Από όταν πήρα το πρώτο μου πτυχίο και άρχισα να κάνω τα χαρτιά μου, ήταν πολύ διαδεδομένη η προϋπηρεσία. Όχι τόσο ένα μεταπτυχιακό, όσο η προϋπηρεσία στο αντικείμενο σου. Ωραία, δεκτό, κατανοητό αλλά πως στα 22 που έχεις πάρει το πτυχίο θα έχεις προϋπηρεσία; Πρέπει μήπως να δουλεύεις και όταν σπουδάζεις; Άλλα και τότε δεν θα έχεις πάνω στο αντικείμενο σου.
Απογοήτευση, στην απογοήτευση, δεν μπορούσα να κάθομαι και να ζητάω λεφτά από τους γονείς, βγήκα στην αγορά εργασίας. Δουλεία σε ηλεκτρονικά, σε καφετερίες και μπαρ για να μην γίνομαι φόρτωμα οικονομικό στους γονείς και στην πορεία ξεκίνησα στον χώρο των πωλήσεων, χωρίς ένσημα τότε, με μισά δώρα, χωρίς ρεπό, καταπάτηση, τελείως, των εργατικών δικαιωμάτων. Δεν πειράζει, λες, πρώτη δουλεία μαθαίνω το κομμάτι και αποκτώ προϋπηρεσία σε άλλο κλάδο.
Με τα χρόνια αλλάζουν τα δεδομένα. Στον ίδιο κλάδο γιατί μου άρεσε το επικοινωνιακό κομμάτι, με καλύτερες συνθήκες εργασίας, με ένα ακόμα πτυχίο παράλληλα με τα δύσκολα ωράρια δουλείας και ένα μεταπτυχιακό να τρέχει, συν σεμινάρια για άνοιγμα του μυαλού, γνώσεις και κάποια ακόμα χαρτιά.
Και φτάνουμε στο σήμερα με 15 χρόνια προϋπηρεσία στον κλάδο των πωλήσεων και μηδέν πάνω στα αντικείμενα μου. Είμαι ευχαριστημένη με την δουλεία μου και γιατί είμαι καλή σε αυτό που κάνω και γιατί είχα και έχω καλούς εργοδότες άλλα είναι δυστυχώς κάποιες φορές που αναρωτιέσαι και νευριάζεις γιατί δεν σου “έκατσε” μια δουλεία πάνω στο αντικείμενο σου;;;!!!! Η απάντηση είναι μία, προϋπηρεσία. Δεκτό και απόλυτα κατανοητό αλλά πως θα την αποκτήσω όταν κανείς δεν μου δίνει την ευκαιρία;;; Οι απαντήσεις που σκέφτηκα έως τώρα είναι:
- Ανεργία, για να πάρω κάποια μόρια και στην ουσία να με πληρώνει το κράτος για να κάθομαι.
- Παιδία, δίνουν μόρια πώς να το κάνουμε.
- Διδακτορικό, ένα τα καταφέρω να μπω.
- Αναπηρία, δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ αυτή την κατάσταση αλλά δυστυχώς έχουν κάποια μόρια παραπάνω.
- Κολακείες, γλειψίματα, μπάρμπα από την Κορώνη, για να μπορέσει να μου κάνει μια σύμβαση έργου κ.τ.λ.
Αλλά, δυστυχώς και ευτυχώς, έχω μεγαλώσει με ηθικές αρχές και δεν θέλω να τις κάνω στην άκρη οπότε αναμένω σε ένα καλύτερο κράτος δικαίου, όπου θα υπάρχει αξιοκρατία και ισονομία και θα επαλειφθεί όλη αυτή η διαφθορά και διαπλοκή. Βέβαια υπάρχει και η λύση να γίνω πιόνι του συστήματος επειδή όμως δεν το σηκώνει η συνείδηση μου, εύχομαι η πιο νέες γενιές να βρούνε ένα πιο σωστό σύστημα.
