνία Ελλάδας-ΠΓΔΜ, παραθέτουμε παρακάτω άρθρο του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ του Σαββατοκύριακου στις 30/6-1/72018, όπου εκφράζονται οι θέσεις του ΚΚΕ.Αρχή φόρμας
Τέλος φόρμας
Ανιστόρητες προσεγγίσεις…
Κοσμοπολίτες και εθνικιστές, με αφορμή τη συμφωνία κυβέρνησης – ΠΓΔΜ, έχουν επιδοθεί σε έναν διαγωνισμό ανιστόρητων θέσεων και προσεγγίσεων, με κοινή τους συνισταμένη βεβαίως την (απέλπιδα) προσπάθεια διαστρέβλωσης των απόψεων και των θέσεων του ΚΚΕ.
Είναι βεβαίως κατανοητό το γιατί… Τα βάζουν με τη μόνη πολιτική δύναμη που αντιδρά στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ – ΕΕ στα Βαλκάνια, τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης να έχει αναβαθμισμένο ρόλο σε αυτούς τους σχεδιασμούς. Βλέπετε, σε αυτό το ζήτημα, παρά τις διαφωνίες και κόντρες τους, συμφωνούν όλοι… Η θέση αυτή του ΚΚΕ είναι επικίνδυνη για τους σχεδιασμούς τους και για την προσπάθεια να υπηρετήσουν την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» στα Βαλκάνια. Χαλάει όμως και τη «σούπα» των αντιπαραθέσεων που στήνουν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και ΝΔ, προσδοκώντας πολιτικά οφέλη από τη συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων, «παίζοντας» οι μεν με τον κοσμοπολιτισμό, οι δε με τον εθνικισμό.
Ας δούμε λοιπόν ορισμένα παραδείγματα των ανιστόρητων αυτών προσεγγίσεων στις οποίες συγκλίνουν:
1. Η επικέντρωση στο όνομα και την ονοματολογία ήταν πάγια τακτική της ελληνικής αστικής τάξης και των κυβερνήσεών της όλα αυτά τα 25 χρόνια. Κρύβοντας επίσης ότι «παιχνίδι» με τους γείτονες η ελληνική αστική τάξη κάνει από τη δεκαετία του 1920, ανάλογα με το τι κάθε φορά τη συμφέρει. Κρύβοντας πίσω από την ονοματολογία ότι η ελληνική αστική τάξη αντιμετώπισε αυτό το ζήτημα σταθερά, με ενιαία κριτήρια, που δεν αφορούν βέβαια την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και την αποτροπή αλυτρωτισμών, αλλά το πώς υπηρετούνται οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί ΝΑΤΟ – ΕΕ στα Βαλκάνια και η συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτούς. Τα ζιγκ – ζαγκ και τα μπρος – πίσω στις θέσεις τους σε αυτό το ζήτημα, από εκεί προκύπτουν… Γι’ αυτό άλλωστε και η ΝΔ υπονοεί ότι αν τελικά η συμφωνία περάσει, θα υποχρεωθεί να την εφαρμόσει παρ’ όλες τις κορόνες. Γι’ αυτό οι διοργανωτές των συλλαλητηρίων δηλώνουν πως δεν αμφισβητούν τα σχέδια ΝΑΤΟ – ΕΕ στα Βαλκάνια…
2. Και ενώ το πρόβλημα έχει τις ρίζες του στους αστικούς εθνικισμούς και τα παιχνίδια των αστικών κρατών ήδη από τον Μεσοπόλεμο, ενώ αργότερα έγινε εργαλείο στην προσπάθεια να βαθύνει το ρήγμα ανάμεσα σε Γιουγκοσλαβία και ΕΣΣΔ, και τη δεκαετία του 1990 μέσο για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την υποδαύλιση εθνικισμών με τη βούλα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ …ποιον βρήκαν ως φταίχτη από κοινού κοσμοπολίτες και εθνικιστές; Μα τους κομμουνιστές, την ΚΔ και το ΚΚΕ! Δηλαδή, με αναφορές στις θέσεις τους για το «μακεδονικό ζήτημα» την περίοδο του Μεσοπολέμου. Και ενώ το «μακεδονικό ζήτημα», με την έννοια που αυτό υφίστατο στις αρχές του 20ού αιώνα, δηλαδή της ύπαρξης ενός γεωγραφικού χώρου με πολυεθνική σύνθεση ο οποίος αποτελούσε «μήλον της έριδος» ανάμεσα σε αστικά κράτη, έχει πάψει να υπάρχει από τον Μεσοπόλεμο, με τις Συνθήκες που διαμόρφωσαν τα σύνορα και την ανταλλαγή πληθυσμών… και παρόλο που το ΚΚΕ εδώ και δεκαετίες έχει δηλώσει ευθαρσώς ότι τέτοιο ζήτημα δεν υφίσταται. Ρίχνουν λοιπόν «την μπάλα στην εξέδρα» για ένα ζήτημα που προέκυψε ως τέτοιο το 1991, ως αποτέλεσμα της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Εξάλλου, τα όποια λάθη έγιναν από την ΚΔ και το ΚΚΕ στο «μακεδονικό ζήτημα», τα οποία βέβαια αναγνωρίστηκαν και διορθώθηκαν, δεν έγιναν με κριτήριο το πώς θα διευρυνθεί η δράση ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ στα Βαλκάνια… Θα τρελαθούμε εντελώς;
