Κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα «Οι “7” μικροί κανονιέρηδες του συνοικισμού» του Αριστοτέλη Δεληγιάννη από τις Εκδόσεις Παρέμβαση. Ένα μυθιστόρημα για την “τέχνη” του ποδοσφαίρου και για την ομορφιά του ξεχωριστού αυτού λαϊκού αθλήματος.
“Η εποχή των μεγάλων επικεφαλίδων που κοσμούσαν τις αθλητικές εφημερίδες… τα τεράστια γράμματα στα εξώφυλλα… έδιναν πάντοτε ιδέες στους νεαρούς θαυμαστές ενός αθλήματος, που από την πρώτη του εμφάνιση κυρίευσε τον κόσμο.
Το 1969, μία ομάδα παιδιών, με έναυσμα την ομάδα της Άρσεναλ, έφτιαξε το δικό της «οπλοστάσιο», για να ζήσει το δικό της παραμύθι. Εφτά μικροί κανονιέρηδες, που μέσα από τον κόσμο του ποδοσφαίρου έμαθαν τον κόσμο της αφοσίωσης, της ευθύνης και, φυσικά, τη χαρά του παιχνιδιού.
Η σωστή καθοδήγηση από γνώστες του αθλήματος -οποιουδήποτε αθλήματος- μπορεί να χαράξει νέες πορείες. Νίκη, ήττα, όλα είναι στο πρόγραμμα. Το 2003-2004 η Άρσεναλ κατέκτησε το αήττητο πρωτάθλημα στην πρεμιέρ λιγκ, όπως έκαναν και οι μικροί κανονιέρηδες, στο δικό τους πρωτάθλημα.
Η γειτονιά πάντοτε υπήρξε το πρώτο «λατομείο» εξόρυξης ταλέντων. Εκεί όπου οι κανόνες είναι ξεχωριστοί και κάνουν το ποδόσφαιρο μοναδικό…”
***
Ο Αριστοτέλης Δεληγιάννης, γεννήθηκε στην Κοζάνη τον Νοέμβριο του 1983. Φοίτησε στο Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης του Αλεξανδρείου ΤΕΙ Θεσσαλονίκης της Σχολής Διοίκησης Οικονομίας. Το 2011 ξεκίνησε η ενασχόληση του με την αθλητική σύνταξη, καθώς άρχισε να αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Αθλητικά νέα» της Θεσσαλονίκης, με αντικείμενο τα μεγάλα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Ταυτόχρονα, έγραφε ώρες στο στούντιο του ραδιοφωνικού σταθμού, αναλύοντας τις αγωνιστικές των μεγάλων ομάδων της Ευρώπης. Είναι από το 2013 αρχισυντάκτης της αθλητικής ιστοσελίδας «aris.re», ενώ συμμετείχε στο βιβλίο «Τ’ όνομά τους θυμίζει Θεό». Με την επιστροφή του στην πόλη της Κοζάνης, εργάστηκε κατά καιρούς στην Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη. Μιλάει Αγγλικά και βρίσκεται στο πρώτο έτος Μεταπτυχιακού τίτλου.
Καλοτάξιδο να ευχηθούμε και όλοι όσοι μεγαλώσαμε παίζοντας μπάλα στις γειτονιές και τις αλάνες να το διαβάσουμε για να θυμηθούμε εκείνες τις εποχές, αλλά και πώς είναι να αγγίζεις και να χαίρεσαι ένα βιβλίο.
Καλοτάξιδο Άρη και καλή δύναμη σε ότι και αν κάνεις