-
Τ’ όνομά σας, πριν κάποιους μήνες, συζητήθηκε, αρκετά, για τη θέση του υποψηφίου Δημάρχου Κοζάνης, όμως, εσείς, επιλέξατε τον Γιώργο Κασαπίδη και την Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας. Τι σας οδήγησε στη συγκεκριμένη απόφαση να ασχοληθείτε, εν τέλει, με την Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας;
Καταρχάς πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα. Όντως συζητήθηκε τ’ όνομά μου, χωρίς ποτέ όμως από πλευράς μου να αφήσω περιθώριο εμπλοκής μου, μιας και από την αρχή ήμουν ξεκάθαρος πως δεν αποτελεί προτεραιότητα μου να ηγηθώ ενός ψηφοδελτίου μη έχοντας ασχοληθεί ποτέ με τα αυτοδιοικητικά. Παρόλα αυτά, πρέπει να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που στήριξαν αυτοβούλως την παρουσία μου στα κοινά, ενθαρρύνοντάς με να εμπλακώ ενεργά. Όσον αφορά την επιλογή μου να ασχοληθώ με την Περιφέρεια, σημαντικό ρόλο έπαιξε το κάλεσμα του Γιώργου Κασαπίδη ευρύτερα, αλλά και ειδικότερα προς εμένα, για αλλαγή πορείας στη Δυτική Μακεδονία με μία ισχυρή οικονομία για μία ισχυρή κοινωνία, σήμερα πιο επιτακτικά από ποτέ. Ο β΄ βαθμός τοπικής αυτοδιοίκησης είναι πολυδιάστατος και δίνει τη δυνατότητα σχεδιασμού πολιτικών πρωτοβουλιών και υλοποίησης δράσεων με αντίκτυπο στις τοπικές κοινωνίες. Σε αυτό τον τομέα θα προσπαθήσω να συμβάλλω με βασική προτεραιότητα τη μείωση της ανεργίας.
-
Ο Τοπικός Πόρος Ανάπτυξης και το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης (που “έρχεται”) αποτελούν δύο σημαντικά χρηματοδοτικά εργαλεία για την περιοχή μας. Ως τώρα, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τον Τ.Π.Α., η αξιοποίησή του δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Πώς πρέπει να αξιοποιηθούν, από εδώ και πέρα, τα συγκεκριμένα χρηματοδοτικά εργαλεία και σε τι είδους δράσεις;
Είναι γεγονός πως ο ρόλος και ο λόγος που δημιουργήθηκε ο ΤΠΑ δεν ήταν αυτός προς τον οποίο κατευθύνθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια, λόγω κυρίως μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων, με αποτέλεσμα τον κατακερματισμό δράσεων χωρίς το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά, για να μην τα τσουβαλιάζουμε όλα, όσοι αιρετοί επέλεξαν να αξιοποιήσουν τον ΤΠΑ για την εκπόνηση μελετών στα πλαίσια της ωρίμανσης έργων που ακολούθως χρηματοδοτήθηκαν και υλοποιήθηκαν, σίγουρα έπραξαν σωστά. Ως προς το ΤΔΜ, εγώ είμαι πολύ επιφυλακτικός αναφορικά με την υλοποίηση του, μιας και είναι ένα ταμείο που ψηφίστηκε πριν από 2 περίπου χρόνια και ακόμη δεν έχει γίνει τίποτα. Μοναχά κάποιες κατευθυντήριες γραμμές που μπορεί κατά βάση να είναι σωστές, αλλά δεν ξέρω αν ανταποκρίνονται πλήρως στις ανάγκες της περιοχής. Σίγουρα όμως δεν υπάρχει, όπως θα έπρεπε, ολοκληρωμένο πλαίσιο προτάσεων και έργων με απτό προσδόκιμο αποτέλεσμα. Αυτή η έλλειψη πρέπει να αντιμετωπιστεί ως πρώτιστη προτεραιότητα από την νέα Περιφερειακή Αρχή και σε αυτό το πλαίσιο εστιάζει ο συνδυασμός μας με έμφαση στην ενέργεια, στον πρωτογενή τομέα, στη μεταποίηση, στις ΜμΕ, στον τουρισμό και κάθε άλλη παραγωγική δραστηριότητα στη Δυτική Μακεδονία που θα δημιουργήσει ανάχωμα στην ανεργία. Επίσης τα χρήματα, τα οποία ανακοινώθηκαν ότι θα δοθούν θεωρώ πως είναι πολύ λίγα, για να καλύψουν τις ανάγκες της Περιφέρειάς μας.
-
Με δεδομένο ότι από το 2014 είστε μέλος του Μητρώου του Ε.Φ.Ε.Π.Α.Ε. για την αξιολόγηση προτάσεων Ε.Σ.Π.Α., ποια είναι η άποψή σας για την απορρόφηση του ΕΣΠΑ στην Δ. Μακεδονία, κατά τη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας. Είμαστε τελευταίοι, όπως υποστηρίζει η αντιπολίτευση στο Περιφερειακό Συμβούλιο ή είμαστε περίπου στη μέση σε σχέση με τις άλλες Περιφέρειες σε ό,τι αφορά την ένταξη των έργων, όπως υποστηρίζει η Περιφερειακή Αρχή; Υπάρχουν ευθύνες;
Δεν θέλω να μπω στη λογική καταλογισμού ευθυνών και δεν θέλω να πιστεύω πως από αδράνεια ή από άγνοια μια Περιφερειακή αρχή δεν μπόρεσε να απορροφήσει κονδύλια του ΕΣΠΑ. Το μητρώο του ΕΦΕΠΑΕ έχει να κάνει με την αξιολόγηση ιδιωτικών επενδύσεων που εντάσσονται στο ΕΣΠΑ. Αν πιάσουμε αυτό το κομμάτι, με βεβαιότητα θα πούμε ότι η Περιφέρεια μας δεν κατάφερε να απορροφήσει κονδύλια που στρέφονται στην ενίσχυση των επιχειρήσεων της περιοχής. Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι μέχρι πρότινος δεν είχε ορισθεί ενδιάμεσος φορέας διαχείρισης τέτοιων προγραμμάτων. Ελπίζω ότι από φέτος κιόλας θα αρχίσουν να ανοίγουν προσκλήσεις που θα βοηθήσουν στην τόνωση της τοπικής οικονομίας. Επειδή όμως το ΕΣΠΑ είναι πολυδιάστατο και οι δράσεις του δεν περιορίζονται μόνο στην επιχειρηματικότητα, σημαντικό ρόλο στην απορρόφηση κονδυλίων παίζει η ωριμότητα που δείχνουν οι δικαιούχοι των προσκλήσεων. Είναι γεγονός πως στον τομέα αυτό υστερούν όλοι οι φορείς και αυτό οφείλεται και στον νέο νόμο δημοσίων συμβάσεων 4412/2016 που δημιούργησε σύγχυση και ακόμη και σήμερα ταλαιπωρεί τους φορείς, αυξάνοντας κατά πολύ τη γραφειοκρατία, όπως συμβαίνει και με την υλοποίηση του συνόλου των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, εθνικών και διακρατικών.
-
Μετεγκαταστάσεις οικισμών. Ένα ακόμη ζήτημα που οι τοπικοί φορείς δεν αξιοποίησαν, όπως έπρεπε, χάνοντας την ευκαιρία για τόνωση της τοπικής οικονομίας, με τη δημιουργία θέσεων εργασίας, αλλά και με τη δημιουργία πρότυπων οικισμών, για την ενίσχυση της τουριστικής αξίας της περιοχής. Μπροστά μας έχουμε τη μετεγκατάσταση της Ποντοκώμης, αλλά και σε εκκρεμότητα εκείνες τις μετεγκαταστάσεις του Κομάνου και της Μαυροπηγής, οι οποίες θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί, εδώ και χρόνια. Τι έφτιαξε κατά την άποψή σας και τι δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ξανασυμβεί;
Πραγματικά μεγάλο ζήτημα για την περιοχή μας, το οποίο όμως δεν το χειρίστηκε καλά τόσο η ΔΕΗ όσο και οι κυβερνήσεις. Όταν μιλάμε για μετεγκατάσταση κατευθείαν το μυαλό μας πάει στις αποζημιώσεις. Δεν θα έπρεπε όμως να είναι έτσι.. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι δημιουργούνται νέοι οικισμοί (με δίκτυα, δρόμους κτλ που είναι μια δαπανηρή διαδικασία) και τελικά οι κάτοικοι δεν προτιμούν να εγκατασταθούν εκεί, αλλά προτιμούν την πόλη. Νομίζω πως το πρόβλημα διογκώθηκε λόγω των τεράστιων καθυστερήσεων που μεσολαβούν από την κήρυξη ενός οικισμού «προς μετεγκατάσταση», μέχρι την εγκατάσταση εκεί των κατοίκων μετά την ολοκλήρωση των απαιτούμενων υποδομών. Εδώ επίσης η γραφειοκρατία έπαιξε καθοριστικό ρόλο, ενώ θεωρώ ότι η έλλειψη συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων ήταν τροχοπέδη σε μια μακρά και δύσκολη διαδικασία ενεργειών, αδειοδοτήσεων, χρηματοδοτήσεων και υλοποίησης έργων. Σίγουρα το πλαίσιο διαδικασιών “fast track” που το κεντρικό κράτος κάποια στιγμή επέλεξε για την προώθηση μεγάλων επενδύσεων έπρεπε να έχει εφαρμογή και στις μετεγκαταστάσεις των οικισμών, φυσικά με τις κατάλληλες προσαρμογές. Ειδικά γιατί το συγκεκριμένο ζήτημα εκτός από περιβαλλοντικό και οικονομικό είναι πρωτίστως κοινωνικό και ανθρώπινο.
