Μετά τον Γ. Λασσάνη, εγώ, ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης (1923- 1926) (1927- 1942), Ιωακείμ Αποστολίδης (1883-1962).
ΕΚΤΕΝΕΣ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ:
Σας ζητώ λίγο χρόνο από τον πολύ και αδιάθετο τούτες της μέρες. Λίγη απόσπαση σας ζητώ από το φόβο της πανδημίας, το φόβο για τη ζωή και την επόμενη μέρα.
Γιατί κι εγώ από την πανδημία της σκλαβιάς έρχομαι κι από τους αγώνες να υπηρετήσω την αγάπη του Χριστού και τη θυσία για τη λευτεριά.
Γιατί οι συγκαιρινοί μου εκδήμησαν κι η τοπική ιστορία παραγκωνίστηκε, γιατί ως ανδριάντας δεν έχω χάσει μόνο την πλατεία, αλλά και κάθε σπιθαμή γης μέσα στην πόλη, από τους σημερινούς ιθύνοντες.
Επειδή το άγαλμά μου δεν προκαλεί, απλά, την αγαλλίαση ως έκφραση του ελληνικού κάλλους, συμβολίζει τους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες, ιδιαίτερα του σεπτού κλήρου, κι η θέση του περίοπτη έπρεπε να είναι.
Γεννήθηκα στη Βιθυνία κι ανδρώθηκα στο περιβάλλον του Πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄, που πρότασσε την επιβίωση του Ελληνισμού στην Ανατολή.
Σπούδασα, αριστεύοντας, στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και πολιτικές επιστήμες στο Παρίσι. Ανάμεσα στους συνομιλητές μου ήταν ο Αιμιλιανός Γρεβενών, με τη γνωστή θυσία του, γιατί και των δυο μας οι καρδιές, εν Χριστώ, χτυπούσαν πατριωτικά.
Ως Μητροπολίτης Αθύρων, 1914, στήριξα τους αντάρτες και τον ελληνικό στρατό, αγωνιζόμενος διοικητικά και οργανωτικά να στηρίξω τον ελληνισμό. Γι αυτή μου τη δράση καταδικάστηκα σε θάνατο από τους Νεότουρκους και για να γλυτώσω, φυγαδεύτηκα στον Πειραιά.
Μετά τη μικρασιατική καταστροφή, βρέθηκα στην πόλη σας ως Μητροπολίτης μιας ιστορικής Μητρόπολης, με διακεκριμένους προκατόχους για την πνευματικότητά τους και για τους εθνικούς αγώνες. Βρέθηκα εν μέσω εκατοντάδων προσφύγων, πρόσφυγας κι εγώ, αλλά με ιδιότητα ευθύνης και μ΄ επίκεντρο το Δρίζειο οικοδόμημα, έδρα της Επιτροπής Αποκαταστάσεως των Προσφύγων, νοιάστηκα ακατάπαυστα για τις οξυμμένες ανάγκες.
Νοιάστηκα για όλους σε μια πόλη των περίπου 12000 κατοίκων, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή. Η Κοζάνη, μόλις δέκα χρόνια πριν (1912) είχε απελευθερωθεί από τον τουρκικό ζυγό, τα καραβάνια των εμπόρων στη Μεσευρώπη είχαν ατονήσει και φτωχοί γεωργοκτηνοτρόφοι, εργάτες γης κι ισνάφια στην παρακμή τους την κατοικούσαν.
Όλοι, όμως, οι συμπατριώτες σας, ήταν διαποτισμένοι από τις απελευθερωτικές ιδέες του διαφωτισμού που έφερναν οι έμποροι κι οι ιατροφιλόσοφοι, οι σπουδαγμένοι στην Ευρώπη. Όλοι συσπειρωμένοι γύρω από τη Μητρόπολη και τη δημογεροντία τους προετοίμαζαν την αναστάσιμη μέρα της λευτεριάς.
Το βάρος της ιστορίας κι η ευθύνη για την αντιμετώπιση της ανέχειας ήταν η σπίθα για την επιστολή μου,1936, επί μεταξικής δικτατορίας προς το βασιλιά και την κυβέρνηση, την οποία πλήρωσα με εξάμηνη εξορία στο Άγιον Όρος. Σ΄αυτήν ανάμεσα στα άλλα για την ανάπτυξη της περιοχής, έθεσα και το ζήτημα της ολοκλήρωσης της σιδηροδρομικής γραμμής Βεροίας- Κοζάνης- Καλαμπάκας, θέμα που παραμένει ανοιχτό κι επίκαιρο ακόμα.
