Στα χρόνια των παχιών αγελάδων είχε γεμίσει ο τόπος με επαγγελματικούς οδηγούς σαν αυτούς που βλέπετε στη φωτογραφία.
Λεφτά από ευρωπαϊκά προγράμματα που μοιράζονταν δεξιά και αριστερά – συνήθως σε ημετέρους – χωρίς ποτέ να αξιολογηθεί το ανταποδοτικό όφελος και χωρίς να δημιουργηθεί υπεραξία στην περιοχή.
Κανένας απολύτως σχεδιασμός.
Αλλά στο δια ταύτα όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Το χρήμα έπεφτε στην αγορά και γινόταν ιλουστρατιόν σελίδες, η απορρόφηση των προγραμμάτων ήταν υψηλή και η περιοχή ήταν έτοιμη να γίνει, με το νου τους φυσικά, τόπος επιχειρηματικής ανάπτυξης.
Έτσι περνούσαν τα χρόνια. Το ευρωπαϊκό χρήμα έρεε και η περιοχή αντί να δημιουργήσει υποδομές για το μέλλον, σπαταλούσε και πορευόταν στα μικρά και στα εύκολα.
Σήμερα βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν.
Διάβασα ένα άρθρο της Άννα Διαμαντοπούλου με τίτλο Απολιγνιτοποίηση: Θρίαμβος ή καταστροφή. Κρύβει μια αγωνία, επειδή η Άννα έχει ζήσει βιωματικά την Κοζάνη, όπως αναφέρει. Το άρθρο καταλήγει “θα μπορούσε μέσα σε μία πενταετία να υπάρχει έκρηξη αρκεί οι άνθρωποι να ενημερωθούν, να πιστέψουν, να συμμετέχουν, να εμπνευστούν. Γι΄αυτό το στοίχημα είναι πολιτικό και δευτερευόντως τεχνοκρατικό και οικονομικό.” Σωστά, κατά τη γνώμη μου, εντοπίζει πως το πρόβλημα είναι πρώτιστος πολιτικό.
Όμως αναρωτιέμαι.
Ποιος θα ενημερώσει τους ανθρώπους και γιατί μέχρι τώρα δεν το έχει κάνει, ποιον να πιστέψουν και από ποιον να εμπνευστούν;
Έχει ανοίξει ένας σοβαρός διάλογος με την τοπική κοινωνία, τα τελευταία χρόνια για αυτό που έρχεται;
Πως θα καταφέρει η ρηχή τοπική οικονομία να απορροφήσει τους ανέργους που θα αφήσει η απολιγνιτοποίηση;
Ποιος άξονας από τους πέντε του κ. Μουσουρούλη θα μπορέσει να δώσει δουλειές στην περιοχή όταν δεν έχουν λυθεί βασικά θέματα όπως για παράδειγμα το ειδικό χωροταξικό.
Μπορεί να απαντήσει ο κ. Μουσουρούλης και ο κάθε κ. Μουσουρούλης, ποτέ οι πέντε άξονες (καθαρή ενέργεια, βιομηχανία και εμπόριο, έξυπνη γεωργία, βιώσιμο τουρισμός , τεχνολογία και εκπαίδευση) θα ξεκινήσουν να δίνουν μεροκάματα, ικανά για να αντιστρέψουν την ελεύθερη πτώση της περιοχής. Αν η απάντηση στην ερώτηση είναι στο μέλλον, τότε πρέπει να βρει ο κ. Μουσουρούλης, τι θα ταΐσει ο άνεργος την οικογένεια του στο παρόν και αν θα έχει μείνει εργατικό ή επιστημονικό προσωπικό στην περιοχή για να υλοποιήσει την παραγωγική ανασυγκρότηση.
