Η σημερινή ημέρα μου φέρνει χρόνια πίσω στην δεκαετία του 1970 στο Βελβεντό Κοζάνης. Μετά την θεία λειτουργία των Φώτων στην κεντρική εκκλησία του χωριού οι πιστοί περίμεναν στον αυλειο χώρο για το σπουδαίο έθιμο της ημέρας ,το πούλημα των σταυρών.
Η εκκλησία έβγαζε συμβολικά για δημοπρασία τους σταυρούς της και οι μεγάλοι νοικοκυρέοι έκαναν τις προσφορές για την αγορά των, που ήταν εικονική.
Πίστευαν με αυτόν τον τρόπο ότι αποκτούν τιμή και υπόληψη μεταξύ των κατοίκων και βέβαια την ευλογια του Χριστού για υγεία και προκοπή.
Η φωτογραφία είναι από την κεντρική πλατεία του Βελβεντου ,όπου μετά την αγορά των σταυρών γινόταν τα Κυριαλεσα. Τον ένα εκ των δυο σταυρών κρατάει ο Γιώργος Αγγέλης (Ο Πατέρας μου) που μόλις τον είχε αγοράσει στην δημοπρασία της Εκκλησίας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ .ΧΕΡΩΜΕ ΠΟΥ Ο ΣΥΝΤΟΠΙΤΗΣ ΜΟΥ ΚΥΡΙΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ ΕΦΕΡΕ ΣΤΟ ΦΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΕΘΕΙΜΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΩ ΑΠΟ ΜΕΡΙΑ ΜΟΥ ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟ ΕΘΕΙΜΟ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΙΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΗ ΠΟΛΛΗ ΠΑΛΙΑ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Στη Γαλατινή γινόταν κάτι αντίστοιχο με τις εικόνες και ενισχύονταν το εκκλησιαστικό ταμείο.Επίσης οι παρέες ‘’έπνιγαν – βουτούσαν ‘’ κάποιον νέο στο πηγάδι και με τα λεφτά που συγκέντρωναν γλεντούσαν στα καφενεία.
Συγχαρητήρια κ. Αγγέλη για την ανάρτηση.
Εχουμε και εμείς στην Νεράιδα αυτό το έθιμο, διατηρείται μέχρι και σήμερα με την διαφορά η δημοπρασία γίνεται, για το ποιος θα είναι ο ανάδοχος (νονός) του Χριστού.
Σε πολλα μερη της Β.Ελλαδας και της Θεσσαλιας το συνανταμε αυτο το εθιμο και γινονταν για να εχει καποια εσοδα ο ναος.
Αυτό το έθιμο γίνεται και στο Ροδίτη.
Μετά τόν αγιασμό ο επίτροπος δείνει ενα ποσό και γίνεται μια δημοπρασία, όποιος δώσει το μεγαλύτερο ποσό γίνεται ο νονός και παίρνει πρώτος την ευλογία.