Συνέντευξη του καλλιτεχνικού συμβούλου του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης Λ. Γιοβανίδη: “Δεν επιθυμώ το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης να είναι ένα θέατρο που φέρνει μετακλήσεις έτοιμων παραστάσεων αλλά να δημιουργούμε καινούργιες”

Από το lifo.gr

Ο Λευτέρης Γιοβανίδης με σκηνοθεσίες σε Ελλάδα και εξωτερικό και δεκάδες μεταφράσεις θεατρικών έργων αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης. Ρεαλιστής, ακριβολόγος και τελειομανής δεν αναλώνεται σε μεγαλοστομίες και προσωπικά οράματα αλλά θέτει στόχους που επαναπροσδιορίζουν το θέατρο της Κοζάνης και το φέρνουν αντιμέτωπο με τον πιο βασικό λόγο ύπαρξής του, την παραγωγή πολιτισμού. Μας συστήνει ένα πλήρως ανακαινισμένο θέατρο και ένα ανανεωμένο δραματολόγιο με σημαία τη μεγάλη παραγωγή «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», που θα ικανοποιήσουν τον πιο απαιτητικό θεατή της πόλης αλλά και όχι μόνο.

-Από το ελεύθερο θέατρο στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης. Διαφορές και κοινά σημεία;

Είναι πολύ δημιουργικό να έχεις την ευθύνη, του να διοικείς έναν ολόκληρο οργανισμό. Ξέρετε, συχνά οι καλλιτέχνες διακατεχόμαστε από μια μεγαλοστομία, αναλωνόμαστε σε ιδεολογίες του πόσο πολύ πιστεύουμε στην τέχνη και στο πώς ιδεατά πρέπει να ζούμε. Τι κάνουμε όμως επί της ουσίας; Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης μου έδωσε την ευκαιρία να γίνω παραγωγικός, μου έδωσε ένα βήμα να μπορέσω να προσφέρω σε μια τοπική κοινωνία, κάτι που θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό. Είναι μεγάλη τύχη να με καλούν σε μια θέση όπου μπορώ τα λόγια να τα μετουσιώσω σε πράξεις, να αναμετρηθώ με τις ευθύνες μου και να δικαιολογήσω στον εαυτό μου πως την ιδεολογία την κάνεις πράξη. Να μπορέσω στην ουσία να επηρεάσω την καθημερινότητα κάποιων ανθρώπων.

-Υπάρχουν όρια και φραγμοί στα σχέδιά σας;

Είμαστε ένας επιχορηγούμενος οργανισμός από το Δήμο Κοζάνης, την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας και το Υπουργείο Πολιτισμού. Συνεπώς, φέρουμε μια ευθύνη. Δεν είμαστε ένας οργανισμός ιδιωτικός που δεν οφείλουμε να αναφερόμαστε σε κανέναν. Πρέπει, λοιπόν, να βγάζουμε έναν προγραμματισμό που θα τηρεί κάποιες προϋποθέσεις. Είμαστε ο μόνος επίσημος κρατικός φορέας Πολιτισμού στην Περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας οπότε οφείλουμε να υπηρετήσουμε με τον καλύτερο τρόπο τον ρόλο μας. Προσωπικά, δεν στοχεύω σε ένα ρεπερτόριο που εξυπηρετεί δικές μου φιλοδοξίες αλλά μέλημά μου είναι να δώσω την ευκαιρία στον κόσμο να έρθει σε επαφή με το θέατρο, να το αγαπήσει, να το εντάξει στην καθημερινότητά του. Όραμά μου είναι να φέρω τον κόσμο της Κοζάνης και της ευρύτερης περιοχής στις αίθουσες μας, ανανεώνοντας έτσι τη σχέση μεταξύ μας.

-Μιλάμε για μια ολική μεταμόρφωση του χώρου.

Πηγαίνοντας στην Κοζάνη, κάτι που έκανα με μεγάλη όρεξη και χαρά, έθεσα δυο μεγάλους στόχους. Αν και δεν κατάγομαι από εκεί, δεν σας κρύβω ότι αγάπησα αυτή την πόλη από την πρώτη μέρα. Ο πρώτος ήταν να ανακαινιστεί πλήρως το θέατρο. Δεν θεωρώ ότι μπορούμε αυτή τη στιγμή, το 2018 να μιλάμε για έναν χώρο Πολιτισμού που δεν τηρεί καμία προδιαγραφή. Τον πρώτο στόχο τον πετύχαμε. Έχουμε ήδη ένα ανακαινισμένο φουαγιέ, μια ριζικά ανανεωμένη Κεντρική Σκηνή 500 θέσεων και προβήκαμε επίσης στη δημιουργία μιας Εναλλακτικής Σκηνής που δεν υπήρχε πριν. Θεωρώ απαραίτητο μια πόλη και ένα θέατρο, να διαθέτει μια Εναλλακτική Σκηνή 80 θέσεων για την παρουσίαση μικρότερων θεαμάτων. Πια, μπορούμε να φιλοξενούμε θιάσους με μικρότερα σχήματα, από όλη την επικράτεια, που προορίζονται για ένα αριθμητικά μικρότερο κοινό.

