Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση της ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από το νικηφόρα μάχη του ΔΣΕ στο Μάλι Μάδι.
Στήθηκε νέο μνημείο στον χώρο των μεταλλείων της ΛΑΡΚΟ, στους πρόποδες του Μάλι Μάδι, καθώς το προηγούμενο αποτέλεσε στόχο θρασύδειλων που προσπάθησαν να το αμαυρώσουν.
Το μνημείο είναι έμπνευση και έργο του Σταύρου Βλάχου, δημιούργημα του οποίου είναι και το μνημείο για τις γυναίκες μαχήτριες του ΔΣΕ στον Πυξό των Πρεσπών.
Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου έγιναν από τον Γιάννη Κανάτσιο, μέλος του ΓΠ της ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.
Ακολούθησε ομιλία από τον Θανάση Χαστά, Γραμματέας της ΕΠ Δυτικής Μακεδονία του ΚΚΕ.
Στην ομιλία αναδείχθηκε η σημασία της νικηφόρας μάχης του ΔΣΕ στο Μάλι Μάδι που προκάλεσε σοβαρή κρίση στην αστική κυβέρνηση της Αθήνας και τάραξε του Αμερικάνους ιμπεριαλιστές.
Τονίστηκε η σημασία τέτοιων εκδηλώσεων, καθώς αποτελούν πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων για την πάλη των κομμουνιστών στις σημερινές συνθήκες, η σημασία να διαδοθεί περισσότερο η ιστορική αλήθεια, οι νεότερες γενιές να γνωρίσουν τον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
Αναδείχτηκε «η ηθικοπολιτική ανωτερότητα του ΔΣΕ, η σημασία της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς που γινόταν στις γραμμές του και υπηρετούσε τον στρατιωτικοπολιτικό στόχο του. Αξιόλογη ήταν η εκδοτική δραστηριότητα βιβλίων, εφημερίδων και άλλων εντύπων. Η διαφώτιση εκφράστηκε και με ιδεολογικά μαθήματα, διαλέξεις και ομιλίες στους μαχητές και τις μαχήτριες του ΔΣΕ, που επικεντρώνονταν στην ανύψωση του ηθικού, αλλά και στην ενημέρωση για τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις και τα καθήκοντα του ΔΣΕ. Ακόμα, πραγματοποιούνταν μαθήματα για το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του ΚΚΕ.
Έχει μεγάλη σημασία, σήμερα, να αναλογιστούμε όλη αυτή η ιδεολογικοπολιτική δουλειά σε τι συνθήκες γινόταν. Αποτελεί οδηγό για τις σημερινές γενιές των κομμουνιστών, ιδιαίτερα για τα μέλη της ΚΝΕ, καθώς η γνώση και η μόρφωση είναι βασικό γνώρισμα της κομμουνιστικής πρωτοπορίας.
Το ταξικός πόλεμος είναι σκληρός πόλεμος και απαιτεί μεγάλη πίστη στο σκοπό και αντοχή, σταθερότητα και ψυχικά αποθέματα, πηγή απόκτησης των οποίων είναι η συστηματική μαρξιστική – λενινιστική μόρφωση. Στην ταξική πάλη δοκιμάζονται τα νεύρα, ο χαρακτήρας, η στάση ζωής των αγωνιστών.
Στις σημερινές συνθήκες έχει αυξηθεί αντικειμενικά, συγκριτικά με παλιότερα, ο ρόλος της συνειδητότητας ως όρος της επαναστατικής πολιτικής στράτευσης, ακόμα και της συμμετοχής στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα».
Έγινε εκτενής αναφορά στα συμπεράσματα που προκύπτουν από τον ηρωικό αγώνα του ΔΣΕ και ενισχύουν την επαναστατική πάλη σήμερα, καθώς Η πείρα και τα συμπεράσματα από των ηρωικό αγώνα του ΔΣΕ, αλλά και ολόκληρης της δεκαετίας του ΄40, συνέβαλαν στη σύγχρονη στρατηγική επεξεργασία του Κόμματος, στο Πρόγραμμά μας, τα καθήκοντα του Κόμματος σε επαναστατικές, αλλά και σε μη επαναστατικές συνθήκες.