Να σας ομολογήσω, βέβαια, πως ο αέρας της επαρχίας ήταν βαρύς για μένα και κάποια στιγμή μπήκα σε περιπέτειες του εξωτερικού, που σύντομα έληξαν.
Κι αργότερα, όταν η πατρίδα γνώρισε την τριπλή κατοχή, έκανα τη Μητρόπολη έδρα του ΕΑΜ, πετυχαίνοντας τη συνεργασία των αντιστασιακών οργανώσεων της περιοχής. Στηριζόμενος στον κλήρο, με πρωτεργάτη τον αρχιμανδρίτη Ιωακείμ Λιούλια , αλλά και σε ντόπιους που είχαν δυνατότητα, φροντίσαμε για τον επισιτισμό.
Από άμβωνος, στηλιτεύοντας το ολοκαύτωμα των Πύργων και του Μεσόβουνου, όταν οι Γερμανοί, μέσω των μαυραγοριτών έφεραν προς πώληση τα σφαγμένα ζώα τους στην αγορά, σας κάλεσα σε αποχή, αφού θα ήταν σα να πίναμε το αίμα των αδερφών μας.
Στα Σέρβια, πάλι από άμβωνος , επανέφερα το, κάθε στάνη και φρούριο, κάθε κλαδί κι αντάρτης, καλώντας σας στην ένοπλη αντίσταση. Ο δρόμος για το βουνό ήταν αμετάκλητος για μένα και τα Πιέρια ήταν το καταφύγιό μου. Μετείχα, όμως, και στην κυβέρνηση της Ελεύθερης Ελλάδας, με την ιδιότητα του Αντιπροέδρου. Όταν άρχισε ο οδυνηρός εμφύλιος, απευθύνθηκα στον πρωθυπουργό Σοφούλη για την εξεύρεση δυνατότητας αποτροπής. Το 1950, για την πατριωτική μου δράση μου επιβλήθηκε ποινή, κηρύχτηκα έκπτωτος και καθαιρέθηκα, αλλά ως το θάνατό μου δεν έπαψα να αγωνίζομαι για την κοινωνική δικαιοσύνη και για την ειρήνη. Το 1957 η Πολιτεία με αποκατέστησε και επισήμως το 2000.
Οι περιπέτειές μου, όμως, δεν έχουν τελειωμό κι αφότου φιλοτεχνήθηκα. Το 93, βρήκα τη στέγη μου στη κεντρική πλατεία της πόλης, απομακρύνθηκα για την ανάπλασή της και τώρα εξοβελίζομαι στα πέριξ, δε λέω, σε τόπο ιερό, συνδεμένο, όμως, με την ιδιαίτερη ιστορία της περιοχής, τα νταμάρια, τόπο εκτελέσεων από τους Γερμανούς, σε μέρος που γειτνιάζει μόνο με βιαστικά αυτοκίνητα.
Αντί της περίβλεπτης θέσης για τους ανδριάντες, μπαίνω κι εγώ σε ιστορική απομόνωση, με διαδικασίες συνοπτικές, ευκολίας, γατί φαίνεται πως συμβολίζω επικίνδυνες αξίες.
Γιατί τόση βιασύνη; Δεν μου έδωσαν καν τη δυνατότητα να μιλήσω στο Δημοτικό Συμβούλιο για να με γνωρίσουν οι νέοι. Είμαι τόσο επίφοβος κι η μετεγκατάστασή μου τους απαλλάσσει; Φαίνεται πως δεν υπολογίζουν το σημασιολογικό φορτίο μου που είναι βαρύ κι έχει συνέπειες…
Γιατί τόση σιωπή από τους ομολόγους μου; Δεν είναι ιεροί οι πατριωτικοί αγώνες του κλήρου , ο δρόμος που χάραξε ο Παπαφλέσσας, ο Σαμουήλ, ο Ιωακείμ Λιούλιας;
Γιατί τόση σιωπή από τους πρωτοστάτες του 92, που διακρίνονται ακόμα για τις πολιτικές τους παρεμβάσεις;
Γιατί τέτοια μεταστροφή από τους πρωτοστάτες του 92; Χάθηκε η επαναστατική ορμή της νιότης κι οι πανανθρώπινες αξίες της λευτεριάς και της αναγνώρισης των αγωνιστών της θεωρήθηκαν ξεπερασμένες ή κι ασύμφορες για τα νέα κι ασύντακτα σχήματα;
Ποιά η διδαχή για τους νέους που γνωρίζουν την τοπική ιστορία στη διάψευσή της;
Προσωπικά δεν με πειράζει πού θα με στήσουν.
