Μήπως είναι η ώρα να περάσουμε από τα λόγια στις πράξεις; Τις ημέρες της υγειονομικής κρίσης η αφύπνιση της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού μας δείχνουν ότι ήταν ζωτικής σημασίας για αρκετούς συνανθρώπους μας.

Παραθέτω κάποια παραδείγματα από την μέχρι τώρα εμπειρία μου.<<Αν μου δώσεις μια φιάλη αίμα ο γιός μου, που πάσχει από Μεσογειακή αναιμία, θα έχει την ευκαιρία να λειτουργήσουν τα ζωτικά του όργανα για τις επόμενες 17 μερες.>> Δηλαδή μετά από 17 μερες πάλι ο ίδιος Γολγοθάς! Είμαι σίγουρος ότι δεν θα ήθελε κανείς να είναι στην θέση αυτης της γυναίκας.

Χτυπάει το τηλέφωνο, προπαραμονή Χριστουγέννων, τις περισσότερες φορές που χτυπάει το τηλέφωνο μου αν είναι άγνωστος αριθμός, είναι για αίμα,αν είναι νύχτα η αργία είναι σίγουρα κάτι επείγον και συνήθως για κάποια σπάνια ομάδα αίματος. Ακούγεται μια τρεμάμενη φωνή, έψαχνε απεγνωσμένα αίμα για την κόρη της.Επρεπε να γίνει η επέμβαση το συντομότερο. Το νοσοκομείο δεν μπορεί να καλύψει, συνήθως, ασθενή αν προηγουμένως δεν έχει βρεθεί η ανάλογη ποσότητα και ομάδα αίματος ώστε να υπάρχει το κατάλληλο απόθεμα για την κάλυψη έκτακτων αναγκών.Όλως τυχαία είχαμε εκείνη την μέρα προγραμματισμένη αιμοδοσία σε έναν από τους χώρους της ΔΕΗ. Βρέθηκε το αίμα που χρειαζόταν! Δεν χρειάστηκε η επεμβάση να πάει πάρα πίσω όπως συνηθίζεται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία του ασθενούς.Μετά τις γιορτές ξανά χτυπά το τηλέφωνο, ήταν η ίδια κυρία, αυτή την φορά η φωνή της ακουγόταν πολύ καλύτερα, πήρε να μας ευχηθεί για την νέα χρονιά. Όταν της εξέφρασα την έκπληξη μου που επικοινώνησε μαζί μας, η απάντηση ήταν:<<Δεν σας ξέχασα καθόλου αυτές τις μέρες, γιατί χάρη στην μεγαλοψυχία των εθελοντών σας η κόρη μου έκανε την επέμβαση την ημέρα και την ώρα που έπρεπε.>>

Ο εθελοντισμός είναι το ύψιστο αγαθό που θα πάει την κοινωνία μας στην οδό που της πρέπει!!