Ιδιωτικοποίηση μονάδων και Κοινωνική Εταιρική Ευθύνη. Το 1.2… (Του Αντώνη Δημητρίου, Διπλ. Μηχανολόγου Μηχανικού & Αεροναυπηγού)

14 Απριλίου 2018
17:52
Πρόσφατα δημοσιεύθηκε στο (προ)νομοσχέδιο για την πώληση Λιγνιτικών Μονάδων της ΔΕΗ μία διάταξη που ουσιαστικά καταργεί τον τρόπο υπολογισμού του γνωστού,στην Περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας, Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης (ΤΠΑ). Ο ΤΠΑ αφορά το Τέλος Ανάπτυξης Βιομηχανικών Περιοχών Παραγωγής Ηλεκτρικού Ρεύματος από Λιγνιτικούς Σταθμούς, σε ενεργειακούς Δήμους της Χώρας. Συγκεκριμένα η κατάργηση στο υπό διαμόρφωση νομοσχέδιο αναφέρει : «καταργείται ο λιγνιτικός πόρος που αποδίδεται στις Περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας και Πελοποννήσου, ο οποίος ήταν στο 0,5% του τζίρου της ΔΕΗ και αντικαθίσταται από ειδικό τέλος ύψους 1,2 ευρώ ανά μεγαβατώρα παραγόμενης από λιγνίτη ηλεκτρικής ενέργειας, το οποίο θα επιβληθεί σε όλους τους παραγωγούς και όχι μόνο στη ΔΕΗ».

Είναι εύλογος ο προβληματισμός αναφορικά με τη συγκεκριμένη κατάργηση. Εάν λάβει κανείς σαν έτος αναφοράς το 2016, για το συγκεκριμένο έτος η ετήσια λιγνιτική παραγωγή στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας από επίσημα στοιχεία της ΔΕΗ, ήταν κοντά στις 12ΤWh. Συνεπώς, και χωρίς να λαμβάνεται μείωση της λιγνιτικής δραστηριότητας, με τον συντελεστή 1.2 το ανταποδοτικό τέλος για την κοινωνία θα διαμορφωνόταν στα 14.500.000€. Είναι φανερή η μείωση του διαμορφωμένου τελικού ανταποδοτικού τέλους συγκριτικά με την υφιστάμενη κατάσταση, μία μείωση που αγγίζει τα 5.000.000€. Δηλαδή ο μελλοντικός Ανάδοχος καλείται να αποδίδει λιγότερα στην Τοπική Κοινωνία συγκριτικά με το παρόν καθεστώς.

Και στο σημείο αυτό τίθενται τα εξής ερωτήματα. Πόσο ρεαλιστικός είναι τελικά ο συντελεστής 1.2 και τι τελικά περιλαμβάνει; Τι γίνεται με τις μετεγκαταστάσεις των πληττόμενων από τις εξορυκτικές δραστηριότητες οικισμών, ελλείψει θεσμικού πλαισίου, υλοποιούνται ως αναγκαστικές απαλλοτριώσεις. Τι γίνεται με τις αποκαταστάσεις των εδαφών. Το προϋπολογιστικό κόστος κλεισίματος και περιβαλλοντικής αποκατάστασης της άμεσης περιοχής επέμβασης των Ορυχείων Πτολεμαΐδας, για την περίοδο 2009-2020 εκτιμάται σε €13,2 εκ.

Το μόνο σίγουρο είναι πως χρήζει επαναπροσδιορισμός του συγκεκριμένου συντελεστή, και η διαμόρφωση των όρων πώλησης θα πρέπει να περιλαμβάνει αυστηρά κριτήρια ανταποδοτικότητας στην Τοπική Κοινωνία, καθιστώντας ενεργή την Κοινωνική Εταιρική Ευθύνη οποιουδήποτε Ιδιώτη – Αναδόχου.

7 σχόλια

  • 1. Ο Τοπικός Πόρος δεν αφορά αποζημίωση για μετεγκαταστάσεις, αυτές αποζημιώνονται με τη διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, με όποιες τιμές επιδικάζουν κάθε φορά τα δικαστήρια.

