Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της Τομεακής Επιτροπής Καστοριάς – Βοΐου του ΚΚΕ, το Σάββατο 20/6, στην Σιάτιστα, με θέμα “Ο πιο θανατηφόρος ιός είναι ο καπιταλισμός-Συζητάμε για την Υγεία με αφορμή την πανδημία” (Φωτογραφίες)

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της Τομεακής Επιτροπής Καστοριάς – Βοΐου του ΚΚΕ το Σάββατο 20/6 στην Σιάτιστα με θέμα << Ο πιο θανατηφόρος ιός είναι ο καπιταλισμός !Συζητάμε για την Υγεία με αφορμή την πανδημία>> .

Την ομιλία έκανε η Χάρις Λαμπαδά παιδίατρος στο Γενικό Νοσοκομείο Κοζάνης και μέλος της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ .

Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε εκτενώς στην κατάσταση στην οποία βρέθηκε ο λαός με αφορμή την πανδημία, επικεντρώνοντας στα προβλήματα που προέκυψαν στην περιοχή του Δήμου Βόιου και συνολικά στην Δυτική Μακεδονία με τις τεράστιες ελλείψεις του συστήματος Υγείας. Ανέδειξε ότι αυτά είναι τα αποτελέσματα της χρόνιας εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις. Τόνισε ότι ο χρόνος που κέρδισε ο λαός, δεν αξιοποιήθηκε από την κυβέρνηση για να στηριχτεί αποφασιστικά το δημόσιο σύστημα Υγείας.

Ακόμη τόνισε ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα και όσον αφορά την πανδημία, με ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας ενισχυμένο σε όλες τις δομές του, μακριά από τις σημερινές λογικές κόστους – οφέλους που βάζουν σε δεύτερη μοίρα την υγεία του λαού. Ο αγώνας για τα ζητήματα της υγείας του λαού μπορεί συνεχώς να κερδίζει νέες δυνάμεις στην προοπτική ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, ο οποίος θα έχει ως κίνητρο την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του λαού και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Με τη σημερινή μας εκδήλωση δεν έχουμε πρόθεση να κάνουμε ανάλυση για το νέο κορονοιό, ούτε για τα επιδημιολογικά μοντέλα – γίνεται μεγάλη συζήτηση στην τηλεόραση – ούτε φυσικά θα μπούμε σε θεωρίες που κυκλοφορούν για την προέλευσή του. Για το πρώτο αρμόδιοι είναι οι επιστήμονες και για το δεύτερο υπάρχουν και μπόλικοι συνωμοσιολόγοι – δε χρειάζεται εμείς να πάρουμε τη δουλειά τους. Εμείς πρέπει να ασχοληθούμε και να αγωνιστούμε για το δικαίωμα μας να έχουμε ένα σύγχρονο δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας και πρόνοιας. Να έχει δηλ. Ο λαός μας το δικαίωμα στον 21ο αιώνα για ένα σύστημα Υγείας Πρόνοιας που οι υπηρεσίες του να αποτελούν στην πράξη κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό κι όχι όπως σήμερα, ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα.

Το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού ήταν για όλους μια πρωτόγνωρη και δύσκολη κατάσταση.

Άλλωστε, και εδώ στη Σιάτιστα, συνολικά στο Βόιο, το βιώσατε από πρώτο χέρι , μιας και η περιοχή σας ήταν μαζί με την Καστοριά από τις πιο έντονα πληγείσες πανελλαδικά.

Όλοι μας δώσαμε τη μάχη να βγούμε με τις λιγότερες δυνατές απώλειες από την πανδημία. Είναι μάλιστα και ελπιδοφόρα η αλληλεγγύη που αναπτύχθηκε μεταξύ των κατοίκων και εδώ στη Σιάτιστα είχατε χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Για πάνω από δύο μήνες ο λαός μας με χαρακτηριστική πειθαρχία, όπως και οι ίδιοι ομολογούν, κλείστηκε στο σπίτι ακολουθώντας τις οδηγίες της επιστημονικής κοινότητας για να προστατευτεί από έναν άγνωστο ιό. Και για έναν ακόμα ουσιαστικό λόγο, όπως οι ίδιοι ομολογούσαν, για να μην καταρρεύσει το σύστημα Υγείας της χώρας.