Με τρυπάει, όμως, και με πρασινίζει η κυριαρχία του πνεύματος της υποταγής.
Με σκεβρώνει η αποχύμωση της ιστορίας από τις ιδέες της.
Τα ορειχάλκινά μου δάκρυα οικτίρουν τέτοιες αποφάσεις, ταυτόχρονα όμως, ποτίζουν νεανικές συνειδήσεις να σφυρηλατήσουν και πάλι τις αξίες τις λευτεριάς, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, για την απελευθέρωση της ζωής από την ασφυξία της… Τάσα Σιόμου
Υ.Γ. Ως πολίτης έμεινα ενεός.
Να ξεσηκωθούμε όλοι,Τάσα!!!Τέτοια ντροπή(διά της πλαγίας “θάψιμο”) δεν του΄πρεπε του Ιωακείμ!!!Ντροπή και μόνο!!!
Μπράβο Τάσα, τα είπες όλα!
Μην έχοντας την πρόθεση να μειώσω ουδέ κατ’ ελάχιστον την πατριωτική δράση του τιμηθέντος με ανδριάντα Μητροπολίτη Ιωακείμ,όπως εξαιρετικά μας παρουσιάζει η κα Σιώμου,να ρωτήσω αν η συμμετοχή του Μητροπολίτη στα Δεκεμβριανά ,όπως διάβασα στη Βικιπαίδεια,εντάσσεται στην αντίσταση κατά των Γερμανών ;
Ποσο κολημενος; διαβαζεις τοσα κ γραφεις μουτζουρες;
Η wikipaidia είναι ένα ανοιχτό βιβλίο που ο καθένας γράφει την παρλαπίπα του, δεν αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο. Αν τώρα εσύ βασίζεσαι σε λόγους του καφενέ…
Ήταν με την ΟΠΛΑ ,που καθάρισε 30000 Αθηναίους ή όχι;
Τα Δεκεμβριανα ηταν παγιδα του ΕΛΑΣ στο ΕΑΜ. Καθαρισαν στην Ομονοια κ στο Συνταγμα ασωτους κι αποσωσαν οι Βρετανοι χιλιαδες. Μη μιλατε λοιπον
Κυρία Σιωμου από το 2014 μέχρι σήμερα για ποιο λόγο δεν μιλήσατε;
Γιατί δεν έγινε ανοιχτό Δημοτικό συμβούλιο να μάθουμε όλοι και πήγε στα μουλωχτα; Έγινε ανάπλαση στα νταμάρια και δεν πήραμε χαμπάρι; Ποιο το επείγον; Γραφτηκατε στην ιστορία..
Τασα και πάλι μεστή, ουσιαστική, ποιοτική, πρωτοπόρα ! Μακάρι να βρουν απήχηση!
Πόσα μαθαίνω! Σ ευχαριστώ!
Κι εγώ Πρόεδρε.
Συγχαρητήρια κα Τασα, διδάσκετε ιστορία…!!
Σας ευχαριστούμε…
εύγε,εύγε,εύγε!!!
Συγχαρητήρια , συγκλονίζεις !
5 χρόνια σιωπή, γιατί άραγε; κοντόφθαλμή οπτική ή;;;;;;
Για να τελειώνει το αστειάκι, όταν έγινε το σχέδιο της πλατείας, που ήταν προγραμματισμένα να πάνε τα αγάλματα;
για μια πενταετία ο ανδριάντας ήταν παραπεταμένος στα αζήτητα, μούγκαααααααα.
Εντελώς προσχηματικά λοιπόν τα λεγόμενά σου αγαπητή και προφανής, για τους πολλούς, ο λόγος …..
