Οι τελειόφοιτοι οικότροφοι του Γυμνασίου Τσοτυλίου σχολ. έτους 1932-33, λίγο πριν λήξει η σχολική χρονιά, αισθάνθηκαν χρέος τους να ευχαριστήσουν και να εκφράσουν με επιστολή τους γραπτά και δημόσια μέσω του τύπου την ευγνωμοσύνη τους προς όλους τους ιθύνοντες, διοικούντες και υπηρετούντες στο Οικοτροφείο για την παροχή προς αυτούς και σ’ όλους τους οικότροφους βελτιωμένων υπηρεσιών διατροφής, διαβίωσης και συνθηκών υγιεινής. Η επιστολή τους δημοσιεύθηκε στην καθημερινή εφημερίδα της Θεσ/νίκης «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΝΕΑ».
Ο πρώτος από τους ένδεκα υπογράφοντες τελειοφοίτους είναι ο μετέπειτα ιατρός Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, που ίσως είναι και ο συντάκτης της επιστολής. Ήλθε παιδί της προσφυγιάς με την Ανταλλαγή από τον Πόντο στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Οι Πόντιοι συνήθιζαν να δίνουν συχνά στα παιδιά τους αρχαιοελληνικά ονόματα (όπως Λεωνίδας, Αριστείδης, Σωκράτης, Ευριπίδης, Δημοσθένης, Αχιλλέας, Ιεροκλής, Ιφιγένεια, Άρτεμις, Παρύσατις, Ξανθίππη, Αντιόπη κ.α.), θέλοντας να τονίσουν τη συνέχειά τους από τους αρχαίους Έλληνες. Ο Πυγμαλίων ήταν βασιλιάς της Κύπρου. Ο Δαδακαρίδης φοίτησε και αποφοίτησε το 1933 από το Ιστορικό Γυμνάσιο Τσοτυλίου και στη συνέχεια πήρε το πτυχίο της Ιατρικής. Σήμερα εγγονός του είναι ο συνονόματος και συνεπώνυμός του, ο πολύ δημοφιλής και ταλαντούχος ηθοποιός του θεάτρου, της τηλεόρασης και του κινηματογράφου Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, γνωστός από επιτυχημένες παραγωγές στην τηλεόραση και το θέατρο.
Όταν ρωτήθηκε σε συνέντευξή του πώς προέκυψε το ασυνήθιστο όνομά του, απάντησε: «Από τον αγαπημένο μου παππού, που ήταν γιατρός παθολόγος-παιδίατρος και είχε ιατρείο στη Νίκαια. Ο παππούς μου ήτανε ένας πολύ καλός άνθρωπος. Στις δύσκολες εποχές γιάτρευε και πρόσφερε χωρίς χρήματα. Είχε το συνήθειο να σταματά πάντα στο περίφημο περίπτερο έξω από το Ψυχιατρείο, να αγοράζει 4-5 κούτες άφιλτρα τσιγάρα και να τα προσφέρει από τα κάγκελα στους τροφίμους, χωρίς χρήματα. Είναι τιμή μου που πήρα το όνομα του». Ίσως ο δημοφιλής ηθοποιός να μη γνωρίζει ότι ο παππούς του υπήρξε απόφοιτος του Γυμνασίου Τσοτυλίου.
Η τρίτη υπογραφή ανήκει στον Ιωάννη Εμμανουηλίδη από τη Νεάπολη. Πρόσφυγόπουλο κι αυτό, ποντιακής καταγωγής, από την περιοχή του Καυκάσου και ορφανό από πατέρα και μητέρα, με προβληματικό το ένα του χέρι, εγκαταστάθηκε στη Νεάπολη το 1920. Όταν τελείωσε το δημοτικό, η Διοίκηση του Οικοτροφείου Τσοτυλίου διαπνεόμενη από ανθρωπιστικά αισθήματα, στα πλαίσια στήριξης αναξιοπαθούντων και ορφανών παιδιών, του πρόσφερε δωρεάν στέγαση, σίτιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στο Οικοτροφείο της Σχολής μέχρι την αποφοίτησή του.
Γρηγόρης Κανδηλάπτης – ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟΥ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΤΣΟΤΥΛΙΟΥ
