Πριν λίγες ημέρες (στις 23-2-2017) αναχώρησε από το βίο ο μεγάλος σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος.
Τον μεγάλο Έλληνα σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο είχα την ευτυχή συγκυρία να τον δω από κοντά στη Θεσσαλονίκη, το φθινόπωρο του 1974, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ).
Είχε έρθει στη Θεσσαλονίκη για τη θεατρική παράσταση ‘’Μάκβεθ’’ του Σαίξπηρ, που είχε ανεβάσει το ΚΘΒΕ με πρωταγωνιστή τον ηθοποιό Θάνο Κωτσόπουλο.
Στο καφενείο του ΚΘΒΕ ο Νίκος Κούνδουρος με το δάσκαλό μου ηθοποιό Διονύση Καλό (ήμουνα τότε σπουδαστής στη δραματική σχολή του ΚΘΒΕ) έπιναν τον καφέ τους και συζητούσαν.
Ο δάσκαλός μου με είδε και με προσκάλεσε, πλησίασα, με δέος θυμάμαι, χαιρέτισα και κάθισα στο τραπέζι μαζί τους. Άκουγα συνεσταλμένος (ρουφούσα κυριολεκτικά) τα όσα για τον κινηματογράφο, για το θέατρο και για την παράσταση έλεγαν.
Στη μνήμη του μεγάλου σκηνοθέτη Νίκου Κούνδουρου και του ηθοποιού Διονύση Καλού (του δασκάλου μου) αναφέρω το παραπάνω περιστατικό.
Η προσφορά του Νίκου Κούνδουρου στην τέχνη του κινηματογράφου ήταν ξεχωριστή. Τον ευχαριστούμε.
Από τη συλλογική μας μνήμη δεν πρέπει να διαγραφεί το κινηματογραφικό έργο ‘’1922’’ σε σκηνοθεσία του Νίκου Κούνδουρου. Η ταινία βασίστηκε στο έργο του Ηλία Βενέζη ‘’Νούμερο 31328’’. Το ‘’1922’’ καταγράφει τη Γενοκτονία, τις διώξεις, την καταστροφή, το προσφυγικό. Καταγράφει και υπηρετεί την ιστορική αλήθεια. Και η αλήθεια ελευθερώνει…
Σε κάποια εκδήλωση μνήμης (αποκαλυπτήρια πλάκας) για τον Οδυσσέα Ελύτη, στη Μυτιλήνη (το 2011), ο Νίκος Κούνδουρος χαιρέτισε με τον δικό του τρόπο τον Οδυσσέα Ελύτη: ‘’Χαίρε Οδυσσέα Ελύτη. Δεν είσαι μόνος εδώ, ποιητή… Οι ψυχές όλων των ποιητών της Ελλάδας, πλανώνται πάνω και γύρω από την πλάκα με την εικόνα σου σύμβολο και ξύπνημα μνήμης’’.
Ο Νίκος Κούνδουρος ήταν αναμφισβήτητα ένας μεγάλος Έλληνας.
Χαίρε Νίκο Κούνδουρε! Δεν είσαι μόνος…
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
25-2-2017