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ ΓΡΑΨΕ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΑΘΕΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ …
Τα σχολία των τρολλ είναι ίδια και επαναλαμβανόμενα. Ούτε το θάρρος να εξηγήσουν στα ίσια γιατί στα Νταμάρια. Τι ντρέπεστε;
Μητροπολίτης Ιωακείμ μέρος 2
Κύριε Διευθυντά,
Αλίμονο σ΄ αυτούς που ξεχνούν την ιστορία τους, σ΄ αυτούς που χάνουν τις ρίζες τους. Φύλλα που τα παίρνει ο άνεμος
Μετά τιμής
Όψιμος
τι περιμένεις από την σημερινή πολιτική σύμπραξη.
Προσωπικά δεν με πειράζει πού θα με στήσουν.
Με τρυπάει, όμως, και με πρασινίζει η κυριαρχία του πνεύματος της υποταγής.
Με σκεβρώνει η αποχύμωση της ιστορίας από τις ιδέες της.
Συγκλονιστικό.
Η αντιδήμαρχος ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ που είναι; να τοποθετηθεί.
ΣΤΑ ΝΤΑΜΑΡΙΑ;ΕΛΕΟΣ!!
Τάσα έχω συγκινηθεί πολύ με τον Βίο του.Δεν τον γνώριζα μέχρι σήμερα.
κ.ΜΑΛΟΥΤΑ, ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΥΤΤΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΕΓΡΑΨΕ ΕΝΑΣ ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ. ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ Η ΜΥΩΠΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΑΝΤΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΙΩΑΚΕΙΜ; ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΞΙΑ ..ΨΗΦΑΛΑΚΙΑ;
Αποκλείεται να έγραψε ‘Κύττα” πάντως…. Κοίτα μπορεί…
ΚΥΤΤΑΖΩ, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΤΑΖΩ (ΛΕΞΙΚΟ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ ΣΕΛ. 913)
Δεν το γνώριζα, έχεις δίκαιο..
αυτό δεν ειναι εξοβελισμός είναι εξοστρακισμός.Η Ελλάδα από την αρχαιότητα πάντα “τους προσφέροντες σε αυτή τα μέγιστα” τους εξοστράκιζε.
Η ιστορια διδασκεται και διαβαζεται.
Πρεπει να υπαρξει ειδικος χωρος για τα αγαλματα που να συνδυαζεται με τα παραπανω. Στη Βαρκελώνη ελάχιστους προσελκύει το άγαλμα του Κολομβου, στο Λονδίνο αδιάφορο και το άγαλμα του Νέλσονα. το αυτο στο Μιλάνο με τον Ντα Βιντσι (σε αντίθεση με το μουσείο που τα σπαει, όπως και όλα τα συγχρονα μουσεία που έχουν απίστευτη διαδραστικότητα για να μένει κάτι στον επισκεπτη). Και εδώ νεοέλληνα ισχυει το αλλάζουμε ή βουλιαζουμε (ιστορικά και τουριστικά). Η επιλογή δικιά μας
Απαράδεκτη η απόφαση του ΔΣ. Ποιοι τους πίεσαν για να “εκδιώξουν” το άγαλμα του Ιωακείμ;
Η κα Τασα υπενθυμιζω οτι ως αντιδημαρχος Πολιτισμού διοργάνωνε με επιτυχια κοζανιτικη αποκριά και πληθος εκδηλώσεων με δανεικά και πολλα λεφτά απο τον κατακτητη. Τοτε ηταν ωραια, τώρα θυμήθηκε την αριστερή της ιστορία.
Και επι της ουσιας
Γλαφυρό το κείμενο πολύ καλό για έκθεση ιδεων αλλά αδιάφορο στον σύγχρονο ιστορικό.
KAI H ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΖΗΛΕΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗς ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΕΠΙΣΗΣ. Α, ΣΙΑΠΕΡΑ ΑΠΟΥ ΚΕΙ,ΡΑ!!!
Αγαπητή Τόσα μπερδεύεις τον Παπαφλέσσα που πολεμησε για την Απελευθέρωση του Γένους και μαρτυρήσε με τον μητροπολίτη που πολεμουσε τα αδέρφια του και με συμμετοχή στα Δεκεμβριανά.ΚΡΙΜΑ!!!!!!!
