Παρακολουθώντας την εξέλιξη και τη διαμόρφωση πρακτικών διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, όλο και περισσότερο συναντάμε την έννοια της διαφορετικότητας τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Η κοινωνία μας αρχίζει να γίνεται πιο συμπεριληπτική στην απασχόληση και αυτό διαπιστώνεται ότι βλέπουμε, το εργατικό δυναμικό να χαρακτηρίζεται από ποικιλομορφία που συμβάλει στην αλλαγή σύγχρονης κουλτούρας του εκάστοτε οργανισμού και στην υψηλότερη απόδοση.
Η πολιτεία, την τελευταία τριετία είναι φανερό, ότι στρέφεται προς την σωστή κατεύθυνση, δίνοντας έμφαση ότι η διαφορετικότητα, η μοναδικότητα πρέπει να θεωρείται κανονικότητα με περισσότερη ορατότητα, για όλες τις ομάδες ατομων που μπορούν να διαφέρουν μεταξύ τους, λόγω εθνικότητας, φύλου, ηλικίας, καταγωγής, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού εκπαίδευσης και θρησκείας, με διαμόρφωση σχεδίων δράσεων, ανάπτυξη προγραμμάτων και πιλοτικών προγραμμάτων με κίνητρα για τις επιχειρήσεις, νέων νομοθεσιών και νομοθεσιών προς εξέλιξη πχ υποστηριζόμενη εργασία για άτομα με νοητική αναπηρία κα.
Η ενσωμάτωση της διαφορετικότητας επομένως, επιτυγχάνεται με την αποδοχή & υποστήριξη της έννοιας όλοι ίσοι -όλοι διαφορετικοί ώστε να υπάρξει αξιοποίηση όλων των διαφορετικών δυνάμεων που μπορούν να συνεισφέρουν στον ΑΕΠ της χώρας αλλά και με την ταυτόχρονη εξασφάλιση των κατάλληλων ευέλικτων συνθηκών εργασίας, δομών και προσαρμοσμένων συστημάτων στον οποίο παρέχεται δίκαιη πρόσβαση σε όλους, των διαφόρων εργαλείων, της αλλαγή κουλτούρας του οργανισμού, της εκπαίδευσης &ενδυνάμωσης ώστε ο κάθε εργαζόμενος να μπορεί να φτάσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του λαμβάνοντας κυρίως υπόψη την μοναδικότητα των αντιλήψεων, των εμπειριών, των ικανοτήτων του & ταλέντων του.
Συγκεκριμένα, στην ελληνική κοινωνία, για δεκαετίες επικρατούσε η αντίληψη, βάση του ιατρικού μοντέλου θεώρησης της αναπηρίας, ότι οι ανάπηροι ήταν τα άτομα που δεν μπορούσαν να προσφέρουν στην κοινωνία και κατά επέκταση στην εργασία.
Χαρακτηριζόταν οι ανάπηροι, ως ανίκανοι, σακάτες, άχρηστοι προς άσκηση βιοποριστικού επαγγέλματος λόγω της λειτουργικότητας του.
Το μοντέλο αυτό, «φώλιασε» εσφαλμένα όχι μόνο στην συνείδηση του αναπήρου ότι δεν μπορεί να συνεισφέρει, αλλά επαναπαύοντας τον σε επιδόματα, ζώντας παθητικά, αποθαρρύνοντας τον από την προσπάθεια βελτίωσης των ικανοτήτων του και των ταλέντων του, αφήνοντας τον έρμαιο στο κατασκεύασμα της κοινωνίας αλλά και στην κοινωνία, στους εργοδότες (ιδιώτες -δημόσιο ) δημιουργώντας τους, προκαταλήψεις & ρατσισμό για την απόδοση των αναπήρων ατόμων στην εργασία.
Το κοινωνικό μοντέλο της θεώρησης της αναπηρίας έρχεται σταδιακά να αποδείξει, ότι το ανάπηρο άτομο δεν αποτελεί «πρόβλημα» και μόνο ένα δαπανηρό κόστος για το κράτος και για την κάθε επιχείρηση αλλά ότι ο ανάπηρος μπορεί να ζει ισότιμα , δικαιωματικά και να διαμορφώσει ενεργή εξίσου αποδοτική δράση σε όλες τις εκφάνσεις μέσα στην κοινωνία, άρα και στην απασχόληση.
-Η συμμετοχική προσπάθεια (κράτους, επιχειρήσεων, κοινωνίας) για ύπαρξη και η ανάδειξη success stories επιτυχημένων αναπήρων επιχειρηματιών-επαγγελματιών και ανάπηρων εργαζόμενων σε θεση ευθύνης.
-Η κινητροποίηση και η ανάδειξη επιχειρήσεων που προωθούν την διαφορετικότητα στην πρόσληψη του εργατικού δυναμικού και στην λήψη των αποφάσεων.
-Ενίσχυση της ορατότητας των αναπήρων εργαζόμενων σε όλες τις θέσεις σε κάθε οργανισμό βάση προσόντων.
-Ενδυνάμωση των ανάπηρου ατόμων μέσω πιστοποιημένων μεντόρων ειδικών σε θέματα αναπηρίας.
Αποτελούν μερικές ιδέες για την αλλαγή στάσης & αντίληψης της κοινωνίας για την εργασιακή ένταξη των αναπήρων ατόμων, ότι μπορούν να είναι εξίσου επιτυχημένοι στην απασχόληση.
Είναι φανερό, όμως ότι η διαχείριση για την θέση των αναπήρων ατόμων στην απασχόληση, απαιτεί εκ μέρους της πολιτείας και του επιχειρηματικού κόσμου «μακροχρόνια δέσμευση» και χρόνο ώστε να πραγματοποιήσουν όλες τις αλλαγές που απαιτούνται για τη διασφάλιση της δικαιωματικής ισότιμης & πλήρους συμμετοχής τους, χωρίς διακρίσεις.
* Βασιλική Σιαλβέρα
Άτομο με βαριά κινητική αναπηρία με ποσοστό 81%,εκ γεννετής -σπάνιος ασθενής
——————————-
ΜSc Επιχειρηματικής Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Πτυχιούχος ΠΕ Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ,Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων
Πτυχιούχος ΑΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, Κοζάνης Τμήματος Χρηματοοικονομικών Εφαρμογών
Πτυχιούχος ΑΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, Κοζάνης Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων
Πτυχιούχος ΑΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, Κοζάνης Τμήματος Λογιστικής
————————————
ΠΕ Διοικητικού
Yπάλληλος της Διεύθυνσης Διοικητικών Υπηρεσιών χωρίς θέση ευθύνης του Δήμου Κοζάνης
Πηγή Helpis news
