Στη μηνιάτικη εφημερίδα “ΑΙΑΝΗ” Φύλλο 23 -μήνες 6ος-7ος/1981, που εξέδιδε ο Πολιτιστικός – Μορφωτικός Σύλλογος Αιανής η “Πρόοδος”, δημοσιεύτηκε το παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο “Αιανή” του αείμνηστου δασκάλου Κωνσταντίνου Σιαμπανόπουλου, σχετικό με το ιστορικό της καθιέρωσης του πανηγυριού στην Αιανή κατά την εορτή του Αγίου Πνεύματος.
“Κατά του χρόνους της Τουρκοκρατίας προσκηνυταί εκ Κοζάνης και των άλλων χωριών του Τσιαρτσιαμπά, καβάλα στα άλογα με ασημένια χάμουρα και κουδουνάκια μετά την επίσκεψιν των εις τον Άγιο Νικάνορα της Ζάμπορδας συνήθιζαν να συγκεντρώνονται εις την Λαριού την παραμονή του Αγίου Πνεύματος δια τη θρησκευτική πανήγυριν του Μοναστηριού.Μετά την θεία λειτουργίαν κατά την ημέραν της εορτής ανεχώρουν δια τον τόπο καταγωγής των. Κατά την διέλευσίν των εκ της Αιανής οι προσκηνυταί επισκέπτοντο συγγενείς, γνωστούς και φίλους.Εν συνεχεία όλοι μαζί , επισκέπται και Αιανιώται , άνδρες, γυναίκες, νέοι και γέροι έστηναν, τον χορόν εις την πλατείαν του χωριού με κλαρίνα, νταούλια και βιολιά και το γλέντι διήρκει ωσ αργά το βράδυ.
Έτσι από τα χρόνια εκείνα επεκράτησε να γίνεται κατά την ημέραν του Αγίου Πνεύματος το ” πανηγύρι της Αιανής” , ενώ παραλλήλως ατόνισε και ελησμονήθη το κυρίως πανηγύρι , που εγίνετο κατά την εορτήν του Αγίου Γεωργίου του Πολιούχου της Αιανής”
Προφανώς ο αείμνηστος δάσκαλος κατέληξε στη εκδοχή αυτή με βάση πληροφορίες που συγκέντρωνε από τούς γεροντότερους κατοίκους της Αιανής. Και βέβαια το χωριό μέχρι το 1926 ονομάζονταν Κάλλιανη. Θυμίζω ότι μπορεί ο Ναός του Αγίου Γεωργίου που υπήρχε ως το 2005 να ανεγέρθηκε το έτος 1906 μετά από έκδοση σουλτανικού φιρμανιού, αλλά στην ίδια θέση υπήρχε από αιώνων άλλος Ναός του Αγίου Γεωργίου.
Πάντως , όπως και να έχει η υπόθεση , το βέβαιο είναι ότι στην Αιανή με διοργανωτή τον Πολιτιστικό Μορφωτικό Σύλλογο η Πρόοδος, συνδιοργανωτές την Δημοτική Κοινότητα, τον Αθλητικό Σύλλογο και τον Σύλλογο Γυναικών και με την υποστήριξη του Εμπορικού Συλλόγου γίνεται τριήμερο πανηγύρι με κλαρίνα, νταούλια και βιολιά και αξίζει τον κόπο, εκτός από εμάς τους καταγόμενους από αυτή, να την επισκεφθούν οι αμέτρητοι φίλοι της . Είναι σίγουρο ότι θα περάσουν καλά από κάθε άποψη και αν έρθουν και λίγο νωρίτερα μπορούν να επισκεφθούν το Αρχαιολογικό Μουσείο, τον Βυζαντινό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου και το πάρκο της Αιανής. “Το τερπνόν μετά του ωφελίμου” , που λένε και οι λόγιοι….
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΜΑΣ.
Τζέλλος Ν, Γιώργος
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες διά τήν Κυριακήν τῆς Πεντηκοστῆς – Διδαχές
Ὁ ἅγιος Φιλάρετος Μόσχας σὲ ὁμιλία του στὴν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς λέει: «Μετὰ τὴν πτώση τοῦ ἀνθρώπου, καί, μὴ ὄντας ὁ ἄνθρωπος σὲ θέση νὰ ἀντέξει τὸ ἄκτιστο φῶς, “ἐκρύβη ἀπὸ προσώπου Κυρίου τοῦ Θεοῦ” καὶ ὁ Θεὸς ἀποτραβήχτηκε ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ἀπὸ φόβο μήπως ἐκμηδενίσει τὸν παραβάτη μὲ τὴν ἁγία παρουσία Του. Τότε ἦταν ποὺ Ἐκεῖνος ὄντας Ἕνας σὲ Τρία Πρόσωπα, ἀπὸ ἀνείπωτο ἔλεος πρὸς τὸ ἀποξενωμένο ἄνθρωπο τὸν πλησίασε μὲ διαδοχικὲς ἀποκαλύψεις, ὥστε “ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος”, νὰ μπορέσει νὰ αὐξηθεῖ καὶ γιὰ ἀκόμη μία φορὰ νὰ ἀνυψώσει τὸν πεπτωκότα ἄνθρωπο…
Πρέπει νὰ δοῦμε τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὄχι μόνο σὰν ἕνα θαῦμα ποὺ δόξασε τὴν Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ἀλλὰ σὰν ἕνα γεγονὸς ποὺ συνδέεται οὐσιαστικὰ μὲ τὴν σωτηρία μας»