Μιλούσε για πράγματα που δεν καταλάβαινα…Παραφράζω του Γ. Σεφέρη από τα «Τρία κρυφά ποιήματα» («Θερινό λιοστάσι»). Οποιον λοιπόν, μιλά για ζητήματα που ξεπερνούν τη γνωστική μου περιφέρεια ιδίως στον τομέα των θετικών επιστημών, τον ακούω με στόμα σχεδόν ανοιχτό. Δεν πολυκαταλαβαίνω τι λένε δηλ. τι γράφουν και διαβάζω (όταν το προσπαθώ). Τους θαυμάζω απεριόριστα κι αν εγώ δεν τους καταλαβαίνω κάποιοι άλλοι που γνωρίζουν περισσότερα (απείρως) τους καταλαβαίνουν και τους αποδίδουν τα οφειλόμενα.
Αφορμή γι’ αυτά ο νεαρός εκ Κοζάνης καθηγητής μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ του Καναδά, (εκεί δημιούργησε και ξεχώρισε ο λογοτέχνης Ν. Καχτίτσης) που έγινε παγκοσμίως γνωστός με τη λύση ενός μαθηματικού προβλήματος που ούτε μονολεκτικά ούτε εν περιφράσει να το διατυπώσω μπορώ. Καταλαβαίνω πως πρόκειται για κάτι σημαντικό στο πεδίο της επιστήμης του κι ότι αυτός είναι μια μαθηματική διάνοια. Αναρωτιέμαι φορές πως αντέχουν τέτοιο βάρος γνώσης σε παγκόσμιο επίπεδο αναγνωρισμένο αλλά και της συνακόλουθης δημοσιότητος.
Αλλά χαρισματικοί άνθρωποι…
Μιλώ για τον Δημήτρη Κουκουλόπουλο του οποίου οι γονείς Πάρης Κουκουλόπουλος (πολυετής δήμαρχος Κοζάνης, βουλευτής και υπουργός) και Δήμητρα Σιακαβάρα φαρμακοποιό, προφανώς και νιώθουν εξαιρετικά.
Αλλά ας επιτρέψουν και εις ημάς να νοιώθουμε ωραία ως συμπατριώτες αυτού του σπουδαίου επιστήμονα που διαπρέπει στην ξένην αλλά ξεκίνησε από Κοζάνη επιβεβαιώνοντας ως ένα σημείο το λόγο του επιφανή νεοελληνιστή Γ. Π. Σαββίδη που κάποτε χαρακτήρισε την Κοζάνη ως την «λογιοτέραν των πόλεων της Δυτικής Μακεδονίας». Που όχι μόνον είχε και έχει αλλά και γεννά.
