Η στιγμή που η φραστική επίθεση συναντά τη… Δημοκρατία.
Την Τετάρτη 6 Ιουνίου 2018, στην κεντρική πλατεία της Πτολεμαΐδας, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία, λόγω της μαζικότητάς του, το συλλαλητήριο για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας, με τη στήριξη του Δήμου, της Εκκλησίας και φορέων της Εορδαίας.
Θεωρείται αυτονόητο ότι ανάλογες διοργανώσεις «είναι έξω και μακριά από κάθε κομματική επήρεια και παρουσία», δεδομένου ότι εκφράζουν αβίαστα – αυθόρμητα το συναίσθημα και τη θέληση των συμμετεχόντων. Στο πλαίσιο αυτό, παρέστη στο εν λόγω συλλαλητήριο, προκειμένου να συμβάλλω με την παρουσία μου και να ενώσω ουσιαστικά τη φωνή μου με τους συντοπίτες μου για να σταλεί δυναμικά το μήνυμα ότι δεν συναινούμε στην εκχώρηση του ονόματος «Μακεδονία» στη γείτονα χώρα. Αυτή ήταν και παραμένει η πεποίθηση μου ως Έλληνας πολίτης, αλλά και εκπρόσωπος του θεσμικού ρόλου μου. Άλλωστε, η πορεία μου έχει καταδείξει ότι η συμμετοχή στη διεκδίκηση δίκαιων αιτημάτων -με δυναμισμό και κινητοποίηση- αποφέρει εν τέλει επιτυχή αποτελέσματα.
Εν προκειμένω, σ’ ότι αφορά στη συμπεριφορά του Περιφερειακού Συμβούλου, κ. Ιωάννη Κιοσέ, κατά την προσέλευσή μου στο χώρο διεξαγωγής του συλλαλητηρίου, εστιάζεται σε μια απρόκλητη και μη δικαιολογημένη έντονη φραστική αποδοκιμασία από μέρους του στο πρόσωπό μου. Η οποία συνοδεύτηκε από χαρακτηρισμούς όπως «…υποκρισία… διγλωσσία…» κατά την τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε στο West Channel. Η συμπεριφορά αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το κλίμα του εν λόγω συλλαλητηρίου, το οποίο κεντρικό πυρήνα είχε την Ένωση των Δυνάμεων από όσους και όσες πιστεύουν στη μη εκχώρηση του ονόματος «Μακεδονία» στη γείτονα χώρα. Άλλωστε η παρουσία μου στην εν λόγω διοργάνωση είχε αυτό ακριβώς το νόημα, τη στήριξη του δίκαιου αιτήματος των πολιτών με θάρρος και παρρησία.
Πολιτικά σκεπτόμενος θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι τα «άνθη του κακού» ξεκινούν από φραστικούς τραμπουκισμούς, που συναντούν την ανοχή μας, και καταλήγουν στο στραγγαλισμό της Δημοκρατίας και της ελεύθερης Έκφρασης. Η απάντησή μου αυτή αποτελεί πολιτική απάντηση σε ένα κατεξοχήν πολιτικό φαινόμενο, με σκοπό το στιγματισμό συμπεριφορών που οδηγούν σε ναυάγια αρετών και αξιών.
Αυτό που ο προφορικός λόγος κάποιων δεν έχει καμιά σχέση με το γραπτό μ’αρέσει πολύ.
Προσπαθει να το παιξει υπερανω και να μας βγαλει τρελους??? Αυτος δεν ειναι που δεν εβγαλε ψηφισμα για το μακεδονικο την πρωτη φορα και την επομενη δεν δεχτηκε ουτε να το συζητησει για να μην τον μαλωσει ο θοδωρας??? Και παει στο συλλαλητηριο και σημερα το παιζει και ενωτικος….. δηλαδη ελεος
Χριστοφορίδη κοντός ψαλμός αλληλούια. Ή είσαι με τον Καρυπίδη, τον Κοτζιά και την διαπραγμάτευσή τους ή είσαι με την Μακεδονία.
Να συμφωνήσω με το πρώτο σχόλιο ότι ο γραπτός λόγος μερικών δεν έχει καμία σχέση με τον προφορικό…
ΡΕ ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΕΤΕ; ΠΩς ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ; ΤΙ ΧΑΡΤΙΑ ΣΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΟΤΑΝ ΠΑΤΕ ΣΤΑ ΜΠΙΤΟΛΑ;
Πες μας εσύ που πας!
Η ονομασία αυτή δεν είναι erga ommes, αλλά για εσωτερική χρήση.
Αλλο επήρεια αλλο επιρροή…θες να γίνεις και δήμαρχος.