Το χειρότερο από όλα, είναι η αίσθηση παραίτησης που υπάρχει διάχυτη στην τοπική κοινωνία. Αδυνατώντας – και δικαίως – να κατανοήσει ο μέσος πολίτης τις διαδικασίες εξαιτίας της τεχνοκρατικής και σκληρά γραφειοκρατικής δομής, κοιτά από απόσταση να αλλάζει η ζωή του, αδύναμος να αντιδράσει, ενισχύοντας την πεποίθηση ότι το παιχνίδι είναι στημένο για λίγους.
Αν δεν αλλάξει αυτή η αίσθηση, το πείραμα της απολιγνιτοποίησης θα αποτύχει οικτρά.
Πόσες τέτοιες ιλουστρατιον σελίδες χρηματοδότησε η Άννα ;
Περικλή σωστά τα γράφεις αλλά…η περιοχή έχει τους ίδιους “αφέντες” εδώ και σαράντα χρόνια. Επομένως, πρέπει να αρχίσουμε από ονόματα και και στη συνέχεια να κοιτάξουμε το μέλλον. Υπάρχει αυτοδιοικητικός που εκλέγεται συνεχώς από το 1990 που ακόμη και σήμερα λέει τι θα κάνει το 2030…
Όχι μόνο λέει τι θα κάνει το 2030 αλλά ανέθεσε μελέτη έναντι 24.000 ευρώ για αυτό….
Περικλή … ο κ.Μουσουρούλης … άλλαξε.
Μιλάει, κρίνει και επικρίνει ο κ.Αλειφέρης όταν αυτά τα έντυπα τα χρηματοδότησαν οι πολιτικές του κόμματός του!!
Το πείραμα της ΑΠΟΛΙΓΝΙΤΟΠΟΙΗΣΗ.
Η λέξη πειραμα προσδιορίζει την προχειρότητα και ανευθυνότητα των κυβερνώντων
Πείραμα…… Κοινωνικό πείραμα χωρίς ποτέ να μας ρωτήσουν για αυτό.
Κανεις δε θα παθει τιποτα.Οποιος εχει ορεξη για εργασια βρισκει.Τιποτα δεν επαθε ο Βολος, το Λαυριο, η Καβαλα, η Κομοτηνη κλπ.πολεις που χασανε τις βιομηχανικες τους ζωνες.Η περιοχη μας τον πλουτο τον εκανε διαμερισματα, εξοχικα και μεγαλα αυτοκινητα.Η πολη ομως εμεινε πισω χωρις δρομους χωρις πεζοδρομια χωρις φωτισμο χωρις τρενο χωρις Ξενια και με το ακριβοτερο νερο στην Ελλαδα και χωρις γιατρους στο νοσοκομειο της.
Ακριβώς. Πολύ εύστοχο το σχόλιο σας.
Αν θεωρείτε πως δεν κινείται τίποτα από τους τοπικούς παράγοντες,βγείτε μπροστά,κάντε προτάσεις ,δημιουργειστε forum διαλόγου με τους πολίτες που έχουν τις ίδιες ανησυχίες .
Λίγα λεπτά δημοσιότητας επιδιώκει ο καθένας. Πράξεις μηδέν, αποτέλεσμα μηδέν.
Τώρα είναι πολύ αργά για οτιδήποτε. Έπρεπε να μας βρει έτοιμους αυτό που πολύ σύντομα έρχεται στον τόπο. Δυστυχώς ευθύνες έχουμε όλοι μα ποιο πολύ αυτοί που είχαν την εξουσία στα χέρια τους τον καιρό των παχιών αγελάδων όπως λέει και ο Πέρη…
Kαλά τα λέει ο νεαρός, είναι κατάλληλος για αυτοδιοικητικά καθήκοντα, αφού συγκεράσει την ορθή γενικώς σκέψη του με την κακή πραγματικότητα για να μπορέσει να την αλλάξει. Θα χρειαστεί επιμονή μακράς διαρκείας.
ο μέσος πολίτης ξέρει πολυ καλα που πανε τα λεφτα, οι επενδυσεις κλπ
Νομίζω Περικλή πως το 1998 ήσουν υποψήφιος με τον Πάρη;