-
Eγνατία Οδός: Πιστεύετε ότι ως Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας έχουμε αξιοποιήσει, όπως θα έπρεπε, το συγκεκριμένο αυτοκινητόδρομο; Τι είδους δράσεις θα μπορούσαν να αναπτυχθούν κατά μήκος της, ώστε η Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας να έχει, σε διάφορους τομείς, πιθανά οφέλη ;
Το γεγονός και μόνο της διέλευσης της Εγνατίας Οδού ήταν σημαντικό, γιατί ένωσε τους Νομούς της Περιφέρειας μας και έφερε πιο κοντά τη Δυτική Μακεδονία προς τις γειτονικές περιφέρειες και τα μεγάλα αστικά κέντρα. Το στοίχημα της αξιοποίησης φαίνεται να χάθηκε, γιατί κατά τη γνώμη μου στηρίχθηκε μονοδιάστατα στην ανάπτυξη του τουρισμού στα ορεινά Γρεβενά και στις προϋπάρχουσες περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος, εννοώντας κύρια την Καστοριά και τις Πρέσπες. Η οικονομική κρίση έπληξε σημαντικά τους επιχειρηματίες του τουρισμού στην περιοχή μας, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την κατακόρυφη πτώση της κίνησης των χιονοδρομικών κέντρων, που κάποτε αποτέλεσαν στοχευμένους πόλους τουριστικής ανάπτυξης, σε συνδυασμό βέβαια με την κλιματική αλλαγή. Αντίθετα δεν συνδέθηκε η Εγνατία με πολιτικές σχετικές με την προσέλκυση επενδύσεων, την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας με έμφαση στις νέες τεχνολογίες και την καινοτομία, καθώς και με την αύξηση της παραγωγής στον πρωτογενή τομέα. Παράλληλα έμειναν αναξιοποίητοι ή ανολοκλήρωτοι οι οργανωμένοι υποδοχείς παραγωγικών δραστηριοτήτων (ΒΕΠΕ), με αποτέλεσμα η Εγνατία οδός να αποτελεί σήμερα περισσότερο οδό γρήγορης και ακριβής διέλευσης, αλλά και φυγής από την Περιφέρεια, παρά δρόμο ανάπτυξης για τη Δ. Μακεδονία.
-
Η δημιουργία του νέου Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας ως ενός ενιαίου Τριτοβάθμιου Φορέα ήταν τελικά μια αναγκαιότητα κι αν ναι γιατί;
Στη λογική της αναβάθμισης της ποιότητας των σπουδών αλλά κι ενός “δυνατού Πανεπιστημίου” σίγουρα ήταν μια αναγκαιότητα. Όμως επίσης αναγκαίο είναι το Πανεπιστήμιο, εκτός του ακαδημαϊκού προφίλ, να συνδεθεί με τις επιχειρήσεις και να συμβάλει στην καινοτομία και την εξωστρέφεια αυτών ενισχύοντας την τοπική πραγματική οικονομία. Αυτά όλα όμως προϋποθέτουν έναν προϋπολογισμό που δεν ξέρω αν έχει εξασφαλιστεί. Ζητούμενο αποτελεί η ολοκλήρωση, με μεγάλη καθυστέρηση, της Πανεπιστημιούπολης και η λειτουργική ένταξη τόσο αυτής, όσο και των άλλων υπαρχουσών υποδομών, στην λειτουργία του νέου Πανεπιστημίου. Τέλος, παρότι μη ειδικός, επιτρέψτε μου να πω ότι σίγουρα δεν μου άρεσε καθόλου, όπως και σε πολλούς άλλους απλούς πολίτες, η εικόνα που δημιουργήθηκε έντονα με το «παζάρεμα» τμημάτων μεταξύ Σχολών, πόλεων αλλά και ειδικοτήτων. Σε κάθε περίπτωση σήμερα έχουμε μια νέα ακαδημαϊκή, πανεπιστημιακή και ερευνητική πραγματικότητα στη Δ. Μακεδονία, την οποία πρέπει όλοι να στηρίξουμε με κάθε τρόπο.