    2. Ο Τοπικός Πόρος δεν αφορά αποζημίωση για αποκαταστάσεις εδαφών, αυτές αποτελούν υποχρέωση του εκμεταλλευτή.

    3. Από πού προκύπτει σε €13,2 εκατ. το προϋπολογιστικό κόστος κλεισίματος και περιβαλλοντικής αποκατάστασης της άμεσης περιοχής επέμβασης των Ορυχείων Πτολεμαΐδας, για την περίοδο 2009-2020; Το νούμερο που δίνετε απλά δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, στην πράξη πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερο. Χρειάζεται επαγρύπνηση των τοπικών παραγόντων για το είδος της αποκατάστασης που θα γίνει και στην πράξη αποδείχθηκε πως αυτοί δεν ενδιαφέρονται.

    4. Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη δεν έχει σχέση με συμμόρφωση στο νομικό καθεστώς, πρέπει να ενημερωθείτε καλύτερα.

    5. Μετά την πώληση των λιγνιτικών μονάδων είναι σωστό να πληρώνει και ο ιδιώτης που θα έχει λιγνιτική μονάδα κι όχι μόνο η ΔΕΗ. Άλλωστε, σύμφωνα με το 3ο μνημόνιο του Σύριζα, το μερίδιο της ΔΕΗ στη λιανική πρέπει να μειωθεί στο 50%, οπότε ανάλογα θα μειωθεί κι ο τζίρος, επί του οποίου υπολογίζεται ο Τοπικός Πόρος.

    6. Η μείωση κατά €5 εκατ. του ποσού που αναλογεί στην περιοχή δεν είναι τίποτα περισσότερο από λεφτά που θα πάνε υπέρ δανειστών, όπως πήγαν και τα €5,5 δισεκατ. απ’ τη μείωση της μισθοδοσίας της ΔΕΗ στα χρόνια των μνημονίων. Συνεπώς ναι, χρειάζεται αύξηση του συντελεστή 1,2. Αλλά περιμένετε από εκπροσώπους σαν το Μουμουλίδη και το Ντζιμάνη να ενδιαφερθούν;

    • Αξιότιμε Ανώνυμε,
      Αν και δεν ήθελα να απαντήσω, ωστόσο νομίζω πως χρειάζεται να μπουν τα πράγματα σε μια θέση.
      1) στο άρθρο ο τοπικός πόρος αναφέρεται ακριβώς και περιγράφεται όπως ακριβώς είναι. Οι μετεγκατάστασεις και οι αποκαταστάσεις αναφέρονται στο γενικότερο πλαίσιο.
      2) οι αποκαστασεις θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο νομοσχέδιο σαν ειδικοί όροι πώλησης
      3) το 13.2 προκύπτει από στοιχεία της μελέτης της WWF
      4) η εταιρική ευθύνη μπορεί να προσαρμοστεί και να καλύψει επιταγές όπως αυτές προκύπτουν από ειδικούς όρους σε ένα σχέδιο πώλησης. ο ΤΑΠ έχει αποδείξει περίτρανα τι σημαίνει ΚΕΕ.

      Επιγραμματικά δεν συγχέεται ο τοπικός πόρος με τα αλλά που αναφέρεται. Απλά πέρα από αυτό πρέπει να όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς να πετύχουν τα μέγιστα και αν χρειαστεί να διεκδικηθεί αλλαγή όπου χρειάζεται στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

      Με τιμή
      Αντώνης Δημητρίου

      • 1. Τα πράγματα είναι πιο απλά, αν μελετήσετε τη σχετική νομοθεσία: η υποχρέωση αποκατάστασης περιγράφεται στην ΑΕΠΟ κάθε εκμετάλλευσης, η οποία συνοδεύει την εκμετάλλευση ανεξαρτήτως ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Συνεπώς η υποχρέωση μεταφέρεται στο νέο εκμεταλλευτή για το τμήμα που θα εκμεταλλευτεί και δεν απαιτείται οποιαδήποτε ειδική αναφορά στο νομοσχέδιο. Η υποχρέωση αποκατάστασης απ’ τη ΔΕΗ για το κομμάτι που έχει εκμεταλλευτεί τα προηγούμενα χρόνια παραμένει στη ΔΕΗ, ανεξαρτήτως της όποιας πώλησης. Αυτό που χρειάζεται είναι στοιχειώδης κρατική επίβλεψη της εκπλήρωσης των ΠΟ κι εκεί ακριβώς υπάρχει ο κίνδυνος, καθώς η κρατική επίβλεψη είναι ανύπαρκτη και για την τοπική ας μην το συζητάμε καλύτερα.

