.
Το Κουκουμπέτσι , μια γειτονιά των Σερβίων σε ύψωμα , νοτιοανατολικά και νότια των παρυφών της πόλης . Κατά την οθωμανική περίοδο δεν αποτέλεσε ποτέ συνοικία ( mahalle ) , όμως μέχρι και σήμερα χρησιμοποιείται ως τοπωνύμιο μας . Στην τελευταία φορολογική απογραφή που γνωρίζουμε με αναφορά συνοικιών , το1846 , οι χριστιανικές συνοικίες των Σερβίων είναι :
– το Βαρόσι ( Αγίας Κυριακής ) , απ το 1528
– το Ισνάφι Βλαχολιβαδιωτών -Νεοχωριτών ( πάνω απ το Ταχυδρομείο σήμερα ) , απ το …
– το Κιπτιγιάν ή Τσιγγενέ ( πάνω απ το Φυτώριο ) , απ το 1613
– το Ντεκίρ ( αλευρόμυλοι κατά σειρά μετά τη Χούνη , δεν ήταν ακριβώς συνοικία αλλά εισπράττονταν φόρος ) .
Ένας Σερβιώτης σήμερα θα αναρωτηθεί , τα Νταμπάχανα , το Τασλίκι , τα Ζευγαλατιά , το Κουκουμπέτσι , δεν καταγράφτηκαν ;
Τα Νταμπάχανα ( συνοικία του βυρσοδεψείου ) ,ήταν μουσουλμανική ,απ το 1613 . Το Τασλίκι επίσης ( τόπος με πέτρες ) , νεώτερη συνοικία καταγράφεται το 1846 . Τα Ζευγαλατιά δεν καταγράφονται το 1846 ως συνοικία της πόλης των Σερβίων, αποτελούν χωριστό χωριό , δυτικά του Βαροσίου και του Τσιγγενέ. Το Κουκουμπέτσι είναι ακριβώς πάνω απ το Ισνάφι και δεν καταγράφεται πουθενά όπως ανέφερα ως συνοικία. Για την ετυμολογία του τοπωνυμίου εκφράστηκαν δύο εκδοχές : α ) επειδή ήταν στο ύψωμα ( κούκος ) και β ) επειδή εκεί λαλούσε ένας κούκος ( πουλί ). Η εκδοχή την οποία εισάγω προς συζήτηση είναι ότι αποτελεί ανθρωπωνύμιο , δηλαδή προέρχεται από κάποια οικογένεια ή πρόσωπο . Το ευκατάστατο ζεύγος Βασιλικής και Κωνσταντίνου Κουκουμπέση , κατοικεί στην Κοζάνη σε ιδιόκτητη πολυτελή οικία περί το 1900 και πριν . Δεν έχουμε περισσότερες πληροφορίες , απλά το καταθέτω στην έρευνα επειδή το επώνυμο Κουκουμπέση είναι βλάχικο και το
Κουκουμπέτσι ήταν η ορεινή απόληξη της βλάχικης συνοικίας των Σερβίων Ισνάφι .
Άλλος πλανήτης..