Επιστολή για το ’’παρατημένο’’ κτίριο του πάλαι ποτέ σιδηροδρομικού σταθμού Πτολεμαΐδας μας έστειλε ο φίλος της στήλης Θεόδωρος Παπαδόπουλος. Σ’ αυτήν αναρωτιέται γιατί δεν γίνεται κάτι σ’ αυτόν τον Ιστορικό και όμορφο χώρο.
Είναι απαραίτητο, να παραχωρηθούν στο Δήμο η έκταση και τα κτίρια, ώστε να γίνει συντήρηση – αναπαλαίωση και να δοθούν προς χρήση των πολιτών της Πτολεμαΐδας.
Κάτι ανάλογο έγινε στην Κοζάνη και ξεκινά η ανάπλαση του χώρου.
”Είναι απαραίτητο, να παραχωρηθούν στο Δήμο η έκταση και τα κτίρια, ώστε να γίνει συντήρηση – αναπαλαίωση και να δοθούν προς χρήση των πολιτών της Πτολεμαΐδας.”
χαχαχαχαχχαχ
Το ανέκδοτο του μήνα. Να είσαι καλά φίλε, μ΄έκανες και γέλασα!
Και το συνεχίζεις το εργάκι βλέπω…συγκρίνεις τον δήμο Κοζάνης με τον δικό μας…. Το παρατράβηξες!! χαχα
ANIKANOI MAS KYBERNANE KAI EDV KAI PANELLADIKA EDV KAI DEKAETIES. KLEFTES KAI AMARTVLOI. UA PEINASOYN TA PAIDIA SAS KAI UA FTETE ESEIS OI PSIFOFOROI.
ENAS ELLINAS TOY EKSOTERIKOU.
ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΡΑΓΙΑΔΕΣ
Τρικυμία εν κρανίω. Κάτσε εκεί που είσαι και πρόσεχε τι λες, μην σε διώξουν και από εκεί.
Να φανταστώ, δημόσιος υπάλληλος, ανήκων εις κομματικούς στρατούς, ψηφίζω δια προσωπικό και μόνο συμφέρον, μεγαλώνω τέκνα που τα κάνω σαν τα μούτρα μου, δεν θέλω οσάν βολεμένος να αλλάξει τίποτα στο ελλαδιστάν, όλα βαίνουν καλώς…
Ρε σαν δεν ντρέπεσαι ελλαδίτη συμπατριώτη μου που μιλάς και από επάνω.
Έπεσες μέσα σ’όλα σε τρομακτικό βαθμό. Είσαι ακόμη ένας άξιος ιδιώτης που η Κοζάν..η δεν σου αξίζει. Ετοίμασε βαλίτσες κι εσύ και να μας γράφεις. Άνοιξε τα φτερά σου. Σε περιμένουν κι εσένα.
Τελικά τα φυτά πριν ξεραθούν εντελώς μπορούν και γράφουν. Είδες τι μαθαίνει κανείς από το kozan.gr
ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΟΝΤΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΡΩΤΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ,ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΝΟΜΙΚΑ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΑΥΛΙΟ ΧΩΡΟ ΑΠΟ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΧΟΡΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΦΩΛΙΕΣ ΦΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ.ΚΑΝΩ ΕΚΚΛΗΣΗ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ ΣΤΟΝ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΩΣ ΕΡΓΟ ΠΡΙΝ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ.
Όποιος ενδιαφέρεται να δει πώς θα είναι ο χώρος αν παραδοθεί στο Δήμο, ας πάει μια βόλτα μέχρι την ΑΕΒΑΛ, η οποία έχει παραδοθεί στο Δήμο εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Ας κανουν την αεβαλ και τον σταθμο αξιοθεατα μπας και ρθει κανας τουριστας. Χαχαχα η πολη αυτη δεν ειναι και δε θα ναι για τιποτα! Θα καταντησει οπως το παλιο καλο καϊλαρι σε λιγα χρονακια
Η μόνη σωστή και αποτελεσματική λύση είναι πολύ απλή: να ξαναλειτουργήσει ο σιδηρόδρομος στην περιοχή μας. Αυτό θα πρέπει να διεκδικούμε, και όχι παραχωρήσεις (δωρεάν πλέον μόνο στα όνειρα των ’80s) και αρπαγές ερειπίων. Έχουμε φτάσει σε σημείο να χαιρόμαστε που παραγωγικές δραστηριότητες σβήνουν (π.χ. σιδηρόδρομος, ΑΕΒΑΛ, ΔΕΗ κλπ.) γιατί τότε δημιουργούνται προϋποθέσεις ώστε να μπορεί ο εκάστοτε Δήμος να αποκτάει περιουσιακά στοιχεία (τα οποία ορθώς προαναφέρθηκε ότι δεν μπορεί να αξιοποιήσει).
Και στην Κοζάνη αθλιότητα!! Τα κεντρικά κτίρια με λίγα χρήματα μπορούν να ευπρεπιστούν ενώ όμως παραμένουν στον ΟΣΕ ΚΑΙ ΔΕΝ δόθηκαν στο δήμο. Έχουν δοθεί σε συλλόγους οι οποίοι πρέπει να βοηθηθούν από το δήμο για να γίνουν λειτουργικά.
Χίλιες φορες να τα γκρεμίσουν παρά να πάνε στο Δήμο όπου ή θα μείνουν έτσι να πέσουν από μόνα τους ή αν βρεθεί κρατικό χρήμα θα γίνει ότι γίνεται με κάθε δημόσιο έργο.
Κύριοι δυστυχως σαν λαός οτι έχουμε και είναι δημόσιο, κρατικό όπως θέλετε πείτε το κοστίζει, ζημιωθεί, υπολειτουργεί.
Για να γίνει το παραμικρο απαιτούνται χρόνια και αν γίνει μετά γίνεται πάρτι βολέματος.
μακάρι να είχαμε την παιδεία σαν λαος να βλέπουμε την δημόσια περιουσία σαν το σπίτι μας.
Αχ 22 χρόνια έχει που ταξίδεψα για τελευταία φορά από εκεί για Θεσσαλονίκη. Σαν χτες το θυμάμαι. μακάρι να ξανάρχιζαν τα δρομολόγια του τεενου. Ωραίες αναμνήσεις ωραία παιδικά χρόνια. Στην φωτογραφία βλέπω όπως ήταν παλιά θυμάμαι τον παππού μου να με περιμένει εκεί στο παγκάκι δίπλα στην πόρτα. Η γιαγιά μου να με περιμένει με μια μεγάλη αγκαλιά στην ακρη. Θυμάμαι πριν φτάσω Πτολεμαΐδα μετρούσα τις γαλαρίες και παίρναμε σουβλάκια από έναν σταθμό. Τι ωραία χρονια. Όλα όσα λέω είναι άσχετα με το άρθρο αλλά είναι όσα νοιωθω για αυτόν τον σταθμό. Πολλές παιδικές αναμνήσεις. Καλό σας βραδυ