        2. Μπορείτε να επισκεφθείτε το σάιτ της Ελληνικής Εταιρείας Κοινωνικής Ευθύνης για να ενημερωθείτε για το τι αποτελεί και τι δεν αποτελεί ΕΚΕ. Το τι κάνει ή δεν κάνει ο ΤΑΠ δεν έχει σημασία εν προκειμένω, η ΔΕΗ όλα αυτά τα χρόνια έχει κάνει πολλά περισσότερα ως ΕΚΕ και όχι ως συμμόρφωση στη νομοθεσία, καθώς η συμμόρφωση στη νομοθεσία δεν είναι ΕΚΕ.

        3. Το WWF μόνο αξιόπιστη πηγή δεν αποτελεί, καθώς δεν αποτελεί επιστημονικό φορέα και κάνει πολιτική. Το 13,2 πάντως είναι πολύ χαμηλό ως αριθμός, ίσως σε κάτι άλλο αναφέρεται.

  • « Αρθρο7
    Επιβάλλεται υπέρ των Περιφερειών Δυτικής Μακεδονίας και Πελοποννήσου και σε βάρος των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας με χρήση λιγνίτη που κατέχουν ή τους έχουν παραχωρηθεί με οποιονδήποτε τρόπο δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης λιγνίτη επί λιγνιτοφόρων περιοχών εντός της Ελληνικής επικράτειας, ειδικό τέλος ύψους 1,20 Ευρώ ανά μεγαβατώρα (€/MWh) παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη. Το ανωτέρω τέλος δεν συνυπολογίζεται στο μεταβλητό κόστος των λιγνιτικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής και ανακτάται από τις λιγνιτικές μονάδες μέσω σχετικής χρέωσης που προστίθεται στις χρεώσεις προσαυξήσεων της χονδρεμπορικής αγοράς ηλεκτρισμού. Τα κονδύλια που θα προκύψουν από την επιβολή του παραπάνω τέλους θα χρησιμοποιηθούν ιδίως για τη χρηματοδότηση έργων υποδομής, ανάπτυξης και προστασίας του περιβάλλοντος και έργων μετεγκατάστασης οικισμών των Περιφερειακών Ενοτήτων Αρκαδίας, Κοζάνης και Φλώρινας.» Κάτι ήξερε ο Δημητρίου και έγραφε και για μετεγκαταστασεις

Αφήστε μία απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*

Προσοχή!!! Για να δημοσιεύονται, από 'δω και στο εξής, τα σχόλιά σας, θα πρέπει να επιλέγετε, την παρακάτω επιλογή  "Διάβασα και αποδέχομαι τους Πολιτική απορρήτου  " που σημαίνει ότι διαβάσατε κι αποδέχεστε την πολιτική απορρήτου του kozan.gr. Αν, κάποια φορά, ξεχάσετε να το κάνετε θα λάβετε μια ειδοποίηση ότι δεν το πατήσατε (αρα δεν αποδεχτήκατε την πολιτική απορρήτου). Σε αυτή την περίπτωση, για να μη χαθεί το σχόλιο σας, πατήστε να γυρίσετε πίσω  και ξαναπατήστε "δημοσίευση", τσεκάροντας, προηγουμένως, την προαναφερόμενη επιλογή. Η συμπλήρωση των πεδίων όνομα, Ηλ. διεύθυνση και ιστότοπος, της παραπάνω φόρμας, δεν είναι υποχρεωτική.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Μείνετε συντονισμένοι