Τι λες ρε αφελή; Ο Παπαφλέσσας ήταν μισητός απ΄τον Π.Πατρών Γερμανό (“εξωλέστατο” τον έλεγε), ο Καραϊσκάκης δολοφονήθηκε από ελληνικό χέρι στο Φάληρο, τον γιο του Κολοκοτρώνη Πανούτσο τον σκότωσαν Ρουμελιώτες οπλαρχηγοί στους εμφυλίους του ΄21…Ξέρεις από πολέμους ή όχι; Θες κι άλλα;
Να ενδιαφέρεσαι εσύ κομμουνιστής για τον μητροπολίτη Ιωακείμ είναι για γέλια. Στα Σερβία ήταν η έδρα του. Εισαι Διεθνιστης ναι η οχι. Στην Κοζάνη η προσφορα του ήταν μηδενική.
θα πνιγώ από τα γέλια!!!Ο Ιωακείμ,μίστερ, δεν ήταν μόνο μητροπολίτης ,ήταν και αριστερός!!! Τι κοτσάνα μού ξεφούρνισες;;;Η σημερινή Μητρόπολη επίσης,έδρα/γραφεία/Διοίκηση κλπ βρίσκεται στην Κοζάνη εδώ και αιώνες ,αν πήρες πρέφα!!!
Αν αισθάνεσαι αδέλφια σου τους ναζί… ναι, καλά τους έκανε!
Η κα Τασα υπενθυμιζω οτι ως αντιδημαρχος Πολιτισμού ήταν και είναι ιδιαίτερος και εξαίρετος άνθρωπος.!!!!
Όταν όλοι έσκυβαν το κεφάλι, ο Ιωακείμ στάθηκε όρθιος και έκανε αντίσταση στην κατακτητή… τιμή και δόξα…
Για το άγαλμα του Παυλου Μελά που βρίσκεται πισω από κάδους σκουπιδιών και για άλλους σπουδαίους Κοζανιτες που θα άξιζαν ίσως έναν ανδριάντα, κουβέντα… Μάλλον οι αντιδράσεις έχουν καθαρά ιδεολογικό προσημο.
Σ εμποδισε κανεις να το αναδειξεις;
Προφανώς δεν μιλάω για εμένα, αλλά για όλους εκείνους που σκίζουν τα ιμάτιά τους τώρα για τον ανδριάντα του Μητροπολίτη Ιωακείμ, ενώ για τα παραδειγματα που ανέφερα αδιαφορούν.Η ιδεολογία και τα κομματικά τους καθοδηγούν, αυτό αναδεικνυω.
ωραία μας τα είπες, πες μας τώρα με ποιο τρόπο θα τον βάλουμε στην πλατεία και σε ποιο σημείο.
έτσι για να είσαι μια φορά χρήσιμη και στην πράξη όχι μόνο στα λόγια τα ωραία που σπούδασες σαν καθαγήτρια.
Μονο το μισος σου φτανει να μας πει τι εισαι
Ως παρεπιδημων πιθανως δέν δικαιουμαι άποψης. Δικαιουμαι όμως νά πω ότι γνώρισα μιά ΚΥΡΙΑ τής οποίας τη γνώμη σέβομαι.
Κα Σιωμου άψογη η επιστολή και το εννοώ αυτό που λέω, είναι δυνατόν μετά από τόσα χρόνια να συζητάμε ακόμα για αυτό το θέμα?
Τόσο δύσκολη είναι η συνεννόηση ώστε να βρεθεί η λύση που αρμόζει?
Η διαβούλευση, της διαβούλευσης, ωωωω διαβούλευση!!!!!
Αντιπαράθεση και σε αυτό?
Στην κεντρική πλατεία να μπει από όπου και βγήκε, είναι δυνατόν τόσα χρόνια να σέρνεται αυτό το θέμα κι εμείς να γινόμαστε μάρτυρες σε τι ακριβώς?
Αρκετοί από εσάς, καλύπτεστε πίσω από την «ανωνυμία», βγάζετε τα εσώψυχά σας, με τόσο μένος, απέναντι σ’ μια ΚΥΡΙΑ, που με σεβασμό, αξιοπρέπεια και ανθρωπιά πορεύθηκε στη ζωή της. Πιστεύω, ότι δε θα μπορούσατε να τη φτάσετε ούτε στο ελάχιστο. Μάλιστα, όταν πρόκειται να διαφωτίσει μια πλευρά ενός ιστορικού προσώπου του τόπου μας.