Hταν 20 του Σεπτέμβρη, όταν τον βρήκε η σφαίρα, που του έκοψε το νήμα της μικρής, αλλά πολυτάραχης ζωής. Λήστευε, έκλεβε, δολοφονούσε, έκανε απαγωγές, εκβίαζε, αλλά και ευεργετούσε όσους τον βοηθούσαν να ξεφύγει ή να κρυφτεί από τους διώκτες του. Τον έλεγαν Φώτη Γιαγκούλα και το όνομά του, ακόμα και σήμερα, είναι σύμβολο του τρόμου και της ταραχής.
Ο Γιαγκούλας έζησε στη δεκαετία του ’10 και σκοτώθηκε το 1925. Η ηλικία του ήταν απροσδιόριστη, αφού μόνο ο ίδιος γνώριζε πότε και πού γεννήθηκε. Λέγεται πως όταν έπεσε νεκρός στη μάχη με τους χωροφυλάκους ήταν δεν ήταν 30 χρονών. Είχε γεννηθεί γύρω στα 1900 στο χωριό Μεταξά της Κοζάνης και είχε μείνει από πολύ μικρός ορφανός. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια και η ανέχεια τον οδήγησαν στα βουνά. Έγινε λήσταρχος. Με τα χρόνια η φήμη του είχε ψηλώσει περισσότερο από τις κορφές του Ολύμπου, τόπος που δρούσε.
Ο Γιαγκούλας είχε επικηρυχθεί με το ασύλληπτο για την εποχή ποσό των 600.000 δραχμών και η Χωροφυλακή τον κυνηγούσε με πείσμα. Για να κυκλοφορεί και να επισκέπτεται τα αγαπημένα του καπηλειά, συχνά μεταμφιεζόταν. Λένε μάλιστα ότι πολλές φορές στα τραπέζια πλάι του, κάθονταν διώκτες του και τους άκουγε να μιλούν για εκείνον. Μια φορά, φεύγοντας από ένα μαγαζί άφησε κάτω από το πιάτο ένα χαρτάκι που έγραφε «βασιλεύς των ορέων, Γιαγκούλας».
Πολλά τα λεφτά Φώτη…
Ήταν πρωί Κυριακής 20 Σεπτεμβρίου του 1925. Ο Φώτης Γιαγκούλας και τρία μέλη της συμμορίας του βρίσκονται στην περιοχή Κλεφτόβρυση, στις ανατολικές πλαγιές του Ολύμπου, αντιμέτωποι με χωροφύλακες και αγροφύλακες, αλλά και καταδότες που είχαν «δώσει» τον ληστή για να καρπωθούν τα χρήματα της επικήρυξης. Λίγες μέρες νωρίτερα, η συμμορία του Γιαγκούλα είχε απαγάγει δύο νεαρά ξαδέλφια, τον 12χρονο Μήτσο Ράπτη και τον μεγαλύτερο Νίκο που φοιτούσε στην Ιατρική. Οι απαγωγείς είχαν ζητήσει από τους γονείς τους το αστρονομικό ποσό των 3.000.000 δραχμών. Ο μοίραρχος της Χωροφυλακής και ορκισμένος εχθρός του διαβόητου λήσταρχου των χρόνων του Μεσοπολέμου, ο Ιωάννης Πετράκης, ήθελε με κάθε τρόπο να δώσει οριστικό τέλος στον βραχνά του Γιαγκούλα. Και άλλοι λήσταρχοι κατέγραφαν έντονη εγκληματική δράση τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα χτυπώντας τσιφλικάδες και τρομοκρατώντας τον ντόπιο πληθυσμό, αλλά ο Γιαγκούλας ήταν μοναδικός και δεν μπορούσε να συγκριθεί με κανέναν άλλον.
Έκθεμα η κεφαλή του στο Μουσείο
Στη μάχη του Ολύμπου ο «Φώτος», όπως τον έλεγαν οι δικοί του, χτυπήθηκε από δύο σφαίρες. Μια στα πλευρά και μια στην καρδιά. Η τελευταία τον άφησε ξέπνοο στη γη. Την ίδια μέρα θα σκοτωθούν και οι σύντροφοί του Πάνος Μπαμπάνης και Κώστας Τσαμήτας. Ο μόνος από τη συμμορία που επέζησε ήταν ο Λεωνίδας Μπαμπάνης. Από τα δύο παιδιά της απαγωγής, το μικρότερο, ο Μήτσος Ράπτης, σκοτώθηκε από τους ληστές όταν επιχείρησε να ξεφύγει. Το άλλο, το μεγαλύτερο επέζησε και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιατρική.
Στο Εγκληματολογικό Μουσείο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κατέχει θέση περίοπτη ακόμα και σήμερα το κομμένο κεφάλι του Φώτη Γιαγκούλα, που ταριχεύτηκε το 1925.
reader.gr