«Επιβεβαιώνεται από την ιστορική πείρα πως δεν αρκεί να εμφανιστούν οι συνθήκες ραγδαίας αλλαγής του ταξικού συσχετισμού δυνάμεων – της επαναστατικής κατάστασης – όπως εμφανίστηκαν στη χώρα μας τις μέρες της απελευθέρωσης από τους Γερμανούς, τον Οκτώβρη του 1944, για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία, αλλά προϋποθέτει την ολόπλευρη προετοιμασία του Κομμουνιστικού Κόμματος από τα πριν, πρώτα από όλα τη διαμόρφωση αντίστοιχης στρατηγικής και Προγράμματος για την σοσιαλιστική επανάσταση, την συγκέντρωση δυνάμεων σε αυτή την κατεύθυνση.
Προϋποθέτει, σε επαναστατικές συνθήκες, τον αυστηρό υπολογισμό του ταξικού συσχετισμού δυνάμεων και την προετοιμασία της ένοπλης εξέγερσης, ώστε την κατάλληλη στιγμή να δοθεί το αποφασιστικό χτύπημα για την κατάληψη της εξουσίας.
Μετά την απελευθέρωση της χώρας μας από τους φασίστες κατακτητές το 1944, αναπόφευκτα οξύνθηκε η σκληρή ταξική ένοπλη αναμέτρηση που είτε θα οδηγούσε στην ανατροπή της αστικής εξουσίας, με απομόνωση και των ξένων στηριγμάτων της, είτε στην ήττα των λαϊκών δυνάμεων, στην απομόνωση του ΚΚΕ και στην επανασταθεροποίηση της αστικής εξουσίας.
Ο αγώνας του ΔΣΕ ήταν απάντηση του ΚΚΕ στο όργιο της αστικής βίας που επιχειρούσε να ανατρέψει το συσχετισμό που είχε διαμορφωθεί την περίοδο της κατοχής και της απελευθέρωσης, ξεκίνησε ως αγώνας πίεσης για δημοκρατικά μέτρα, αλλά αναπόφευκτα γενικεύτηκε σε ένοπλη ταξική σύγκρουση.
Μπροστά στο δίλλημα «υποταγή ή οργάνωση της πάλης και αντεπίθεση», το ΚΚΕ διάλεξε το δεύτερο δρόμο.
Ο ΔΣΕ είναι η πιο τρανή απόδειξη ότι οι κοινωνικές αντιθέσεις δεν χωράνε στα ιδεολογήματα της λεγόμενης «εθνικής ομοψυχίας» και της κατάργησης των ταξικών διαχωριστικών γραμμών. Ο ΔΣΕ έσωσε την τιμή του λαού και του ΚΚΕ»…
…«Εβδομήντα χρόνια μετά, ο ταξικός πόλεμος συνεχίζεται, καθώς συνεχίζει να υπάρχει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, συνεχίζει το καπιταλιστικό σύστημα να ματώνει το λαό για τα κέρδη του κεφαλαίου, συνεχίζει να γεννά κρίσεις, φτώχεια και πολέμους»…
… «Η Ιστορία διδάσκει ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή κυβέρνηση, όποια ονομασία και αν έχει και οποιοδήποτε κόμμα και αν συμμετέχει σε αυτήν, εφόσον η πολιτική εξουσία, τα μέσα παραγωγής και όλος ο πλούτος που παράγει η εργατική τάξη βρίσκονται στα χέρια των καπιταλιστών, εφόσον η Ελλάδα συμμετέχει στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ».
… «Το ΚΚΕ, έμπειρο και διδαγμένο, φιλοδοξεί και μπορεί να γίνει ο φάρος της νέας και νικηφόρας ταξικής αναμέτρησης για το σοσιαλισμό, που είναι αναγκαίος, επίκαιρος και ρεαλιστικός. Συνεχίζουμε μέχρι την τελική νίκη του σοσιαλισμού – κομμουνισμού»…
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με λαϊκό γλέντι στο χωριό Ιεροπηγή Καστοριάς.