Ο χρόνος όμως, που κέρδισε ο λαός, δεν αξιοποιήθηκε από την κυβέρνηση για να στηριχθεί αποφασιστικά το δηµόσιο σύστηµα υγείας, που και εδώ στην περιοχή νοσεί, να στελεχωθούν πλήρως και να λειτουργήσουν με αυξημένη επάρκεια όλες οι δομές υγείας, τα Νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας, τα Περιφερειακά Αγροτικά Ιατρεία, να εξασφαλιστεί η διενέργεια µαζικών τεστ στον πληθυσμό.

Η πανδημία αποκάλυψε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο τις χρόνιες ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές, ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό και μέσα προστασίας, ως αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής στην Υγεία από όλες τις κυβερνήσεις μέχρι τώρα. Πραγματικός ένοχος η πολιτική της υποβάθμισης της Δημόσιας Υγείας και η συστηματική εμπορευματοποίηση της.

Αυτή ακριβώς η πολιτική είναι που οδήγησε τις δομές Υγείας της περιοχής στη σημερινή τραγική τους κατάσταση. Και φτάσαμε να μετράμε μόλις 3 γενικούς γιατρούς στο Κ.Υ. Σιάτιστας και 1 αγροτικό, να μην υπάρχει εδώ και χρόνια παιδίατρος και οδοντίατρος, να μη λειτουργεί το ακτινολογικό και το φυσικοθεραπευτήριο. Όσο για τους οδηγούς του ασθενοφόρου αυτοί είναι μόνο 3 και δεν επαρκούν για να καλύπτονται όλες οι βάρδιες. Αλλά και στα γύρω χωριά οι κάτοικοι έχουν αφεθεί κυριολεκτικά στη μοίρα τους. Ο γενικός γιατρός του Παλαιοκάστρου μετακινήθηκε στο ΤΟΜΥ Κοζάνης και στο χωριό πάει μία φορά το μήνα. Στα χωριά Μικρόκαστρο και Καλονέρι μπορεί να πάει και λιγότερο από μία φορά το μήνα ο γιατρός. Στη Γαλατινή, ένα χωριό με 2000 κατοίκους, καλύπτεται σπάνια από 1 αγροτικό. Ενώ ο γιατρός της Εράτυρας καλύπτει τα χωριά Πελεκάνο, Σισάνι, Νάματα και Δρυόβουνο όταν προλαβαίνει. Λένε κάποιοι ότι υπάρχει άμεση πρόσβαση στα Νοσοκομεία της Κοζάνης, των Γρεβενών και της Καστοριάς και άρα οι κάτοικοι του Βοίου μπορούν να απευθύνονται εκεί. Αλήθεια πόσο άμεση μπορεί να είναι η πρόσβαση για ένα εξαιρετικό επείγον περιστατικό; Και μπορούν άραγε οι 2βάθμιες δομές , τα προαναφερθέντα δηλ νοσοκομεία, να σηκώσουν άλλο ¨βάρος¨( εντός εισαγωγικών βάρος!); Για να δούμε την κατάσταση που επικρατεί σ΄αυτά: Ακόμη και με τα σημερινά ανεπαρκή οργανογράμματα των β΄θμιων νοσοκομείων υπάρχουν πολλές κενές θέσεις και ελλείψεις σε προσωπικό. Ολόκληρες κλινικές έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια και η περιοχή μας συνεχίζει να στερείται 3βάθμιας δομής υγείας. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: Στο ΓΝ Κοζάνης Μαμάτσειο υπάρχουν 87 οργανικές θέσεις γιατρών εκ των οποίων οι 37 είναι κενές (44%), στο ΓΝ Καστοριάς 45 οργανικές – κενές 12(27%) και στο ΓΝ Γρεβενών 44 οργανικές -κενές 12 (27%). Για το νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στο Μαμάτσειο νοσοκομείο Κοζάνης είναι κενές το 35-40% των οργανικών θέσεων. Ανάλογη η κατάσταση, με ορισμένες διακυμάνσεις, και για τα υπόλοιπα νοσοκομεία.

Στο ΕΚΑΒ υπάρχουν επίσης ανάγκες σε προσωπικό –γιατρούς και διασώστες για όλες τις βάρδιες σε όλους τους τομείς.

