Αγαπητέ γονιέ…. Απευθύνομαι σε εσένα που το παιδί σου δεν τα πήγε τόσο όσο εσυ ήθελες στις εξετάσεις!
Θα ήθελα να σου υπενθυμίσω κάποια πράγματα που ίσως να βοηθήσουν… εσένα αλλά και το παιδί σου!
Κι αν το παιδί σου δεν πέρασε… δεν πειράζει, προσπάθησε! Τι πιο σημαντικό από την προσπΑθεια;; Άλλωστε το μεγαλύτερο λάθος που μπορούμε να κάνουμε είναι να μην κάνουμε τίποτα! Και το παιδί σου όλη αυτή τη χρόνια κάθε άλλο παρά τίποτα δεν έκανε!
Κι αν το παιδί σου δεν πέρασε… δεν πειραζει! Το παιδί σου όπως όλοι μας είναι άνθρωπος! Και κάποιες φορές μπορεί να μην τα πάει τέλεια! Κι αυτή η φορά ναι μπορεί να ήταν οι πανελλήνιες!
Κι αν το παιδί σου δεν πέρασε… δεν πειραΖει! Αξίζει το ίδιο! Γιατί καμία αξία δεν καθορίζεται από βαθμούς, επιτεύγματα, βραβεία. Το παιδί σου αξίζει μια αγκαλιά σήμερα ξέρεις γιατί;; Γιατί μέσα σε μια δύσκολη χρόνια, με πανδημία, χωρίς σχολείο χωρίς φίλους, με διαδικτυακά φροντιστήρια, με λιγοστά ψυχικά αποθέματα δεν το έβαλε κάτω κι προσπάθησε! Δεν τα παράτησε! Είπε θα το κάνω! Δεν είναι αυτονόητο ξέρεις! Να είσαι περήφανος γι αυτό! Και όχι γιατί έγραψε 19. Σε λίγα χρόνια κανείς δεν θα θυμάται ποσό έγραψε….
Κι αν το παιδί σου δεν έγραψε όσο εσύ ήθελες… θυμήσου ότι εκείνο έδινε πανελλήνιες! Μη του φορτώνεις κι άλλο βάρος! Μην κανείς συγκρίσεις «ο τάδε πως έγραψε 19». Σκέψου πως θα ένιωθες εσύ στη θέση του! Θα ήθελες σε αυτή τη δύσκολη μέρα κάποιον πάνω από το κεφάλι σου να σου λέει τι έκανες λάθος; Ή κάποιον που να σε αγκαλιάζει και απλά να σου λέει «εγώ είμαι εδώ! Όλα τα αλλά θα τα βρούμε!»
Μη θυμώνεις μαζί του, κρατάς μούτρα κο απειλείς ότι δεν θα το στείλεις διακοπές! Είναι εγωιστικό! Είναι σαν να του λες « μόνο όταν κανείς αυτό που θέλω εγώ είμαι χαρούμενος γονιός» και ταυτόχρονα αδιαφορείς για το ότι το ίδιο πληγώνεται!
Μην το κανείς αυτό σε παρακαλώ! Δεν το αξίζει αυτό ούτε το παιδί σου, ούτε όμως κι εσυ!
Στέλνω μια νοερή αγκαλιά σε όλα τα παιδιά που προσπάθησαν φέτος!
Μπράβο
σας! Εγώ σας θαυμάζω δίπλα γιατί πέρυσι δεν δώσατε εξετάσεις και πήγατε απευθείας σε πανελλήνιες, γιατί ήσασταν κλεισμένοι μέσα σε ένα σπίτι όλη μέρα, χωρίς φίλους,χωρίς κοινωνικοποίηση! Γιατί απλά δεν το βάλατε κάτω!
Με μπόλικη αγάπη,
Πηνελοπη!
Το θέμα είναι να θέλει κ να μπορεί το παιδί μου περάσει σε μια σχολή….δεν θα επιβάλλω τα δικά μου θέλω η την δικιά μου αποτυχία να σπουδάσω Στα παιδιά μου.Ας είναι καλά κ ας μην περάσουν πουθενά!!!
Στη Σχολή της πρώτης επιλογής περνάει μόνον το 20% περίπου. Τόση είναι η ποσόστωση επιτυχίας. Δεν μπορούν να περάσουν περισσότεροι γιατροί, Δεν μπορούν να περάσουν περισσότεροι μηχανικοί, δικηγόροι, οικονομολόγοι κλπ.
Σε ότι αφορά στην επιτυχία, αυτή δεν είναι “προσπάθησα”. Επιτυχία είναι στόχος, είναι βαθμός είναι σχολή, είναι αποτέλεσμα. Γιατί στο τέλος το αποτέλεσμα μετράει και όχι η προσπάθεια.
“Προσπάθησα” είναι κάτι ασαφές, χωρίς στόχο, που αποπροσανατολίζει και εφησυχάζει.
Τίποτα δεν σταματάει εδώ. Ο κόσμος αλλάζει, οι συνθήκες αλλάζουν, νέα αντικείμενα σπουδών έρχονται στην επιφάνεια και ακόμη περισσότερες ευκαιρίες δημιουργούνται.
Κοιτάξτε τον κόσμο κατάματα, πιστέψτε στον εαυτό σας, αφουγκραστείτε το ρεύμα της εποχής και ανοίξτε τα πανιά σας.
Καλή Επιτυχία!
????❤️Πόσο σωστά ποσοοοο????