Πάντα μου έκανε ισχυρή εντύπωση η κοσμοπλημμύρα στην ιερά πανήγυρη (7 και 8 Σεπτ., γιορτή του Γενεθλίου της Θεοτόκου) της μικρής και ‘’άσημης’’ Ιεράς Μονής Παναγίας της Ελεούσας Ζιδανίου της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.
Ο Αρχιερατικός Μέγας Εσπερινός με αρτοκλασία έγινε στο προαύλιο της Μονής. Χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος, που διάβασε τα αναγνώσματα του Εσπερινού και ευλόγησε τους πιστούς. Τον Σεβ. πλαισίωσαν οι πατέρες: αρχιμ. Μάξιμος Γεωργόπουλος ιεροκήρυκας, που, με την ευλογία του Σεβ., κήρυξε, αρχιμ. Νικάνωρ Μαλιούρας (Λιβαδερό), αρχιμ. Κυπριανός Νταφούλης (Πτελέα-Οινόη), πρωτοπ. Γεώργιος Πιστόλας αρχιερατικός Α.Π. Σερβίων., πρωτοπ. Κωνσταντίνος Κώστας αρχιερατικός Α.Π.Β., πρωτοπ. Γεώργιος Κοντός (Κερασιά), διάκονος Μιχαήλ Γκούσιμ, μοναχός Ευσέβιος προεστώς Ιεράς Μονής Αγίου Αντωνίου Σιάπκας (Καστανιάς Σερβίων). Οι διακονητές Μηνάς Σπάνος και Βασίλης Ποτουριάδης. Τη γενική φροντίδα της Μονής έχει η προεστώσα Θεοκτίστη μοναχή.
Στο αναλόγιο έψαλε πολυμελής χορός ψαλτών υπό τη διεύθυνση του καθηγητή και πρωτοψάλτη Μιλτιάδη Ηλιάδη.
Στον εορταστικό Αρχιερατικό Μ. Εσπερινό παρόντες ο Δήμαρχος Σερβίων Χρήστος Ελευθερίου, δημοτικοί Σύμβουλοι, Πρόεδροι και Σύμβουλοι των Τ. Κοινοτήτων.
Κάθε φορά που περνάω το κατώφλι της Μονής έχω την αίσθηση ότι μπαίνω σ’ ένα χώρο που μου παρέχει ελευθερία, έναν προσωπικό χώρο να εκφραστώ εν σιωπή ελεύθερα, όπου το έλεος της Παναγίας είναι απτό και από το οποίο δεν αποκλείεται κανείς, μια όαση μέσα στα Καμβούνια όρη, που παραμένει ενεργή από τις αρχές του 17ου μ.Χ. αιώνα παρ’ όλες τις συμφορές (Τουρκοκρατία, Γερμανική Κατοχή) που βρήκαν και απείλησαν με εξαφανισμό το Μοναστήρι της Παναγίας Ζιδανίου. Χτίσματα, κελιά, ιερά σκεύη έγιναν παρανάλωμα των καταστροφών και των πυρκαγιών. Η εικόνα της Παναγίας Ζιδανίου (για την οποία ενώ ο χρόνος αγιοργάφησής της είναι άγνωστος, είναι γνωστός ο χρόνος ασήμωσής της, 1755 επί αρχιερατίας Επισκόπου Σερβίων και Κοζάνης Ιγνατίου) παραμένει όρθια, είναι μια ιστορία από μόνη της, γνωρίζει τις περιπέτειες του Μοναστηριού και των πολλών ανθρώπων που, αιώνες τώρα, κατέφυγαν σ’ αυτήν, ξέρει πολλά μυστικά αυτή η ιερή εικόνα της Παναγίας Ελεούσας Ζιδανίου, έχει σηκώσει πολλά παθήματα, έχει χαρίσει πολύ θείον έλεος και είναι ευτύχημα, που οι σημερινοί την έχουμε, την ασπαζόμαστε και καταφεύγουμε στη χάρη της, είναι μια διαρκής δωρεά ευεργεσία στον (προσωπικό και κοινωνικό μας) βίο.