Αυτά τα κενά ήταν γνωστά και πριν το ξέσπασμα της πανδημίας. Τί έκανε λοιπόν η κυβέρνηση, το Υπ. Υγείας και η διορισμένη απ’ αυτό 3η ΥΠΕ εν μέσω επιδημίας για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση; Ακολούθησε φυσικά την πεπατημένη όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων και διοικήσεων και μπάλωσε τα κενά! Προχώρησε σε αναστολή της λειτουργίας των Π.Ι., μετακίνησε το προσωπικό τους στα Νοσοκομεία και αυτά μαζί με τα ΚΥ μετατράπηκαν ουσιαστικά σε δομές μιας ασθένειας. Οι ό,ποιες προσλήψεις έγιναν εν μέσω πανδημίας αφορούν σε επικουρικούς και συμβασιούχους και δεν καλύπτουν ούτε το 10% των ήδη υπαρχουσών ελλείψεων. Ορισμένες δομές <<ενισχύθηκαν>> σε μέσα και εξοπλισμό, κατά το μέσο κυρίως του επιδημικού κύματος, μέσα από δωρεές και συμπράξεις διαφόρων φορέων με πρωταγωνιστικό το ρόλο της Τοπικής Διοίκησης (βλ. διανωστικό μηχάνημα μοριακής βιολογίας στο Γ.Ν. Κοζάνης). Η ενίσχυση δηλ σε μέσα και εξοπλισμό δεν προέκυψε από καμία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης.

Παρά την έκτακτη λοιπόν κατάσταση που δημιουργήθηκε για την Υγεία του λαού η σημερινή κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες, ενίσχυσε όλα τα στοιχεία που μας έφεραν ως εδώ. Την υποβάθμιση του ΕΣΥ και την εμπορευματοποίηση του. Γιατί είναι υποβάθμιση να προσλαμβάνεις επικουρικό προσωπικό για λίγους μήνες ή χρόνια και να θεωρείς τους κατά τ ΄άλλα ήρωες υγειονομικούς αναλώσιμους. Είναι υποβάθμιση να μη δίνεις ως κράτος λεφτά για την Υγεία και είναι εμπορευματοποίηση της Υγείας να μετακυλίεται η ανύπαρκτη κρατική ευθύνη στους φορείς της Τοπικής Διοίκησης ή στους ιδιωτικούς φορείς, πολλές φορές ακόμα και μέσα από τις δωρεές.

Ταυτόχρονα δεν ικανοποίησε η κυβέρνηση το δίκαιο αίτημα για επίταξη του ιδιωτικού τομέα ώστε να συνδράμει στην κρισιμότητα της κατάστασης τόσο με τις υποδομές του όσο και με το έμπειρο προσωπικό του. Οι ιδιώτες γιατροί εδώ στην περιοχή μας αδρανοποιήθηκαν πλήρως, τους παρόπλισε η κυβέρνηση ενώ οι μεγάλες ιδιωτικές κλινικές συνέχισαν να κερδοφορούν σε βάρος του λαού. Είναι χαρακτηριστική η απαράδεκτη συμφωνία κυβέρνησης – κλινικαρχών, που διπλασίασε την αποζημίωσή τους , από 800 στα 1600 ευρώ, για κάθε νοσηλεία κρούσματος κορονοϊού σε κρεβάτι ΜΕΘ σε ιδιωτική κλινική.

Άρα ας μη διατείνεται η κυβέρνηση ότι έβαλε πάνω απ όλα την Υγεία του λαού, ενίσχυσε το ΕΣΥ και τον προστάτεψε! Εξάλλου, η σαθρότητα αυτού του επιχειρήματος αποδεικνύεται και στη σημερινή νέα φάση, της άρσης των περιοριστικών μέτρων. Πήγαν περίπατο τα υγειονομικά πρωτόκολλα και τα μέτρα προστασίας μπροστά στο μεγάλο σχέδιο επανεκκίνησης της οικονομίας, της κερδοφορίας δηλ του μεγάλου κεφαλαίου. Δειγματοληπτικοί μόνο έλεγχοι λέει θα γίνονται στα αεροδρόμια στο όνομα του να σωθεί ο τουρισμός!