3. Διαγωνισμός ανιστόρητων προσεγγίσεων γίνεται και σε άλλα ζητήματα. Ετσι, από εθνικιστικούς κύκλους προβάλλεται το σύνθημα «Η Μακεδονία είναι ελληνική» ή «Μακεδονία είναι Ελλάδα». Ανιστόρητο γιατί η Μακεδονία, ως ιστορικός γεωγραφικός χώρος, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου μοιράστηκε στα τρία: Ανάμεσα στη Σερβία (τότε), τη Βουλγαρία και την Ελλάδα, με την τελευταία να παίρνει το μεγαλύτερο κομμάτι της. Τα συνθήματα αυτά, εκφράζοντας τον ελληνικό αλυτρωτισμό, ανοίγουν την κερκόπορτα της αμφισβήτησης του στάτους κβο των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Τον ίδιο ακριβώς στόχο υπηρετούν οι κοσμοπολίτικες θεωρίες περί «αυτοπροσδιορισμού». Δηλαδή, η λογική που λέει ότι τα έθνη δεν υπάρχουν αντικειμενικά ως βαθμίδα ιστορικής εξέλιξης, αλλά κατασκευάζονται κατ’ επιλογήν. Ετσι, ο καθένας είναι και πρέπει να αναγνωρίζεται με βάση το τι αυτοπροσδιορίζεται. Εφτασαν να μιλάνε για «μακεδονικό έθνος» και «μακεδονική γλώσσα», αρνούμενοι ουσιαστικά τον γεωγραφικό χαρακτήρα της έννοιας «Μακεδόνας» ή «μακεδονικός» και ταυτίζοντάς τον με μια σλαβικής προέλευσης εθνότητα και γλώσσα. Τέτοιες σκέψεις είναι βούτυρο στο ψωμί ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, όσων ψάχνουν ή κατασκευάζουν αφορμές για να ανακατέψουν κι άλλο τα μονίμως ανακατεμένα και σύνθετα από τη φύση τους Βαλκάνια, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη στρατιωτικοπολιτική τους παρουσία.
Είναι λοιπόν φανερό ότι μόνο η θέση του ΚΚΕ, όπως αυτή διατυπώνεται εδώ και 25 χρόνια, αποτελεί τοποθέτηση με κριτήριο τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και των άλλων λαών της περιοχής. Με κριτήριο την αντίθεση στους αλυτρωτισμούς απ’ όλες τις πλευρές, αλλά και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια:
- Καμία συμφωνία φιλίας, ειρήνης και συνεργασίας ανάμεσα στα δύο κράτη δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα στο πλαίσιο ΝΑΤΟ – ΕΕ, ούτε να προωθηθεί μέσα από την επέκταση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια, ιμπεριαλιστικών συμμαχιών που υποδαυλίζουν αντιθέσεις, που τόσα χρόνια εφαρμόζουν στα Βαλκάνια, όπως και σε άλλες περιοχές, το διαίρει και βασίλευε. Συμφωνίες που γίνονται μέσα στο πλέγμα των ανταγωνισμών για τις ενεργειακές μπίζνες και τον έλεγχο αγορών δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την ειρήνη και την ασφάλεια.
- Σύνθετη ονομασία με αυστηρά γεωγραφικό προσδιορισμό. Αυτό σημαίνει βεβαίως ότι δεν μπορεί να αναγνωρίζεται «μακεδονικό έθνος» ή «μακεδονική γλώσσα». Ταυτόχρονα, απάλειψη όλων των αλυτρωτικών στοιχείων από το Σύνταγμα της γειτονικής χώρας, διαφορετικά τα σπέρματα του αλυτρωτισμού θα είναι πάντα στο παρόν, έτοιμα για πάσα χρήση, ανάλογα με τις εξελίξεις, την πορεία των συμφωνιών και των ανταγωνισμών στην περιοχή.
- Τα ζητήματα αυτά δεν γίνεται παρά να αντιμετωπίζονται ενιαία, ως ένα πακέτο λύσης και όχι βεβαίως αποσπασματικά, αφού η ουσία του προβλήματος δεν βρίσκεται στο όνομα, αλλά σε όλους αυτούς τους παράγοντες που μπορούν να ανοίξουν θέματα αμφισβήτησης συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων, υποδαύλισης εθνικιστικών εκδηλώσεων.
Από όλα τα παραπάνω, προκύπτει ότι η αντίθεση του ΚΚΕ στη συμφωνία κυβέρνησης – ΠΓΔΜ είναι η μοναδική που υπερασπίζει τα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα. Είναι ταυτόχρονα πατριωτική και διεθνιστική, κατευθύνεται ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης. Γι’ αυτό άλλωστε ενοχλεί…
3/7/2018
Ενταξει καλά…..καλά. Το ΚΚΕ από τον εμφύλιο με τους Σλάβους ήτανε. Και τώρα το ίδιο….. Όταν λέγατε για μακεδονικές μειονότητες και τα λοιπά καλά ηταν; Τώρα που όλες οι πόλεις της Μακεδονίας ξυπνάνε ( πολύ καθηστερημενα η κοζανη) θα σας φτύσουν εσάς και τον <> μαρξ..