Ένα ψιλό αστείο γεγονός που με οδήγησε σε αυτή την μίνι γκρίνια και μουρμούρα ήταν, όταν είδα αγγελία για τυλιχτή και κόπτη γύρου με προϋπηρεσία και σε ένα καφενείο κοπέλα για καφέδες και service με εμπειρία, γιατί όλοι γνωρίζουμε πως αν ο ελληνικός δεν έχει 3 φουσκάλες δεν πίνεται.
Οταν μπαιωεις στην αγορα εργασιας εισαι τελευταιος. Ποιος σου ειπε οτι θα σε παρακαλεσουν
Όταν μπαίνεις στην αγορά εργασίας το κάνεις με κάποια προσόντα και δεν ζητάς να σε παρακαλέσει κανείς, το μόνο που ζητάς είναι να μην παρακαλάς εσύ και έχει μεγάλη διαφορά.
Το “είσαι τελευταίος” ασχολίαστο δεν έχει καμία λογική μιας και δεν θυμάμαι να ισχύει κανένα σύστημα τύπου FIFO στην αγορά εργασίας!
Τι ξέρεις να κάνεις;
Όταν μπαίνεις στην αγορά εργασίας, εκτός από την περίπτωση να έχεις κάποιον γνωστό ή μπάρμπα στην Κορώνη, ο εργοδότης σε ρωτάει “τι ξέρεις να κάνεις;”. Κανένας δεν είναι διατεθειμένος να πληρώνει κάποιον για να μάθει. Και κανένας δεν ενδιαφέρεται πλέον τι πτυχίο έχεις. Έτσι κι αλλιώς όλοι όσοι τελειώνουν μια Σχολή έχουν πτυχίο. Πόσοι όμως ξέρουν τι να κάνουν;
Που το διάβασες αυτό
Και πότε ήρθε αυτή η εποχή με αυτά που γράφεις και δεν το ξέρουμε; Άμα είναι έτσι γιατί υπάρχουν 2 εκατομμύρια άνεργοι επειδή είναι άχρηστοι και δεν ξέρουν τι να κάνουν; Μήπως επειδή υπάρχουν πονηρουληδες που ζητάνε και της Παναγιάς τα μάτια και σου λένε προϋπηρεσία έχεις; Πώς θα την αποκτήσω άμα δεν με προσλάβει ο άλλος ουρανοκατέβατη επιφοίτηση το α μου έρθει; Επίσης ζητάνε πτυχίο σε πολλές εργασίες , κι αυτό είναι το πρόβλημα ότι αυτοί που τα έχουν μένουν απέξω αν δεν έχουν βύσμα βουλευτές και στελέχη , και κάθονται στις θέσεις άτομα με απολυτήρια γυμνασίου ακόμα και σήμερα ενώ δεν ξέρουν ούτε από που ανοίγει ο υπολογιστής.
Στο εξωτερικό δηλαδή που αντί για αυτό κοιτάνε τι ΜΠΟΡΕΙΣ να κάνεις, τι ΜΠΟΡΕΙΣ να μάθεις και τι είσαι ΙΚΑΝΟΣ να προσφέρεις μάλλον είναι χαζοί γιαυτό δημιουργούν εταιρείες κολοσσούς…
Ναι κάτι παραπάνω θα ξέρουμε στο Ελλάντα από αυτούς τους άσχετους!
δλδ προυπηρεσια…κ που θα την βρεις οταν δεν σε παιρνει κανεις?
Το θέμα Ελένη είναι πως αρμόδιοι με μεγάλοθέσεις δεν μερίμνησαν για την αποκατάσταση των πτυχιούχων με προσόντα.
Από την άλλη πλευρά, γνωστοί με θέσεις βόλεψαν « τα δικά τους τα παιδιά» κ γι αυτόν τον λόγο εσυ και κάθε Ελένη εκεί έξω δεν βρήκε προϋπηρεσία στον κλάδο της
Ντροπή.
