Τι γεύση μπορεί να έχουν οι λευκές παπαρούνες του Μπούρινου; «Πολλές και ποικίλες», απαντά ο Ζήσης Πισλής, ο ιδιοκτήτης γνωστού ρεστοράν στο κέντρο της Κοζάνης. «Άλλες φορές μπορεί να συνοδεύουν τις μπουκίτσες κοτόπουλου με σως κάρι και ανανά ή σκαλοπίνια με δαμάσκηνο. Τα καλύτερα πιάτα. Άλλες πάλι δένουν τέλεια με ένα ποτήρι ξινόμαυρο – “μαγκούτα” του “Διαμαντή” από τη Σιάτιστα ή με τους “Κουρίτες”,το κόκκινο του “Καμκούτη” από το Βελβεντό ή τη μαλαγουζιά από το “Κτήμα Άλφα” του Αμυνταίου, τα δυνατά κρασιά της Δυτικής Μακεδονίας».
Όπως και να ‘χει, οι «Λευκές Παπαρούνες» του Μπούρινου (βουνού πλούσιου σε ιστορία όσο και μοναδικού βιότοπου στην Ελλάδα με δεκάδες ενδημικά φυτά και 7-8 είδη μοναδικά στον κόσμο) προσφέρονται για ένα ταξίδι.
Αυτός είναι και ο λόγος που τις φιλοτέχνησε ο δημιουργός τους, ο ζωγράφος Κώστας Ντιός. Να ταξιδεύουν τους θαμώνες του ρεστοράν καθώς απολαμβάνουν το γεύμα τους ή το δείπνο τους, εξιστορώντας κατά κάποιο τρόπο περισσότερα απ’ όσα συνήθως λένε οι τοπικοί οδηγοί ή οι κατάλογοι των γκαλερί.
Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης και ο ζωγράφος συμφώνησαν- αντί για την κλασική σκηνή γλεντιού από την Νέα Ορλεάνη, που κοσμούσε τον τοίχo του καταστήματος, να τοποθετήσουν ένα από τα έργα του Δυτικομακεδόνα ζωγράφου, διαστάσεων 2Χ1,5 μ., εκτρέποντας με αυτή την παρουσίαση, απόψεις του τύπου «…η ζωγραφική ανήκει περισσότερο στα σαλόνια και στα μουσεία».
«Κανείς», λέει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ζωγράφος, «δεν πάει σε τέτοιους χώρους να δει έργα τέχνης, αλλά σίγουρα υποσυνείδητα- και σε αρκετούς συνειδητά- και με τα σχόλια που έχω προσωπικά εισπράξει, αυτές οι ζωγραφικές παρεμβάσεις λειτούργησαν θετικά και κάνανε τον χώρο πιο οικείο και ανθρώπινο».
Οι λευκές παπαρούνες ασύλληπτης ομορφιάς! Νομίζω η έμπνευση είχε στοιχεία και από τη φουστανέλα.
Παλιά βλέπαμε συχνότερα λευκές παπαρούνες κ παιδιά παίζοντας ανοίγαμε τα μπουμπούκια τους στοιχηματιζοντας τι χρώματος θα προέκυπτε λέγοντας :
“νύφη ή γαμπρός;”