Η θεατρική παράσταση ‘ΑΠΕΙΛΗ’ ταξιδεύει στην πόλη της Κοζάνης για τρεις μόνο παραστάσεις στην εναλλακτική σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ  Κοζάνης

20 Ιανουαρίου 2020
17:04
Κανένα σχόλιο

Η θεατρική παράσταση ‘ΑΠΕΙΛΗ’ ύστερα από τις διθυραμβικές κριτικές που έλαβε από κριτικούς και κοινό στην Αθήνα  και ως προτεινόμενη παράσταση για βραβείο το 2020 ως μία από τις καλύτερες ερμηνείες μονολόγου ταξιδεύει στην πόλη της Κοζάνης για τρεις μόνο παραστάσεις στην εναλλακτική σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ  Κοζάνης ( πρώην θεατράκι Οχληρών ). Ο βραβευμένος ηθοποιός  Στάθης Παναγιωτίδης επιστρέφει στην πόλη του μ έναν πολιτικό μονόλογο με αναφορά το μεταναστευτικό ζήτημα .
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  21:00 μ.μ.  
ΣΑΒΒΑΤΟ      25  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  21:00 μ.μ 
ΚΥΡΙΑΚΗ       26  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  19:30 μ.μ 
70΄διάρκεια
Στοιχεία Παράστασης
Διασκευή – Σκηνοθεσία – Ερμηνεία :  ΣΤΑΘΗΣ   ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ
Σκηνικά  : ΠΕΡΗ   ΚΑΚΑΡΕΤΣΑ
Τραγούδι : ALAA   ALIRAQI
Υπεύθυνος οπτικοακουστικού υλικού : ΓΙΑΝΝΗΣ  ΜΠΑΤΙΑΝΗΣ
Φωτισμοί : ΤΑΣΟΣ  ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ
Φωτογραφία : ΘΟΔΩΡΗΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ
Βοηθός Σκηνοθέτη : ΑΝΤΩΝΗΣ  ΓΚΟΥΒΑΣ
Βοηθός  παράστασης : ΜΑΡΙΟΣ  ΠΟΡΑΒΟΣ
ΛΙΓΑ  ΛΟΓΙΑ  ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ :
Κάποιος που θέλει να περάσει απέναντι, γιατί απειλείται… συνεχώς περπατά…  Ένα όνομα που αλλάζει σε κάθε χιλιόμετρο πεζοπορίας. Ένας μετανάστης. Για τον εαυτό του κάποιος που αναγκάζεται να φύγει από εκεί που ήταν. Για τους άλλους κάποιος παράνομος, που θέλει να περάσει απέναντι. Ποιον απειλεί; Όσο περπατά, παρά την κόπωση, χαμογελά. Ονειρεύεται έναν ελεύθερο και ανοιχτό τοπίο. που δε θα νιώθει πια καμία απειλή. Ούτε που σκέφτεται πως μπορεί να γίνει ο ίδιος, αυτός που απειλεί. Και φτάνει εκεί. Και κλειδώνεται σ’ ένα δωμάτιο. Τώρα; Όλα πίσω από μία κλειδαρότρυπα… Σκέφτεται και ονειρεύεται πάλι… Τι; Όταν ήταν εκεί, ονειρευόταν το εδώ. Τώρα που είναι εδώ, νοσταλγεί το εκεί. Μια μάνα, μια γυναίκα, έναν χορό, που όσο περνούν οι μέρες, ξεχνά τα βήματά του, ένα τραγούδι, που όσο περνούν οι μέρες, ξεχνά τη μουσική του. Οι ήττες που μένουν μυστικές κι όλες οι αμφιβολίες που φοβόμαστε. Μια ζωή στο πουθενά. Μια ζωή σ’ ένα πέρασμα. Οι τοίχοι στο δωμάτιο ψηλώνουν κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Απόγνωση. Ποιους μπορεί μία απόγνωση να απειλεί; Ένας ξένος; Ποιος είναι ξένος; Ο άλλος; Ή μήπως όλοι εμείς;  Ένα έργο που μιλάει στο σήμερα για την μετανάστευση,  την εκμετάλλευση και την κακοποίηση, αυτού που δεν έχει τόπο, αλλά και την έπαρση αυτού που έχει. Τι εξουσία δίνει ένας τόπος; Τι γελοιοποίηση δέχεται αυτός που δεν έχει τόπο;

Αφήστε μία απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*

Προσοχή!!! Για να δημοσιεύονται, από 'δω και στο εξής, τα σχόλιά σας, θα πρέπει να επιλέγετε, την παρακάτω επιλογή  "Διάβασα και αποδέχομαι τους Πολιτική απορρήτου  " που σημαίνει ότι διαβάσατε κι αποδέχεστε την πολιτική απορρήτου του kozan.gr. Αν, κάποια φορά, ξεχάσετε να το κάνετε θα λάβετε μια ειδοποίηση ότι δεν το πατήσατε (αρα δεν αποδεχτήκατε την πολιτική απορρήτου). Σε αυτή την περίπτωση, για να μη χαθεί το σχόλιο σας, πατήστε να γυρίσετε πίσω  και ξαναπατήστε "δημοσίευση", τσεκάροντας, προηγουμένως, την προαναφερόμενη επιλογή. Η συμπλήρωση των πεδίων όνομα, Ηλ. διεύθυνση και ιστότοπος, της παραπάνω φόρμας, δεν είναι υποχρεωτική.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.