Ο πλανόδιος από την Κοζάνη που έμαθε την Ουάσινγκτον να τρώει πίτες

Ένας πιτσιρικάς βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της Κοζάνης έχοντας πιάσει ένα καλό πόστο και διαλαλούσε την πραμάτεια του. Το περιεχόμενο από το μικρό του κουτάκι που όπως λέει και ο ίδιος είχε φτιάξει και ένα φαναράκι από κάρβουνο για να το κρατάει ζεστό ήταν ιδιαίτερο. Ιδιαίτερο γιατί έβγαινε με μεράκι και αγάπη από την κουζίνα του σπιτιού του και από τα χέρια της μητέρας του.

Σε λίγο καιρό και από τα χέρια του ίδιου. Η δεκαετία του 50 ήταν μία δύσκολη εποχή για την Ελλάδα και ιδιαίτερα για την επαρχία. Ο 15χρονος Θανάσης Κουκουτάρης όμως πήρε την κατάσταση στα χέρια του και αποφάσισε ότι θα βοηθούσε στα οικονομικά του σπιτιού πουλώντας πίτες κιχί στην κεντρική πλατεία.

Το μεροκάματο ωστόσο έβγαινε πολύ δύσκολα. Η πόλη άλλωστε έχει ιστορία στις χειροποίητες λιχουδιές. Ο μικρός Θανάσης δεν είχε κάποια οργανωμένη υποδομή και έφτιαξε την πατέντα με το κάρβουνο για να μένουν ζεστές οι τυρόπιτες. Ωστόσο είχε όραμα και επιμονή. Μια επιμονή που προϊόντος του χρόνου θα έκανε τις δημιουργίες του ανάρπαστες σε όλη την Ελλάδα αλλά και εκτός αυτής

Πολύ σύντομα η σπιτική κουζίνα δεν θα έφτανε για να καλύψει τις ανάγκες της ζήτησης, ούτε το αυτοσχέδιο πόσο στην πλατεία θα κάλυπτε την πελατεία. μισό και πλέον αιώνα μετά θα διηύθυνε μια βιομηχανία με εξαγωγές σε 35 χώρες και κατάστημα λιανικής στην Ουάσινγκτον, σε σχετικά μικρή απόσταση από τον Λευκό Οίκο και το γραφείο του προέδρου των ΗΠΑ.

Ως χρονολογία ορόσημο μπορεί να θεωρηθεί το 1965 όπου ιδρύεται η εταιρεία του Αθανάσιου Κουκουτάρη. Εκείνη τη χρονιά η επιχείρηση απέκτησε και το πρώτο της όχημα με το οποίο τα προϊόντα βγήκαν και έξω από τα όρια του νομού Κοζάνης.

Από εκεί και πέρα η επέκταση είναι ταχύτατη. Προς τα τέλη της δεκαετίας του ’70 οι δραστηριότητες της «Α. Κουκουτάρης Ο.Ε.» επεκτείνονται σε περιοχές της Κεντρικής Μακεδονίας και της Θεσσαλίας. Τη δεκαετία του ’80 η παραγωγή γίνεται μαζική και η κοζανίτικη πίτα μπαίνει σε όλο και περισσότερα ελληνικά σπίτια. Οι πίτες με το χωριάτικο φύλλο αρχίζουν να γίνονται ανάρπαστες και σχεδόν απαραίτητες για κάθε σπίτι και κάθε κουζίνα. Η εταιρεία από την Κοζάνη κάνει εφικτό το να έχει κάθε σπίτι μία συσκευασμένη.

Η επόμενη χρονιά ορόσημο είναι το 1985 καθώς οι 2 ομόρρυθμες εταιρείες Αθ. Κουκουτάρης Ο.Ε. και Αικατερίνη Κουκουτάρη Ο.Ε. συγχωνεύονται, σχηματίζοντας την Α.Ε. που υπάρχει σήμερα. Και εγένετο «alfa» όπως την ξέρουμε σήμερα. Τη δεκαετία του ‘90 η εταιρεία εκσυγχρονίζεται και οι πωλήσεις της εξαπλώνονται σε εθνικό επίπεδο.

Το 1996 δημιουργούνται νέες εγκαταστάσεις στην Κοζάνη, καλύπτοντας αρχικά 4,500 τ.μ.. Σήμερα, οι εγκαταστάσεις έχουν φτάσει στα 12.000 τ.μ.

Η πρωτοπορία της εταιρείας που δημιούργησε ο Αθανάσιος Κουκουτάρης έγκειται στο γεγονός ότι ήταν η πρώτη επιχείρηση στην Ελλάδα που έδωσε όνομα σε πίτα, όπως και η πρώτη που λανσάρισε πίτα σε χάρτινο ταψάκι.

Το 2005 η alfa φέρνει την επανάσταση στην αγορά. Χρησιμοποιεί πρώτη το χάρτινο ταψάκι, για απευθείας ψήσιμο στο φούρνο, όταν οι ανταγωνιστές της ακόμα χρησιμοποιούν το αλουμινένιο.