-
Συμμετέχετε σ’ έναν συνδυασμό στον οποίο το θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών είναι πολύ ψηλά στην προγραμματική σας ατζέντα, με τον επικεφαλής κι υποψήφιο Περιφερειάρχη Δ. Μακεδονίας, Γιώργο Κασαπίδη, να έχει κάνει λόγο ακόμη και για προδοτική συμφωνία. Ποια είναι η άποψή σας για το θέμα; Βρίσκεται θετικά σημεία στη Συμφωνία ή μόνο αρνητικά;
Αναμφίβολα πρόκειται για μία πολύ κακή συμφωνία. Αυτό όμως που πρέπει να απαντηθεί είναι το τι μας οδήγησε στο να δεχτούμε την συμφωνία, μιας και ουσιαστικά το «ζόρι» το είχε η άλλη πλευρά, και όχι εμείς, αναγνωρίζοντας «μακεδονική» γλώσσα και ταυτότητα, πέραν του θέματος του ονόματος. Στην ουσία του πράγματος δεν μ’ αρέσει να υπάρχει ο όρος Μακεδονία σε ένα άλλο κράτος και αυτό σίγουρα έχει αντίκτυπο στα ελληνικά προϊόντα που παράγονται στη Μακεδονική Γη. Τέλος, είναι σαφές σε μένα ότι η απόφαση για ένα τόσο σημαντικό εθνικό ζήτημα πρέπει να παίρνεται άμεσα από τον λαό με δημοψήφισμα και μέσα από ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες, όπου η κάθε πλευρά θα πρέπει να καταθέσει τα όποια επιχειρήματά της υπέρ ή κατά της συμφωνίας. Αυτό δεν έγινε, κακώς.
-
Από το έτος 2004 έως σήμερα έχουν χαθεί πάνω από 10 χιλιάδες άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας στη βιομηχανία λιγνίτη, ενώ την επόμενη δεκαπενταετία θα έχουν χαθεί 14,5 χιλιάδες, δηλαδή το 70% των θέσεων εργασίας που υπήρχαν το 2004. Με δεδομένες τις εξελίξεις με το λιγνίτη καθώς και το μεγάλο στοίχημα της περιοχής για τη μεταλιγνιτική περίοδο, τι είδους αναπτυξιακές δράσεις πρέπει να αναπτύξουμε, ώστε να μην επέλθει ισχυρή αποβιομηχάνιση κι απώλεια του ενεργειακού χαρακτήρα της περιοχής και κίνδυνος αποσταθεροποίησης του παραγωγικού ιστού;
Καταρχάς για μένα δεν μπορούμε να μιλάμε για μεταλιγνιτική περίοδο, όταν ακόμη δεν έχουμε βρει με τι θα ασχοληθούμε την επόμενη μέρα. Χάθηκαν θέσεις εργασίας, θα χαθούν και άλλες, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει σχεδιασμός για την επόμενη μέρα. Δεν είναι μόνο οι θέσεις εργασίας που χάνονται, αλλά και το ΑΕΠ που «φεύγει» από την περιοχή, όταν η παραγωγή μειώνεται. Είμαστε ενεργειακό κέντρο της χώρας και περιοχή με βιομηχανική κουλτούρα και έτσι πρέπει να παραμείνουμε. Για να γίνει σε τόσο σύντομο διάστημα θα πρέπει καταρχήν να στραφεί η νέα προγραμματική περίοδος, το νέο ΠΕΠ 2021 – 2027, προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά και να δημιουργηθεί κεντρικά ένα ειδικό αναπτυξιακό πακέτο που θα τονώσει την περιοχή παράλληλα με το Εθνικό Ταμείο Δίκαιη Μετάβασης. Όπως προανέφερα, πρωτογενής τομέας, μεταποίηση, νέες ενεργειακές τεχνολογίες, επιχειρηματικότητα, ισχυρό πανεπιστήμιο και ερευνητικοί φορείς αποτελούν τους βασικούς πυλώνες της επόμενης μέρας που όμως ήδη ξεκίνησε κι εμείς σαν κοινωνία δείχνουμε να «τρέχουμε πίσω» της, με μειονέκτημα την ανεργία και τους νέους επιστήμονες που την τελευταία δεκαετία έφυγαν επί της ουσίας εξαναγκαστικά στο εξωτερικό. Επιμένω στους ανθρώπους, γιατί χωρίς αυτούς δεν υπάρχουν κοινωνίες και οικονομίες.