-Αυτές οι αλλαγές του χώρου πόσο βοηθούν στην καλλιτεχνική έκφραση;

Έγιναν σημαντικές επεμβάσεις στη λειτουργία του θεάτρου. Αντιμετωπίζαμε σημαντικό πρόβλημα με τα παρασκήνια, υπήρχαν κατασκευές από τη δεκαετία του ’70 που δεν βοηθούσαν στην ομαλή λειτουργία του θεάτρου. Τώρα, τα παρασκήνια παρουσιάζουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα συμβάλλοντας στη λειτουργικότητα των παραστάσεων.  Κατασκευάσαμε μια επισκέψιμη γέφυρα για κρέμαση προβολέων. Το θέατρο της Κοζάνης δεν έχει πια να ζηλέψει τίποτα, φωτιστικά τουλάχιστον, από μια μεγάλη σύγχρονη σκηνή. Αγοράσαμε κυκλόραμα και φτιάξαμε κουΐντες για την σκήνη.

-Ο προγραμματισμός φέρει τη δική σας προσωπική σφραγίδα, του καλλιτεχνικού διευθυντή ή συντίθεται από ομαδικές ιδέες;

Το να φτιάξεις έναν προγραμματισμό είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Σας ανέφερα πριν ότι έχω βάλει δύο στόχους. Ο δεύτερος είναι να φέρω τον κόσμο της Κοζάνης στο θέατρο. Να τους θυμίσω ότι υπάρχουμε εκεί και να τους κάνω να καταλάβουν ότι πρόκειται για ένα δικό τους θέατρο. Είναι ένα θέατρο της πόλης, είναι το θέατρο της Κοζάνης. Μ’ αυτό το κριτήριο δημιούργησα ένα πρόγραμμα που σαν κέντρο και αναφορά έχει τους Κοζανίτες. Έχω φωνάξει καλλιτέχνες και δημιουργούς της πόλης στον προγραμματισμό μας, έχω προκαλέσει τη συγγραφή πέντε νέων θεατρικών κειμένων στα ελληνικά γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι δεν μπορούμε να έχουμε παραγωγή πολιτισμού ή εξέλιξη αν δεν παρέχονται ευκαιρίες σε συγγραφείς να γράφουν, σε σκηνοθέτες να σκηνοθετούν. Δεν επιθυμώ το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης να είναι ένα θέατρο που φέρνει μετακλήσεις έτοιμων παραστάσεων αλλά να δημιουργούμε καινούργιες. Έχω προσκαλέσει όλες τις τοπικές δυνάμεις και έχω φέρει ανθρώπους που έχω συνεργαστεί μαζί τους για τη δημιουργία παραστάσεων που φέρουν τη σφραγίδα του ποιοτικού θεάτρου.

-Θα δούμε σε δική σας σκηνοθεσία τον «Ρωμαίο και Ιουλιέτα» σε μια σύμπραξη με το Εθνικό Θέατρο της Κροατίας. Πρόκειται για ένα μεγαλεπήβολο στοίχημα;

Είναι ένα φιλόδοξο στοίχημα, πράγματι. Είμαστε ένα Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο και αυτή τη στιγμή έχουμε καταφέρει να συνεργαστούμε με μια Κρατική Σκηνή του εξωτερικού, συγκεκριμένα με το Εθνικό Θέατρο της Κροατίας. Ένα θέατρο με μια πολύ μεγάλη παράδοση. Θα ανεβάσουμε την  παράσταση, τον «Ρωμαίο και Ιουλιέτα» του Σαίξπηρ, με μια ματιά όπου συνυπάρχουν 2 οικογένειες σήμερα κάπου στα Βαλκάνια, οι Έλληνες, η οικογένεια της Ιουλιέτας και οι Κροάτες η οικογένεια του Ρωμαίου. Μια παράσταση που στοχεύουμε να ταξιδέψει γιατί έχει ένα πολύ ξεχωριστό concept. Το θέατρο της Κοζάνης πέρα από τα σύνορα της πόλης του και πέρα από την επικράτεια της χώρας θα ταξιδέψει και στο εξωτερικό. Στις 26 Ιανουαρίου του 2019 θα παρουσιάσουμε το έργο στην Κροατία και μετέπειτα στην Κύπρο αλλά και σε διάφορα φεστιβάλ του εξωτερικού που έχουν θέμα τον Σαίξπηρ. Ευελπιστούμε αυτή η παραγωγή να προσφέρει ένα δυνατό ξεκίνημα στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Στο έργο πρωταγωνιστεί η Χρύσα Ρώπα στο ρόλο της παραμάνας. Είναι η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε. Έχει έρθει με κέφι και όρεξη και είμαστε πολύ τυχεροί που την έχουμε μαζί μας.