Επίσης δεν γίνεται να λες ότι προστατεύεις την Υγεία του λαού όταν υπερπροβάλλεις την ατομική ευθύνη και τον εγκλεισμό που σε πολλές περιπτώσεις αποδείχτηκε όχι μόνο επικίνδυνος αλλά και μοιραίος. Ούτε φυσικά γίνεται να υποτιμώνται οι πάγιες ανάγκες των άλλων ασθενών, που το πρόβλημα της υγείας τους δεν συνδέεται άμεσα με την επιδημία. Αυτές οι ανάγκες ούτε καταργούνται ούτε αναστέλλονται.

Γι ΄αυτό βρισκόμαστε σήμερα μπροστά σε ένα άλλο εκτεταμένο πρόβλημα, των «αρρύθμιστων» χρόνιων παθήσεων, όπως των καρκινοπαθών, των καρδιοπαθών, των διαβητικών κ.ά., με επιδείνωση της κατάστασής τους και με τις ακόμα μεγαλύτερες αναμονές στα ραντεβού των νοσοκομείων.

Το βασικό κριτήριο λοιπόν στη διαχείριση της πανδημίας, είτε ο ιός είναι σε έξαρση είτε σε ύφεση, δεν είναι η προστασία της υγείας του λαού, αλλά η κερδοφορία και ο περιορισμός των επιπτώσεων της πανδημίας στην καπιταλιστική οικονομία. Εξάλλου στα πλαίσια αυτής της οικονομίας είναι που η υγεία του λαού θεωρείται ανεπίτρεπτο “κόστος και σπατάλη”. Κι εδώ υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες που δεν μπορούμε να μην τις θίξουμε ή να λογαριαστούμε μετά μαζί τους, κατά το προσφιλές σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί με ευθύνη όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων αλλά και των τοπικών τους εκπροσώπων σε Δήμους και Περιφέρεια, έχει παγιωθεί μια χρονίως υποβαθμισμένη κατάσταση στον τομέα της Υγείας και οι όποιες λύσεις προτείνονται κατά καιρούς κινούνται στη λογική κόστους οφέλους και στις αντοχές της καπιταλιστικής οικονομίας. Πάρτε για παράδειγμα τα τοπικά σενάρια που ακούγονται έντονα το τελευταίο διάστημα για δημιουργία ενός και καλού νοσοκομείου – και μάλιστα κάποιοι το τοποθετούν στη Μπάρα-, μετατροπή του Γ.Ν. Γρεβενών σε Κέντρο Αποκατάστασης, ενίσχυση μόνο του ενός εκ των δύο νοσοκομείων της Π.Ε Κοζάνης και μετατροπή του άλλου σε ΚΥ Αστικού τύπου. Είναι σενάρια που θεωρούν παγιωμένητην υπάρχουσα υποβάθμιση και προσπαθούν να τη διαχειριστούν.

Ο λαός της περιοχής δεν πρέπει να ¨τσιμπήσει¨σε αυτούς τους σχεδιασμούς. Αλήθεια τι υπηρεσίες υγείας θα παρέχει αυτό το ένα και καλό νοσοκομείο, β΄βάθμιες ή γ΄βάθμιες, και με τί όρους ( απ τη στιγμή που παντού προωθείται η ενίσχυση της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των νοσοκομείων ΑΕ);

Για μας είναι αδιαπραγμάτευτη η ανάγκη για ουσιαστική ενίσχυση όλων των υπαρχουσών δομών Υγείας σε όλα τα επίπεδα Α’βάθμιο, Β΄βάθμιο και Επείγουσας Ιατρικής. Δίνουμε έμφαση στην πρόληψη άρα απαιτούμε να δημιουργηθούν και νέες δομές ΠΦΥ (κινητές μονάδες, ιατρεία σε χώρους δουλειάς και σχολεία κλπ.) Ταυτόχρονα, απαιτούμε Γ΄βάθμιες υπηρεσίες Υγείας με κρεβάτια ΜΕΘ και εξειδικευμένες κλινικές (ογκολογική, επεμβατική καρδιολογία, νευροχειρουργική, μονάδα εντατικής νεογνών κλπ), καθώς είμαστε η μόνη περιφέρεια που στερείται Γ΄βάθμιας δομής με τις γνωστές συνέπειες. Το επιχείρημα ότι η χιλιομετρική απόσταση είναι μικρή από τα αντίστοιχα κέντρα της Θεσ/νίκης και των Ιωαννίνων καταρρίπτεται παταγωδώς από τα πάμπολλα παραδείγματα περιστατικών που είχαν και τραγική κατάληξη κατά τη διακομιδή τους.

