Στην ερώτηση «τι είναι δημοσιογραφία» μπορούν να δοθούν πολλές απαντήσεις. Η δημοσιογραφία είναι ένα επάγγελμα, ένα σύνολο τεχνικών δεξιοτήτων που μαθαίνει και ασκεί κάποιος, υπακούοντας σε κανόνες, ένα ευγενές επάγγελμα στο οποίο ο δημοσιογράφος έχει την ευθύνη να υπερασπιστεί τις δημοκρατικές διαδικασίες και να κινείται με βάση τις δικές του ηθικές αξίες. Σκοπός της είναι η συγκέντρωση ειδήσεων και πληροφοριών και η διάδοση τους μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης με στόχο την κατά το δυνατόν ορθή πληροφόρηση των πολιτών.
Η δημοσιογραφία είναι ένα επάγγελμα, όπως όλα τα άλλα, και αυτοί που το ασκούν πρέπει πρώτα από όλα να είναι επαγγελματίες που υπακούουν σε κανόνες και έχουν υποχρεώσεις. Υποχρέωση να σεβαστούν το ρόλο τους και το σκοπό του επαγγέλματός τους και υποχρέωση να σεβαστούν το κοινωνικό σύνολο που υπηρετούν και στο οποίο απευθύνονται.
Σε μία εποχή που κατακλυζόμαστε από πληροφορίες, ο δημοσιογράφος καλείται να «ξεδιαλέξει» τις ειδήσεις και να τις μεταφέρει στο κοινό με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίσει την αξιοπιστία, την εγκυρότητα και την αμεσότητα. Γι’ αυτό το λόγο, ο δημοσιογράφος χρειάζεται να είναι ένα άτομο με ανοικτές ευαισθησίες και καλλιεργημένες ικανότητες οργάνωσης των πληροφοριών ώστε να προσεγγίσει σωστά το κοινό του ανάλογα με το περιεχόμενο της είδησης.
Το ανταγωνιστικό τοπίο που δημιούργησαν τα ψηφιακά μέσα και η πληθώρα των δωρεάν ειδήσεων μέσω του διαδικτύου, αποτέλεσμα της παγκόσμιας μετάβασης στην κοινωνία της πληροφορίας, επηρέασε σε μεγάλο βαθμό το χώρο των media και οδήγησε τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης σε μία σειρά ενεργειών επιβίωσης που αλλοίωσε την ποιότητα του παρεχόμενου προϊόντός τους, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να χάνουν η αξιοπιστία τους.
Πολλοί δημοσιογράφοι, εκμεταλλευόμενοι την εξουσία τους επαγγέλματός τους και τη δύναμη της δημοσιότητας, ξεφεύγουν πολύ συχνά από το ρόλο τους, επιδιώκοντας την καθοδήγηση της κοινής γνώμης, τον εντυπωσιασμό, την αύξηση των αριθμών της τηλεθέασης, παραπληροφορούν και διαστρεβλώνουν την είδηση.
Παραβλέποντας το σκοπό της ενημέρωσης, προσπαθούν να παρουσιάσουν ως είδηση την δική τους άποψη , εξυπηρετώντας πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, ακόμη και προσωπικά, καθώς τίθεται θέμα επιβίωσής τους στην αρένα του δημοσιογραφικού τοπίου .
Η δημοσιογραφία ενημερώνει, προβληματίζει την κοινή γνώμη, αφυπνίζει το κοινωνικό σύνολο, θέτει ερωτήματα στο κοινό.
Η προσωπική άποψη του δημοσιογράφου δεν έχει θέση σε ένα ρεπορτάζ που σκοπό έχει να παρέχει αντικειμενική ενημέρωση.
Η ανάγκη, όμως, να αυξηθεί ο αριθμός των πωλήσεων και τα νούμερα της τηλεθέασης, επηρέασε την ποιότητα της δημοσιογραφίας και την αξιοπιστία των μέσων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι πολίτες να αμφισβητούν τα μέσα, να τα κατηγορούν για προπαγάνδα και να προτιμούν να ενημερώνονται μόνοι τους από το διαδίκτυο, όπου οι πληροφορίες – ειδήσεις υπάρχουν δωρεάν και σε μεγάλες ποσότητες.
Είναι γεγονός ότι οι Έλληνες κατέχουν το χαμηλότερο ποσοστό εμπιστοσύνης στα ΜΜΕ. Αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει έντονα.
Η δημοσιογραφία της άποψης δείχνει να μην ενδιαφέρει πλέον το κοινό, το οποίο έχει κουραστεί να παρακολουθεί τα καθημερινά πάνελ σχολιασμού στα δελτία των ειδήσεων, γι’ αυτό και επιλέγει διαφορετικό τρόπο ενημέρωσης.
Με τη δημοσιογραφία των πολιτών να κερδίζει συνεχώς έδαφος στο νέο πεδίο της δωρεάν και εύκολης ηλεκτρονικής ενημέρωσης , οι ασκούντες το επάγγελμα του δημοσιογράφου καλούνται να επαναπροσδιορίσουν το ρόλο τους, να εκμεταλλευτούν το μειονέκτημα της ανώνυμης και χαώδους πληροφόρησης του διαδικτύου και να αποδείξουν την ικανότητά τους για σωστή και έγκυρη ενημέρωση, χωρίς υποκειμενικά στοιχεία και απόψεις
ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ…ΜΠΡΑΒΟ..