Κοζάνη, Τσαρτσαμπάς, Αιανή, Βελβεντό, Σέρβια, Καμβούνια, όλοι οι πληθυσμοί παρόντες στην Παναγία Ζιδανίου. Οι ιππικοί σύλλογοι (μεταξύ των οποίων και ο ιππικός σύλλογος Βελβεντού ‘’Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ’’, ο ιππικός-αθλητικός πολιτιστικός σύλλογος Κοζάνης ‘’ΆΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ’’ ) στο Μοναστήρι για την Παναγία. Άνθρωποι όλων ηλικιών, νέοι γονείς με τα παιδιά τους (τι ομορφιά!) ασπάζονται την ιστορική και θαυματουργό εικόνα της, ανάβουν το κερί τους, φωτίζονται και χαριτώνονται, γλυκαίνουν και ομορφαίνουν τα πρόσωπα μικρών και μεγάλων, μια κοινωνία χαράς με οικουμενική διάσταση αναδύεται κάθε φορά στη γιορτή της Παναγίας Ζιδανίου: Η γέννησίς σου, Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη… (Απολυτίκιο)
Εδώ ακούς την Ελληνική γλώσσα, συνδέεσαι μ’ αυτήν, γίνεσαι – είσαι ένας κρίκος μιας μακράς στο χρόνο αλυσίδας γλώσσας και πολιτισμού, που ανακαίνισε την οικουμένη και που τα ζώπυρά του παραμένουν ζωηρά και είναι αναγνωρίσιμα και σεβαστά παντού στον κόσμο παρ’ όλο που εμείς έχουμε είτε άγνοια είτε αδιαφορία είτε χαμηλή εκτίμηση (καμιά φορά και ανεξήγητη εχθρότητα) για τον ανεκτίμητο θησαυρό μας.
Ξεχασμένη αλλά σημαντική δήλωση (1959) του Δαυίδ Μπεν – Γκουριόν, επί σειρά ετών πρωθυπουργού του Ισραήλ (1948 – 1953, 1955 – 1963) θεωρουμένου και ως πατέρα του εβραϊκού Έθνους, φανερώνει του λόγου το αληθές: ‘’Το πιστεύετε ότι έμαθα την αρχαία ελληνική μόνο και μόνο για να διαβάσω τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς στο πρωτότυπο και για να μάθω τι ακριβώς λένε;’’ (…) Ίσως πολλά πράγματα θα ήσαν διαφορετικά στην ιστορία μας και στην ιστορία του πολιτισμένου κόσμου, αν απλώς εκείνοι από τους λογίους μας που γνώριζαν ελληνικά είχαν μεταφράσει τα έργα του Σοφοκλέους, του Θουκυδίδη, του Πλάτωνος και των άλλων σπουδαίων στοχαστών της Ελλάδος, την ίδια περίοδο που τα ιερά μας βιβλία μεταφράζονταν στα ελληνικά’’. (“Παρόν”, 18/8/19).
Στο ίδιο μήκος κύματος και η έκκληση του κορυφαίου γλωσσολόγου μας, Γ. Μπαμπινιώτη ‘’Για να καταλαβαινόμαστε’’: ‘’Για να “καταλαβαινόμαστε” ας μιλάμε όσο και όπου μπορούμε ελληνικά. Το να μιλάμε για ιούς (αντί βάιρους), για εικονική πραγματικότητα (αντί βίρτσουαλ), για παγκόσμιο ιστό (γουέμπ), για σύνδεσμο (λινκ), για φορητό έγγραφο (πι-ντι-εφ), για προσωπικό υπολογιστή (πι-σι), για κοινωνικά δίκτυα (σόσιαλ μίντια), για ανεπιθύμητα μηνύματα (σπαμ), για ταμπλέτα ή και δέλτο (τάμπλετ), για εντοπιστή ή ανευρετή θέσεως (τζι-πι-ες), για βραχυμηνύματα (τουϊτερ), ακόμη και για ‘’μ’ αρέσει’’ (λαικ) είναι φανερό ότι μάς εξασφαλίζει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: καταλαβαίνουμε για ποιο πράγμα μιλάμε. Συνεννοούμεθα’’ (ΒΗΜΑ, 18/8/19).
Η καλλιέργεια μουσικής και γλώσσας υποστηρίζεται (σε τοπικό επίπεδο) και από τη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής ‘’ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ’’ της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης. Τα μαθήματα ξεκινούν το Σάββατο, 21-9-2019. Θα προηγηθεί Θεία Λειτουργία στον καθεδρικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Κοζάνης, ενώ στις 10.00 π.μ. θα γίνει ο καθιερωμένος Αγιασμός για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Τηλ. επικοινωνίας για εγγραφές μαθητών: 24610-28801 και 6976 81 44 01.
Στο Μοναστήρι της Παναγίας Ελεούσας Ζιδανίου της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης διαφυλάσσονται τα ιερά και τιμαλφή του γένους μας.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας,
παπαδάσκαλος,
11-9-2019