Το λέμε καθαρά: Η ανάγκη για δημιουργία Γ΄βάθμιας δομής στην Περιοχή δεν πηγαίνει αντιπαραθετικά με την απρόσκοπτη λειτουργία των υπολοίπων του Α΄βάθμιου και Β΄βάθμιου επιπέδου. Δεν πρέπει να κλείσει καμία από τις υπάρχουσες δομές Υγείας. Να μην το επιτρέψει ο λαός!

Να μην χάνουμε από μπροστά μας ότι κριτήριο για τον υγειονομικό σχεδιασμό είναι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών και οι ιδιαιτερότητες της περιοχής μας – βιομηχανική περιοχή, ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες, ακριτικοί νομοί και χωριά και πληθυσμός απλωμένος γεωγραφικά.

Στην παραπάνω κατεύθυνση οι κομμουνιστές μπαίνουν στην πρώτη γραμμή του αγώνα ώστε να δυναμώσει η πάλη του λαϊκού κινήματος για:

• Να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο δημόσιο σύστημα Υγείας, πλήρως χρηματοδοτούμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό, που θα καταργεί την εισφορά των εργαζομένων, θα παρέχει δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους εργαζόμενους, στους άνεργους, στους αλλοδαπούς εργάτες, στους αγρότες, στους αυτοαπασχολούμενους και στα προστατευόμενα μέλη της λαϊκής οικογένειας.

• Να καταργηθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της Υγείας.

• Να προστατευτεί η δημόσια Υγεία με μέτρα πρόληψης που να συνδέονται οργανικά με όλες τις βαθμίδες Υγείας (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια) και με εξασφάλιση ανάλογων υπηρεσιών στους χώρους εργασίας, κατοικίας και στους χώρους εκπαίδευσης.

• Να αναπτυχθεί η κρατική βιομηχανία φαρμάκου και υγειονομικού υλικού.

• Να αναβαθμιστούν τα Κέντρα Υγείας και τα Νοσοκομεία που υπολειτουργούν, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο.

• Να εξοπλιστούν με σύγχρονα μηχανήματα βιοϊατρικής τεχνολογίας οι υπηρεσίες της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης και να στελεχωθούν με ανάλογο εξειδικευμένο προσωπικό.

• Να πληρωθούν όλα τα κενά των οργανικών θέσεων με προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, ικανοποιητικά αμειβόμενο και με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση στο κρατικό Σύστημα Υγείας. Να επικαιροποιηθούν τα οργανογράμματα άρα να ανοίξουν και άλλες θέσεις

• Να ληφθούν μέτρα για την πρόληψη του επαγγελματικού κινδύνου, την υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, την επέκταση των βαριών και ανθυγιεινών επαγγελμάτων και σε νέες κατηγορίες εργαζομένων. Ειδικά για τον επαγγελματικό κίνδυνο υπάρχει πείρα από το σωματείο γουνεργατών η κατεργασία των δερμάτων στα βυρσοδεψεία επιβαρύνει το αναπνευστικό και συμβάλλει στην εκδήλωση καρκίνου με την έκθεση στις τοξικές ουσίες + δημιουργεί μυοσκελετικά προβλήματα.

Σκεφτείτε στο ΚΥ Σιάτιστας να μπορεί ο ασθενής να επισκεφθεί γιατρούς όλων των βασικών ειδικοτήτων και να υποβληθεί στις απαραίτητες εξετάσεις. Επίσης να μπορεί να υποβληθεί σε φυσιοθεραπείες, οδοντοθεραπείες ή σε κάποιες μικροχειρουργικές επεμβάσεις. Να παρείχε το ΚΥ υπηρεσίες προληπτικής ιατρικής και Δημόσιας Υγείας για την προστασία της υγείας όλου του λαού με την άσκηση προληπτικού εμβολιασμού και προληπτικού ελέγχου που να εφαρμόζεται υποχρεωτικά σε όλο τον πληθυσμό και προσαρμόζεται με βάση το φύλο, την ηλικία και το είδος της εργασίας. Μέσα σε ένα τέτοιο σύστημα που η κατάσταση της υγείας του πληθυσμού παρακολουθείται στενά με έμφαση στην πρόληψη θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματική και η αντιμετώπιση οποιασδήποτε έκτακτης κατάστασης όπως αυτή που ζήσαμε με την επιδημία.