Ερωτηματικά προκαλεί η προκλητική παρουσία της αστυνομίας στην περιοχή που πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση, η οποία αναγκάστηκε να αποχωρήσει μετά από παρέμβαση της Κομματικής Οργάνωσης και του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Σωτήρη Ζαριανόπουλου.
Αυτά δεν είναι γιορτές μίσους; Προκαλούν τόσα χρόνια μετά αυτοί που ήθελαν να κάνουν την Ελλάδα, Αλβανία και να παραδώσουν τη Μακεδονία στα συντρόφια του Τίτο. Ντροπή….
Την ιστορία και την τραγικότητα ενός εμφυλίου πολέμου πρέπει να την κουβαλούμε ως μνήμη και όχι ως αναβίωση της επαναλαμβάνοντας λάθη του παρελθόντος.Σαν χώρα επιτέλους να κοιτάξουμε στο μέλλον και όχι να ανασκαλίζουμε συνεχώς το παρελθόν.
Βλέπουν, τουλάχιστον τα μεγαλοστελεχη του ΚΚΕ, ότι δεν έχουν μέλλον το έχουν καταλάβει τουλάχιστον αυτοί οι 10. Γιαυτό επιμένουν να ασσχολούνται ως κομα με το σκοτεινό παρελθόν τους στην προσπάθεια τους να κρατήσουν τους κάποιας ηλικίας αιματοδοτες τους. Άλλωστε αυτό φαίνεται και στις φωτογραφίες.
Γιορτή μίσους είναι όταν στις ομιλίες αποκαλείς τον αντίπαλο σου προδότη, μίασμα, συμμορίτη, εαμοβούλγαρο, κατσαπλιά, κομμουνιστοσλάβο και με άλλα κοσμητικά επίθετα της μετεμφυλιακής εποχής. Ποτέ σε εκδηλώσεις του ΚΚΕ δεν χρησιμοποιούνται εκφράσεις μίσους, αλλά πολιτικοί όροι. Οι αντίπαλοι ήταν στο πεδίο της μάχης και της πολιτικής και πάντα με ταξικούς όρους. Όποιος δεν το κατάλαβε δεν μπορεί να κάνει εκτίμηση για την σύγκρουση 46-49 και τα επόμενα 50-70 χρόνια….
Η αποχή από τις εκλογές του 1946 κατέστρεψε και το κόμμα σας και την Ελλάδα.Οφείλεται τουλάχιστον μία συγγνώμη στον ελληνικό λαό για της τότε θέσης σας περί αυτονομίας της Μακεδονίας και μια συγγνώμη στα χιλιάδες ανήλικα ελληνόπουλα αγόρια και κορίτσια που τα στρατολογισατε με τη βία και τα οδηγήσατε στον θάνατο.
ΘΛΙΒΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΔΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΕΜΑΤΑ ΑΔΙΚΑ ΧΥΜΕΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ .ΕΝΑ ΜΑΥΡΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΟΥ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΣΕ ΠΑΡΟΜΙΕΣ ΜΕ ΑΥΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ.
“70 χρόνων από το νικηφόρα μάχη του ΔΣΕ”
Έλληνες να ντουφεκάνε Έλληνες και το γιορτάσατε κιόλας !!!
Α ρε “συντρόφια” ακόμα μυαλό δεν βάλατε…
Να με πιάσεις, να με δείρεις να με δείρεις να με δείρεις, να ιδρώσεις να αρρωστήσεις να πεθάνεις.
Νικήσαμε την μάχη στο Μαλι Μαδι αλλά χάσαμε τον πόλεμο στο Βίτσι και στο Γραμμο.
Τα κόμματα και οι δήθεν ιδεολογίες κατέστρεψαν την Ελλάδα, δίχασαν τους Έλληνες, και τους χώρισαν σε δεξιούς, αριστερούς,κεντρώους και πάει λέγοντας,για να καταφέρουν τα κομματόσκυλλα κατά το διαίρει και βασίλευε να κονομήσουν για την πάρτη τους και να φτάσουν την Ελλάδα εδώ που την έφτασαν.Τρέξτε και γλύψτε ραγιάδες θα σας πετάξουν κανένα ξεροκόμματο.Ως πότε πια;