- Ως ΤΕΕ Δ. Μακεδονίας, στη Διοικούσα Επιτροπή του οποίου συμμετέχετε, έχετε διαφωνήσει για την αναθέρμανση του σχεδιασμού κατασκευής του φωτοβολταϊκού πάρκου 200 MW στα ορυχεία στη Δυτική Μακεδονία, σημειώνοντας πως θα οδηγήσει σε περιορισμένο αριθμό νέων μόνιμων θέσεων εργασίας και θα πρέπει να αξιολογηθεί στη βάση του κόστους – οφέλους με κοινωνικοοικονομικά κριτήρια. Σε τι είδους εναλλακτικές μορφές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να κατευθυνθεί η περιοχή ώστε να υπάρχουν πραγματικά oφέλη;
Προσωπικά δεν διαφωνώ δογματικά με την κατασκευή του Πάρκου. Δεν θεωρώ όμως ότι η δημιουργία του λύνει κάποιο ζήτημα για την περιοχή. Αν μιλούσαμε για τη δημιουργία αυτού σε συνδυασμό με τη δημιουργία ενός εργοστασίου που θα παρήγαγε τα φωτοβολταικά πάνελ, τότε μπορεί να ήταν στη σωστή κατεύθυνση. Αλλά δεν υπήρξε ουσιαστικός και ρεαλιστικός, σχεδιασμός για ένα τέτοιο έργο. Το φυσικό αέριο και οι νέες ενεργειακές τεχνολογίες και μορφές παραγωγής ενέργειας, για τις οποίες το Τεχνικό Επιμελητήριο και οι συνάδελφοι μηχανικοί του τεχνικού κόσμου έχουν διατυπώσει εξειδικευμένες θέσεις και προτάσεις με τις γνώσεις τους, είναι πιστεύω τομείς που πρέπει να εστιάσουμε, παράλληλα με την ενεργειακή εξοικονόμηση. Δεν είμαι ειδικός στις ενεργειακές τεχνολογίες, βλέπω όμως μέσα από τη δουλειά μου, τόσο στον κατασκευαστικό κλάδο, όσο και στα προγράμματα ενεργειακής απόδοσης και εξοικονόμησης πόσο σημαντικά κοινωνικοοικονομικά οφέλη μπορούν να προκύψουν, μιας και αναφερθήκατε στα αντίστοιχα κριτήρια κόστους – οφέλους. Σίγουρα η επόμενη περιφερειακή αρχή θα πρέπει να εστιάσει στον συγκεκριμένο τομέα.
10. Στην πολιτική “κονίστρα”, ο κόσμος επιζητά διαρκώς νέα πρόσωπα. Εσείς είστε ένα από αυτά. Αρκεί, όμως. μόνο αυτό; Τι είδους χαρακτηριστικά πρέπει να διαθέτει ένα νέο πολιτικό πρόσωπο κατά την άποψή σας ώστε να μπορεί να προσφέρει;
Διάθεση για δουλειά κι ανιδιοτέλεια είναι για μένα τα δύο πρώτιστα ζητούμενα. Έπονται οι γνώσεις, ενώ η κουλτούρα συνεργασίας αποτελεί τον συνδετικό κρίκο όλων των προηγουμένων, ενδεχομένως και άλλων στοιχείων που δεν ανέφερα. Σίγουρα δεν είναι ζητούμενο τα νέα πρόσωπα από μόνα τους, η εικόνα και η βιτρίνα, αυτών ή των παλιών. Η ουσία μετράει και αυτή αποτιμάται από το έργο που αφήνει πίσω του οποιοσδήποτε εμπλέκεται με τα κοινά.
11. Πώς κρίνετε το έργο της απερχόμενης Περιφερειακής Αρχής την τελευταία πέντε χρόνια. Έγιναν πράγματα ή ήταν μια χαμένη πενταετία για τον τόπο;
Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους, και δεν είναι καθόλου θετικοί. Δεν χρειάζεται να είμαστε ισοπεδωτικοί, αλλά αυτό που μένει είναι ότι δεν υπήρχε σχεδιασμός και αυτός ο “ανεξάρτητος συνδυασμός” δεν είχε ομοιογένεια, συνοχή και πολιτική ταυτότητα. Γι αυτό και «αλλάζουμε πορεία»!
kozan.gr