Αυτό είναι , σφοι και φίλοι, το πνεύμα της δικής μας αντίληψης για το σύστημα Υγείας που έχει ανάγκη ο λαός μας. Ένα δημόσιο – κρατικό Σύστημα Υγείας που καλύπτει ενιαία όλον τον πληθυσμό (τους εργαζόμενους και τα προστατευόμενα μέλη των οικογενειών τους) πλήρως και εφ’ όρου ζωής, σε όλα τα επίπεδα (α’βαθμια, β’βαθμιο, γ’ βαθμιο, επείγουσας ιατρικής και μετανοσοκομειακής φροντίδας και αποκατάστασης). Καλύπτει με επάρκεια τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και αξιοποιεί συνολικά τις δυνατότητες της επιστήμης.

Κι εδώ προκύπτει το κρίσιμο ερώτημα. Μπορεί ο καπιταλισμός, το κοινωνικοοικονομικό δηλ. σύστημα που ζούμε σήμερα, να εξασφαλίσει ένα τέτοιο Σύστημα Υγείας ? Η πραγματικότητα που βιώνει διαχρονικά ο λαός επιβεβαιώνει ότι η απάντηση είναι ΟΧΙ.

Αλλά και η πανδημία φώτισε ένα βασικό, διδακτικό συμπέρασμα, που έχει διαχρονική αξία και δεν περιορίζεται μόνο στην περίοδο αυτή: Ότι σχεδιασμός και ανάπτυξη υπηρεσιών, δομών Υγείας σε πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο, σχεδιασμός πρόληψης και έγκαιρης διάγνωσης – αντιμετώπισης, σχεδιασμός επιδημιολογικής επαγρύπνησης και προστασίας της δημόσιας υγείας, όλα αυτά είναι ασύμβατα με τους νόμους του κέρδους, τους νόμους του ανταγωνισμού και της ελεύθερης αγοράς.

Τα τραγικά περιστατικά στις ιδιωτικές κλινικές με κόστος ανθρώπινες ζωές, τα πανάκριβα διαγνωστικά τεστ των ιδιωτικών κέντρων τη στιγμή μάλιστα που οι δημόσιες μονάδες είχαν αντίστοιχες ελλείψεις είναι απόδειξη ότι όχι μόνο δεν μπορεί να συνυπάρχουν αρμονικά δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, αλλά ότι ο ιδιωτικός τομέας υπονομεύει στην πράξη, μπαίνει εμπόδιο στην υλοποίηση ενός κεντρικού κρατικού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση των αναγκών. Αποδείχτηκε μέσα στην πανδημία ότι ο ιδιωτικός τομέας ήταν και είναι ένα ξένο σώμα που εξακολουθεί να λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος.

Κανένα σύστημα Υγείας καπιταλιστικής χώρας δεν κατάφερε να προστατεύσει το λαό. Όποια κυβέρνηση και αν είχε, όποιο επιδημιολογικό μοντέλο και αν επιλέχτηκε, τα δεινά που πλήρωσαν οι εργαζόμενοι ως ασθενείς και που θα πληρώσουν στη συνέχεια ως εργαζόμενοι είναι μεγάλα.

Η πανδημία ξεγύμνωσε την ανεπάρκεια των δημόσιων συστημάτων υγείας, τον παρασιτικό και πολλαπλά επιζήμιο χαρακτήρα του ιδιωτικού τομέα στην υγεία.

Τα θύματα, ακόμη και σε ισχυρά κράτη, οι ομαδικοί τάφοι, όπως στις ΗΠΑ και αλλού, το δίλημμα “ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει” δείχνουν τα όρια του καπιταλισμού.

