Ο Δήμος τοποθέτησε τις σχετικές πινακίδες υλοποιώντας το αίτημα που υπέβαλε η Οικολογική Κίνηση Κοζάνης και συνυπέγραψε πληθώρα ενεργών πολιτών. Η οδός Χρήστου Μπέσσα είναι στο οικοδομικό τετράγωνο όπου βρίσκεται το σπίτι του, κάθετος στην οδό Σακελλαρίου. Ή – για να συνεννοηθούμε σαν .. Κοζανίτες – κατηφορίζοντας από τον «Πλάτανο» είναι το δεύτερο στενό, μετρώντας από αριστερά.
Μια άλλη πινακίδα στη μνήμη του Χρίστου, (όπως ορθά έγραφε ο ίδιος το όνομα του), τοποθετήθηκε από την Οικολογική Κίνηση λίγο πιο κάτω από την κορφή του Ψηλού Αϊ-Λιά. Εκεί προτιμούσε να πηγαίνει για περπάτημα ο Χρίστος, ξεφεύγοντας λίγο από τις σκοτούρες της καθημερινότητας. Μόνος ή με φίλους έβρισκε την ευκαιρία για συζητήσεις και διαλογισμούς, αγναντεύοντας παράλληλα την αγαπημένη του πόλη. Στην πινακίδα είναι χαραγμένη η φράση: «Η ξερολιθιά της μνήμης του Χρίστου Μπέσσα». Οι περιπατητές και λάτρεις του Αϊ-Λιά ξέρουν ότι η ξερολιθιά αυτή (το «τσακ΄λι») επισκευάστηκε με προσωπική δαπάνη του Χρίστου και περιβάλλει ένα γραφικό «μπαλκόνι» του Αϊ-Λιά, υιοθετημένο εδώ και πολλά χρόνια από την Οικολογική Κίνηση.
Ευχαριστούμε το Δήμο Κοζάνης και όσους υποστήριξαν αυτές τις συμβολικές «χειρονομίες» τιμής προς τον ιδρυτή της Οικολογικής Κίνησης Χρ. Μπέσσα.
Και κλείνουμε με δυο λόγια για τη ζωή του, για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να φρεσκάρουν τη μνήμη τους οι παλιότεροι:
Ο Χ. Μπέσσας υπηρέτησε την πόλη και τον τόπο του ως ενεργός πολίτης, συμπληρώνοντας περίπου μισό αιώνα ανιδιοτελούς και πολυδιάστατης προσφοράς. Τρεις ήταν οι μεγάλες του αγάπες στις οποίες αφιέρωνε όλο τον ελεύθερο χρόνο του και πολλές από τις οικονομίες του : η Oικολογία, η Τέχνη (και ειδικά το θέατρο), και η Πνευματική ζωή του τόπου με επίκεντρο την ιστορική Βιβλιοθήκη της Κοζάνης.
Το 1987 προχώρησε με άλλους συμπολίτες μας στην ίδρυση της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης. Με μαχητικότητα και ιδιαίτερη ευαισθησία επισήμανε τις επιπτώσεις της ρύπανσης από τα εργοστάσια της ΔΕΗ και τα μελλοντικά αδιέξοδα της περιοχής από το μονόδρομο του λιγνίτη, πρωτοστάτησε στον αγώνα για το κλείσιμο των μεταλλείων του καρκινογόνου αμιάντου ΜΑΒΕ, για τη θεσμοθέτηση του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης. Παράλληλα υπερασπίστηκε την αρχιτεκτονική κληρονομιά της πόλης από τη λαίλαπα της άναρχης οικοδόμησης Ως επιβράβευση της οικολογικής του δράσης ήρθε η εκλογή του στο Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης το 1994 και 1998, ως επικεφαλής του Οικολογικού Συνδυασμού.
Αξιόλογη ήταν και η συμβολή του στο τοπικό ερασιτεχνικό θέατρο. Το 1975 πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Συλλόγου «Φίλοι της τέχνης». Ξεχωριστή στιγμή το φεστιβάλ θεάτρου της Ιθάκης το 1977, όταν ο Χ. Μπέσσας με το θίασο του Συλλόγου παρουσίασαν το έργο «Καρέκλες» του Ιονέσκο που γνώρισε την αποθέωση από το κοινό και τον τύπο.
Γενικότερα η προσφορά του στο χώρο των γραμμάτων ήταν σημαντική. Συνεργάστηκε με εφημερίδες και περιοδικά, συνέγραψε βιβλία και τέλος υπήρξε βασικός συνεργάτης της «Παρέμβασης» και του ΙΝΒΑ από το 1984.
Υπηρέτησε τέλος πιστά την ιατρική επιστήμη με ιδιαίτερη προσήλωση στη δεοντολογία, παρέχοντας κάθε τόσο δωρεάν τις υπηρεσίες του σε αναξιοπαθούντες ασθενείς.
Θα τον θυμόμαστε με νοσταλγία όσο ζούμε…
Υπήρξε ποτέ κάποια ρήξη του Χρ. Μπέσσα με το ΙΝΒΑ και την εφημερίδα Παρέμβαση στο παρελθόν; Ξέρει κανείς να μας πει;