Συμπληρώνονται δύο χρόνια από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019 και της γνωστής πρωτοβουλίας για «δήθεν» ενός ψηφοδελτίου για την τοπική κοινότητα. Φρονώ ότι χρωστώ μία γραπτή απάντηση σε πολλούς φίλους που με ρωτούν επίμονα και, με παροτρύνουν μάλιστα, να ζητήσω κι εγώ κλειδί από το κοινοτικό κατάστημα. Η απάντησή μου είναι καθαρά «ΟΧΙ» και θα εξηγήσω και τους λόγους:
- Δεν είμαστε όλοι το ίδιο
- Δε βρίσκω το λόγο να έχω πρόσβαση στο γραφείο του προέδρου. Εξάλλου, ήδη μαζεύτηκαν αρκετοί.
- Το κυριότερο, να μη νομιμοποιήσω μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Δε γνωρίζω καμία άλλη περίπτωση που να έχει πρόσβαση και κλειδί για κοινοτικό κατάστημα ή δημαρχείο όποιος θέλει.
Βασικό, λοιπόν, είναι όσοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή να τηρούν τα προβλεπόμενα σύμφωνα με όσα ορίζει ο νόμος. Γι’ αυτό, άλλωστε, με το που ανέλαβα τα καθήκοντά μου ως πρόεδρος τον Δεκέμβριο του 2010,συναντήθηκα, με δική μου πρωτοβουλία, με τον τότε εκλεγμένο Δήμαρχο και προχωρήσαμε σε μια γόνιμη και εποικοδομητική συζήτηση ανταλλαγής απόψεων για τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο λειτουργίας των κοινοτικών καταστημάτων. Το ίδιο έπραξα και με τον νυν Δήμαρχο, τον οποίο κάλεσα στο γραφείο μου, κατά τη διάρκεια της εκλογικής μου θητείας, και του εξέθεσα εκτενώς τα προβλήματα του χωριού παραδίδοντάς του έναν φάκελο με όλες τις ενέργειες που είχα κάνει.