Πρώτο στην Ελλάδα δεν διδασκόμαστε αυτά που πρέπει και θα μας κάνουν περιζήτητους, αλλά αυτά που ξέρει ο καθηγητάκος. Μπορεί να ξέρει μπορεί και όχι. Δεν τον ελέγχει κάνεις. Μια μειοψηφία φοιτητών αναλαμβάνει δράση για να ξεφύγει από το τέλμα ενώ είναι γνωστό τοις πάσι τί γίνεται. Η ελληνική οικονομία δεν έχει βάθος, ενώ αρκετοί Έλληνες είναι ακόμη κακομαθημένοι και δεν ψάχνουν εναλλακτικές σε άλλες χώρες ή άλλες ειδικότητες (προς τιμή της γράφοντος). Πόσο όμως καλή πιστεύεις ότι πραγματικά είσαι; Γνωρίζεις να φτιάχνεις μελέτες και προϊόντα, λύσεις στην ειδικότητα σου; Τί έχεις κάνει έστω για χόμπυ;
Εγώ ως πτυχιούχος μηχανικός προσπάθησα να λύσω ασκήσεις από το Berkeley και δεν μπόρεσα αρχικά. Αμάν… Έβαλα πείσμα και τελικά τις έλυσα. Ήμουν πολλές φορές τυχερός, αλλά ποτέ δεν επαναπαύθηκα. Συνεχίζω να παρακολουθώ τις εξελίξεις στην ειδικότητα μου και να βελτιώνομαι ειδικά όταν με καθοδηγούν ή όταν βρίσκω συνεργάτες. Μου αρέσει στους Αμερικανούς η διάθεση για ρίσκο και για έκθεση σε κοινό. Μου αρέσει στους Σλάβους η πρωτότυπη σκέψη και στους Ιάπωνες το βάθος της εξειδίκευσης. Για τους Σκανδιναβούς έχω να πω όλα τα παραπάνω, τρία σε ένα. Ευτυχώς είναι λίγοι πληθυσμιακά… Μην το βάζετε κάτω, προσαρμογή, υπομονή και δουλειά…
Πάντως η προϋπηρεσία ξεκινά από τα στάδια των σπουδών όπου πρέπει να δίνονται κίνητρα εργασίας στους φοιτητές και σπουδαστές κάθε επιπέδου για απασχόληση στα πρότζεκτ της σχολής. Τότε μέσα από τη συνεργασία σχολής και εξωτερικών συνεργατών-επιχειρήσεων οι ασκούμενοι προσφέρουν την 1η τους υπηρεσία που τους οδηγεί σε κανονική απασχόληση μετά τις σπουδές. Εδώ δε γίνονται αυτά οπότε προϋπηρεσία δεν υπάρχει για κανέναν αρχικά.
Καλά τα λες .. δυστυχώς…
Αξιόλογο κείμενο!
Κραυγή αγωνίας στην έρημο της αναξιοκρατίας και στον μαρασμό των νέων ανθρώπων!!!!
Πολύ καλά τα λες.. Συμπάσχω με εμπειρία στο να μου φάει την θέση ανηψια της εργασιακής συμβούλου του οαεδ. Βγάλε άκρη εσύ τι συμβαίνει στην ελλαδιτσα μας
Το προβλημα ειναι οτι ολοι εχουν πτυχια θεωρητικα ενω λειπουν οι εξειδικευμενοι τεχνιτες.
Το δημοσιο φυσικα και δεν μπορει να σπορροφησει τους παντες.
Με την μετατροπη και συγχωνευση των ατει σε αει κοπηκαν αμεσως ή περιορισθηκαν οι πρακτικες!
Βγαζουμε πτυχιουχους χωρις καμμια σχεση με την αγορα εργασιας και τις αναγκες τους για να ικανοποιηθει η οικογενεια οτι το καμαρι της ειναι στο Πανεπιστημιο με το 3 εισαγωηη!
Ετσι ολοι κοροιδευομαστε κ περνουν τα χρονια…
Μετα ομως την αγορα δεν την κοροιδευει κανεις!!
Μονο στα οχταμηνα εχει προκοπη τελικα