Αξίζει εδώ μία παρένθεση για τη σοσιαλιστική Κούβα

Η Κούβα δίνει το δικό της μάθημα σ’ όλον τον πλανήτη στην αντιμετώπιση του κορονοϊού. Το σχέδιο θωράκισης της χώρας, τα μηδαμινά ποσοστά κρουσμάτων και η εξαγωγή ιατρικού προσωπικού την πιο κρίσιμη ώρα συγκέντρωσαν τα βλέμματα όλου του κόσμου.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι η Κούβα, παρά τον απάνθρωπο αποκλεισμό των ΗΠΑ, δίνει παράδειγμα ανθρωπιάς και διεθνιστικής αλληλεγγύης, καταφέρνει να επιδεικνύει ένα αξιοθαύμαστο σύστημα δημόσιας δωρεάν και καθολικής Υγείας και προστασίας του λαού της. Ορισμένα στοιχεία δείχνουν τι σημαίνει η Υγεία να είναι κοινωνικό αγαθό. Η Κούβα των 10 περίπου εκατομμυρίων κατοίκων (όσο και η Ελλάδα) διαθέτει 95.487 γιατρούς όλων των ειδικοτήτων( 9,5 στους 1000, ενώ Ελλάδα 6 στους 1000), 85.732 νοσηλευτές. Έχει Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας με 10.869 τοπικά ιατρεία Οικογενειακών Γιατρών, που πραγματικά φροντίζουν τον πληθυσμό, στον Δευτεροβάθμιο Τομέα διαθέτει 449 πολυκλινικές και 150 νοσοκομεία, όπου υπάρχει και μεγαλύτερη εξειδίκευση, με φροντίδα στα παιδιά, στις μητέρες, στους ηλικιωμένους.

Γι αυτό όλο και περισσότερες οργανώσεις, φορείς και προσωπικότητες σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας στηρίζουν την πρόταση να απονεμηθεί το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης 2021 στη Διεθνή Μπριγάδα Ειδικευμένων Υγειονομικών για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και μεγάλων επιδημιών, τη λεγόμενη κουβανική ιατρική ταξιαρχία, που δημιουργήθηκε το 2005 από τον ηγέτη της Κούβας, Φιντέλ, μετά τον κυκλώνα «Κατρίνα».

Λένε ορισμένοι η Υγεία πάνω απ’όλα (πέρα από συστήματα και πολιτικές) και υπερθεματίζουν για την δήθεν ουδετερότητα της επιστήμης. Ας δούμε το εξής παράδειγμα:

Με το ξέσπασμα της πανδημίας ξεκίνησε και η κούρσα για την ανάπτυξη εμβολίου και θεραπείας κατά του νέου κορονοϊού, καθώς τα καπιταλιστικά κράτη και οι μεγάλοι φαρμακευτικοί όμιλοι του κόσμου «μυρίστηκαν» χρήμα.

Την ίδια στιγμή, αποκαλύπτεται καθημερινά πως η επιστήμη θα ήταν πολύ καλύτερα προετοιμασμένη γι’ αυτήν την πανδημία, θα βρισκόταν πιο κοντά σε μια θεραπεία ή ένα εμβόλιο και λιγότεροι άνθρωποι θα είχαν χάσει τη ζωή τους, αν η καινοτομία και η έρευνα δεν καθορίζονταν από τον ανταγωνισμό και τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών.

Οι φαρμακοβιομηχανίες δεν ενδιαφέρονται για εμβόλια που θα εξαλείψουν έναν ιό και στη συνέχεια δεν θα πωλούνται κάθε χρόνο για πάντα. Για παράδειγμα, το 2016 ένα βρετανικό ερευνητικό κέντρο ανέπτυξε υποψήφιο εμβόλιο για τον κορονοϊό SARS, αλλά το επιχειρηματικό ενδιαφέρον ήταν ουσιαστικά εξαφανισμένο (η αντίστοιχη επιδημία εκδηλώθηκε πολλά χρόνια νωρίτερα, το 2002). SARS και Covid-19 είναι «κατά περίπου 80% παρόμοιοι». Ιδανικά θα είχαμε ένα εμβόλιο κορονοϊού έτοιμο εγκαίρως γι’ αυτήν την πανδημία και θα υπήρχε μια διαδικασία για να δοκιμαστεί. Μπροστά στα κέρδη λοιπόν δεν κοστίζουν τίποτα οι ανθρώπινες ζωές!

Να λοιπόν γιατί λέμε ότι ο πιο θανατηφόρος ιός είναι ο καπιταλισμός!