-Εσείς γνωρίζετε το κοινό της επαρχίας μόνο μέσα από παραστάσεις σας που ταξίδεψαν για λίγο σε διάφορες πόλεις. Τώρα πρέπει να αναμετρηθείτε με ένα τέτοιο κοινό. Πώς το αντιμετωπίζετε;

Στην επαρχία μπορεί να μιλάμε για μικρά νούμερα θεατών αλλά είναι ένα εκπαιδευμένο κοινό που έχει αισθητική, γνωρίζει από θέατρο και έχει απαιτήσεις. Στην Αθήνα απλά μιλάμε για ένα μεγαλύτερο κοινό. Αυτή τη στιγμή είναι πολύ αρχή για μένα και προσπαθώ να βρω την σχέση μου με το κοινό της Κοζάνης. Βασικά να αποκτήσω μια σχέση μαζί τους. Να τους αφουγκραστώ και να επικοινωνήσω δημιουργικά μαζί τους.

-Πώς σας υποδέχτηκαν στην Κοζάνη;

Ένιωσα πολύ οικεία από την πρώτη μέρα, από τις πρώτες μας συναντήσεις για το θέατρο. Δεν σας κρύβω ότι είμαι τυχερός γιατί τόσο ο Δήμαρχος της πόλης, ο Λευτέρης Ιωαννίδης όσο και  το Δ.Σ με Πρόεδρο τον Θέμη Λιάκο μ’ έχουν στηρίξει από την αρχή καθώς έχουν ως μέλημά τους το καλό του θεάτρου. Επίσης ο Περιφερειάρχης έχει έννοια να πάμε καλά. Χωρίς αυτούς δύσκολα δίνεις μάχες.

-Αναφερθήκατε ήδη στη μεγάλη παραγωγή που αναμένουμε, μπορείτε να ξεχωρίστε κάποια άλλη παράσταση από το φετινό δραματολόγιο;

Στόχος μας είναι κάθε χειμώνα να κάνουμε δυο και το καλοκαίρι μια μεγάλη παραγωγή που θα παίρνει το δρόμο της περιοδείας. Για το φετινό χειμώνα, ποντάρουμε στη μεγάλη και σπουδαία παραγωγή «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» και η επόμενη είναι ο «Κατάδικος» του Κωνσταντίνου Θεοτόκη. Πρόκειται για ένα κείμενο που έχει γραφτεί το 1919 και 100 χρόνια μετά ζητάμε από τον σκηνοθέτη της παράστασης, Βασίλη Μαυρογεωργίου, να το μεταφέρει επί σκηνής. Ένα υπέροχο μυθιστόρημα με πρωταγωνίστρια τη Μαρίνα Καλογήρου και θα κάνει πρεμιέρα τον Μάρτιο στην Κοζάνη.

-Το site του θεάτρου ανανεώθηκε και το θέατρο λανσάρεται πια με ένα ιδιαίτερο νέο λογότυπο.

Ήταν καθόλα απαραίτητη η ανανέωση του site για να μπορεί ο θεατής να πληροφορείται εύκολα για τις παραστάσεις μας και να προμηθεύεται τα εισιτήριά του. Θεωρώ ότι ήταν σημαντικό σύμφωνα με τη δική μου αισθητική, η ανανέωση του λογοτύπου. Συνεργαστήκαμε με τον καλλιτέχνη-γραφίστα, Βασίλη Κασσαβέτη, που εμπνευσμένος από το λουλούδι του κρόκου Κοζάνης, ένα πασίγνωστο τοπικό προϊόν, δημιούργησε ένα λογότυπο που θέλω να πιστεύω θα αγαπηθεί πολύ.

Πηγή https://mikropragmata.lifo.gr/zoi/ta-logia-tha-ta-metousioso-se-prakseis/