Η παραδοσιακή κοζανίτικη πίτα ικανοποίησε τις νέες ανάγκες των καταναλωτών σε έναν κόσμο που έτρεχε ταχύτατα. Κατέστησε αχρείαστα τον πλάστη και το άνοιγμα φύλλου από τις ελληνικές κουζίνες. Η alfa λάνσαρε ένα προϊόν που θυμίζει παράδοση και εξοικονομούσε χρόνο αλλά και κόπο για τις νοικοκυρές, ενώ η εταιρεία ήταν ηγέτιδα και στις κατεψυγμένες πίτες.

Το πέρασμα στη νέα χιλιετία βρήκε την επιχείρηση με μομέντουμ περαιτέρω ανάπτυξης καθώς το 2000 ξεκίνησε να ιδρύει σταδιακά και άλλα κέντρα διανομής σε όλες τις μεγάλες ελληνικές πόλεις, ενώ από το 2003 άρχισε να κάνει τα πρώτα της εξαγωγικά άλματα. Αυτή η διαδικασία έχει οδηγήσει την alfa αυτή τη στιγμή να εξάγει τα προϊόντα της σε περισσότερες από 35 χώρες παγκοσμίως.

Το 2004 δημιουργούνται ιδιόκτητες εγκαταστάσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, και το 2005, στα Ιωάννινα.

Το 2005 είναι ένα ακόμα ορόσημο για την περαιτέρω ανάπτυξη της κοζανίτικης πίτας. Η εταιρεία ιδρύει θυγατρική στην Ρουμανία και τέσσερα χρόνια μετά προχωρά στην ανέγερση ιδιόκτητων αποθηκευτικών χώρων στο Βουκουρέστι. Το 2006 η alfa επεκτείνεται στην αγορά του catering, με προστοφαρισμένα προϊόντα, όπως κρουασάν και μπριός, προσφέροντας στις επιχειρήσεις κέρδος, σε χρόνο και πωλήσεις. Την ίδια χρονιά η εταιρεία βραβεύεται στη διεθνή έκθεση PLMA, για το πρωτοποριακό, χάρτινο ταψάκι.

Το 2009 επεκτείνεται και στη Σερβία με θυγατρική. Η περίοδος 2005-2009 καθιστά την εταιρεία ηγέτιδα δύναμη στην ελληνική αγορά.

Η Κατερίνα Κουκουτάρη, Marketing Director της εταιρείας alfa, είχε δηλώσει στο news.gr«για περισσότερα από 50 χρόνια και 3 γενιές, η alfa συνδυάζει παραδοσιακές και σύγχρονες συνταγές και υλικά με ονομασία προέλευσης, με εξαιρετικές μεθόδους παραγωγής και καινοτόμες συσκευασίες.

Οι άνθρωποι που τρέχουν την εταιρεία ωστόσο είχαν ένα όραμα: Να ξεφύγει η δραστηριότητα τους από τα βαλκανικά σύνορα και να επεκταθούν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Το 2011 ιδρύεται η «Alfa Pastry Creations» στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Το 2015, σε συνεργασία με την Αργυρώ Μπαρμαμπαρίγου άνοιξε το πρώτο «Alfa Pie House» στην Ουάσιγκτον, κοντά στον Λευκό Οίκο.

Η Washington Post Σε άρθρο της το 2015 έγραφε μεταξύ άλλων «Ελλάδα, η γη των αρχαιοτήτων, του ελαιόλαδου, του ούζου και των ηλιόλουστων νησιών. Και των πιτών. Των υπέροχων πιτών». Ενώ συνέχισε η αρθρογράφος αναλύοντας τα πολλά και διαφορετικά προϊόντα που μπορεί να βρει κάποιος στο «Alfa Pie House». Στόχος είναι η επέκταση σε άλλα δύο σημεία στην αμερικανική πρωτεύουσα.

Η επόμενη καινοτομία που έκανε ακόμα πιο δημοφιλή την εταιρία, ενισχύοντας τις πωλήσεις της ήταν η παραγωγή των έτοιμων φύλλων με την ονομασία «Τόσο Απλά». Το νέο προϊόν εξελίχθηκε σε best seller στην κατηγορία του, δίνοντας έτοιμα τα δύο φύλλα που χρειάζονταν για την κατασκευή σπιτικής πίτας.

Οι κεντρικές παραγωγικές της εγκαταστάσεις βρίσκονται στην Κοζάνη σε έκταση 14.000 τ.μ. όπου απασχολούνται 312 άτομα μόνιμο προσωπικό. Στην Ελλάδα διαθέτει 11.000 σημεία πώλησης (supermarket, φούρνοι, catering κ.α.) και 35 χώρες που εξάγει.

Ο κατά κόσμον «παππούς» ΑΘανάσιος Κουκουτάρης εξακολουθεί να περνά ατελείωτες ώρες στο εργοστάσιο για να δώσει την τελική έγκριση για κάθε νέο προϊόν που βγαίνει στα καταστήματα.