Κι εδώ οφείλουμε πραγματικά να πάρουμε υπόψη μας και μία ακόμα παράμετρο: η υγεία, με βάση τον ορισμό που δίνει ο Π.Ο.Υ., δεν είναι απλά η απουσία νόσου ή αναπηρίας, αλλά η κατάσταση πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας.

Και ρωτάμε: ποιος μπορεί, με βάση τον ορισμό αυτό, να θεωρηθεί υγιής σήμερα?

Ποια ψυχική και κοινωνική ευεξία εξασφαλίζει το καπιταλιστικό σύστημα όταν το μόνο που προσφέρει πλέον είναι η ανασφάλεια, η ανεργία, οι κρίσεις, η φτώχεια και οι πόλεμοι?

Φίλες και φίλοι,

Έχουμε ήδη μπει σε μια νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση. Η κρίση αυτή δεν είναι του κορονοιού, όπως εσκεμμένα πλασάρεται από το ίδιο το σύστημα. Ο κορονοιός επέδρασε μόνο σαν καταλύτης και επιτάχυνε την εμφάνισή της. Εξάλλου τα σημάδια της ύφεσης της παγκόσμιας οικονομίας ήταν ήδη ορατά από το 2019, πολύ πριν δηλαδή ξεσπάσει η πανδημία.

Τα βάρη και αυτής της κρίσης επιδιώκουν για άλλη μια φορά να τα σηκώσει ο λαός. Γι αυτό και η κυβέρνηση προχώρησε σε μια σειρά από ΠΝΠ μέσα στην επιδημική έξαρση που ρίχνουν κι άλλο τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα, φτηναίνουν τον εργάτη στο όνομα της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Χέρι χέρι και οι εξελίξεις με τα ελληνοτουρκικά που ανησυχούν ιδιαίτερα το λαό μας. Η επισφαλής κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή, το πλέγμα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών ανάμεσα στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, στη Ρωσία και την Κίνα, που οξύνονται στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης και η εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς συμβάλλουν στο να οξύνονται ακόμα περισσότερο τα προβλήματα και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Τα δεινά που γεννάει ο καπιταλισμός στους ανθρώπους του μόχθου πολλαπλασιάζονται. Ο κίνδυνος εμπλοκής της χώρας σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο συναντιέται με την υψηλή ανεργία (οι γουνεργάτες ξέρουν καλά), τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, τους άθλιους μισθούς και συντάξεις, την εμπορευματοποίηση και τις τραγικές ελλείψεις στην Υγεία, τη συνεχή υποβάθμιση της μόρφωσης των παιδιών των λαϊκών οικογενειών και τόσα άλλα προβλήματα.

Αυτός είναι ο καπιταλισμός – ο πιο θανατηφόρος ιός – που δεν παίρνει από ενέσεις και θεραπεία, αλλά χρειάζεται ριζική ανατροπή!

Το δίλημμα σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Στο χέρι του λαού είναι να βάλει τέλος στη βαρβαρότητα που ζούμε σήμερα και να παλέψει, με μπροστάρη το ΚΚΕ, για ένα σύστημα που μπορεί να αξιοποιήσει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και να εγγυηθεί την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Στη λαϊκή οικονομία και εξουσία μπορεί να πάρει σάρκα και οστά ένα Ενιαίο Αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν Σύστημα Υγείας Πρόνοιας με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο ύψος των σύγχρονων αναγκών, όπως περιγράψαμε παραπάνω.

Το πότε θα το καθορίσει ο ίδιος ο λαός, όταν πάρει συνολικά την κατάσταση στα χέρια του.

Συντρόφισσες και σφοι,

Δεν περιμένουμε με σταυρωμένα χέρια. Σήμερα επείγει ο συντονισμός όλων των εργαζομένων, των ανέργων, των α/α, των νέων και των γυναικών ώστε να μην πληρώσει πάλι ο λαός ούτε στην Υγεία ούτε πουθενά!

Το πρόβλημα της Υγείας είναι πολιτικό και ταξικό και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Για την εργατική τάξη, για τους ανθρώπους του μόχθου το δίλημμα Υγεία εμπόρευμα ή κοινωνικό αγαθό έχει μόνο μία απάντηση!