Εξαιρετικό άρθρο!Όπως πάντα κ. Ωττα
Τα γραφεία τύπου είναι έγκυρη δημοσιογραφία ή προσπάθεια καθοδήγησης της κοινής γνώμης;
Μάλλον σου την είπε με το γάντι Τάνια
Ορισμένοι εδώ μέσα το μόνο που κάνετε εινσι να βγάζετε ζήλια και κακία. Ατυχές το σχόλιο σου …..αν δεν μπορείτε να κατανοήσετε ένα άρθρο μην το διαβάζετε δεν σας υποχρεώνει κάνεις
Ορισμένοι βγάζουν και αλήθειες του τύπου “στο σπίτι του κρεμασμένου…”
Η δημοσιογραφία ήταν πάντα και είναι παγκοσμίως και κατά πολύ μεγάλο βαθμό εξαρτώμενη από οικονομικά συμφέροντα. Οι μεγάλοι οίκοι ΜΜΕ έχουν συγκεκριμένο ρόλο με βάση τα συμφέροντα τους, και οι εργαζόμενοι σε αυτά υπακούουν στις εντολές. Το ελεύθερο διαδίκτυο τους χάλασε την αποκλειστικότητα της χειραγώγησης και της κατευθυνόμενης ενημέρωσης. Έτσι επινόησαν τα fake news, σε μια προσπάθεια να μπερδέψουν το κοινό ανάμεσα σε ψευδείς και αληθινές ειδήσεις. Τα fake news είναι επί το πλείστον κατευθυνόμενα από μεγάλα ΜΜΕ χρησιμοποιόντας τα λεγόμενα παπαγαλάκια. Οι καλά διαβασμένοι πολίτες όμως δεν πέφτουν στην παγίδα της απαξίωσης του διαδικτύου με την πληθώραα των fake news. Επιλέγουν και φιλτράρουν την αληθινή είδηση απορρίπτοντας τα έμμισθα τρολ.
ΚΥΡΙΑ ΩΤΤΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΑΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΒΟΙΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΤΕ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΡΥΠΙΔΗ.ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ
ΜΠΡΑΒΟ!!!Κ. ΩΤΤΑ.ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΡΑΨΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΣΚΟΥΣ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ.( ΠΛΗΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΠΟΥ ΤΟΛΜΑΕΙ)
1. Όλα τα παραπάνω ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας.
2. Οι δημοσιογράφοι είναι μισθοφόροι του κάθε αφεντικού(ΜΜΕ) που τους πληρώνει.
3. Όσο ο δημοσιογράφος θα θέλει να διαμορφώνει την κοινή γνώμη, δεν θα υπάρχει ελεύθερη δημοσιογραφία.
4. Όσο ο δημοσιογράφος θα παριστάνει τον σχολιαστή, τόσο θα βιάζει και θα κατακρεουργεί την αλήθεια.
αρθρογραφοι, χρονικογραφοι, opinion leaders ολοι βαφτιζονται δημοσιογραφοι
“δημοσιογραφοι” που κανουν συνεντευξη απο κουνιαδο, συνεντευξη απο κουμπαρα, συνεντευξη απο πεθερα/α,συνεντευξη απο το αφεντικο τους, αποσπασμενοι συζυγοι σε γραφεια υπουργων, καταδικασμενοι για χοντρα ψεμματα και εξαπατηση αλλα ακομα “δημοσιογραφοι”
βεβαια ολη η χωρα ειναι ενα ψεμα. οι δημοσιογραφοι γιατι να ειναι εξαιρεση;
Η κ. Ωττα έγραψε ένα εξαιρετικό άρθρο. Ελάχιστοι δημοσιογράφοι της περιοχής έχουν την μόρφωση της και τις ικανότητες της. Οι επιλογές της στον επαγγελματικό τομέα δεν αφορούν κανέναν. Ασχοληθείτε με τα δικά σας θέματα επιτέλους…..
Στο δημόσιο λόγο και οι κρίνοντες κρίνονται. Γενικά μιλώντας, οι δημόσιες απόψεις που εκφράζουμε για το επάγγελμα μας, καλό είναι να συμβαδίζουν και με τη γενικότερη πορεία μας στον χώρο. Και το λέω αυτό χωρίς το παραμικρό ίχνος μομφής ή κακοπροαίρετης κριτικής σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Οι επιλογές μας και η πορεία μας λοιπόν κρίνουν τις ικανότητες και τη μόρφωση μας. Αλλιώς ισχύει το “δάσκαλε που δίδασκες”. Πριν δείξουμε με το δάχτυλο ας κοιταχτούμε στον καθρέπτη…..
Αν δεν κάνω λάθος, στο συγκεκριμένο δημοσίευμα αναφέρεται ακριβώς στο επάγγελμα της. Η ίδια έθεσε το θέμα του επαγγέλματος της και αυτό σχολιάζουμε.
Ποιά είναι η μόρφωσή της και οι ικανότητές της;
Copy-Paste !!! Αυτό μόνο !!