Το φθινόπωρο έφτασε για τα καλά, τα φύλλα ξεκίνησαν σιγά σιγά να κιτρινίζουν και εννοείται πως σε κάποιες γωνιές της Ελλάδας η εικόνα αυτή είναι κάτι παραπάνω από μαγευτική. Αν λοιπόν βρεθείτε στη Δυτική Μακεδονία, δεν έχετε παρά να πάρετε το αυτοκίνητό σας και να οδηγήσετε μέσα από την φθινοπωρινή φύση για να ανακαλύψετε άγνωστες γωνιές της ελληνικής φυσική ομορφιάς προσαρμόζοντας τις διαδρομές στις ανάγκες του ταξιδιού σας.
Καστοριά – Πρέσπες – (Βίγλα) – Καστοριά
Ίσως μία από τις πιο απαιτητικές διαδρομές στην Ελλάδα και αναμφίβολα μία από τις πιο μαγευτικές. Δεν υπάρχει πιο εντυπωσιακή φθινοπωρινή διαδρομή από τον επαρχιακό δρόμο που ενώνει την Καστοριά με τις Πρέσπες και κατ’ επέκταση την Φλώρινα. Κατάφυτα υψίπεδα, ανηφορικές στροφές και ατέλειωτη φυσική ομορφιά συνθέτουν το σκηνικό μιας διαδρομής που θυμίζει τοπίο βγαλμένο από την βορειοαμερικανική ενδοχώρα.
Η διαδρομή μήκους 55 χιλιομέτρων ξεκινάει από την ήδη ορεινή Καστοριά και διασχίζοντας ημικυκλικά τις πλαγιές του βουνού μέχρι το χιονοδρομικό κέντρο της Βίγλας καταλήγει στην Φλώρινα. Για μεγάλο μέρος της διαδρομής οδηγείτε παράλληλα με το ρου του Λαδοπόταμου, ενός από τους πολλούς παραποτάμους του Αλιάκμονα, ενώ περνάτε σε απόσταση αναπνοής από τα έρημα πλινθόκτιστα χωριά στα σύνορα των νομών Φλώρινας – Καστοριάς, όπου μπορείτε να πάρετε μία γεύση της βαλκανικής αρχιτεκτονικής των αρχών του 20ου αιώνα.
Φτάνοντας στην διασταύρωση μεταξύ Πρεσπών και Φλώρινας, στρίβετε αριστερά με προορισμό τα χωριά των Πρεσπών. Αν και ο δρόμος σ’ αυτό το σημείο στενεύει ακόμη περισσότερο και η ποιότητα του οδοστρώματος ομολογουμένως δεν είναι η καλύτερη, η διαδρομή μέσα από τα κιτρινοκόκκινα φύλλα με τα νερά της Μικρής Πρέσπας στο βάθος σίγουρα θα σας αποζημιώσει.
Αν πάλι θέλετε να δοκιμάσετε τις αντοχές σας στο τιμόνι, μπορείτε να «σπάσετε» την διαδρομή και να συνεχίσετε μέχρι το χιονοδρομικό κέντρο της Βίγλας και από εκεί διασχίζοντας τις φιδίσιες στροφές να φτάσετε μέχρι τον Άγιο Γερμανό. Αν και δυσκολότερη διαδρομή για έναν οδηγό Ι.Χ., παραμένει αρκετά δελεαστική επιλογή για ένα μοτοσικλετιστή.
Όποια διαδρομή και να επιλέξετε, φτάνοντας στις Πρέσπες μετά από την σχεδόν κυκλική περιήγηση, μπορείτε να χαλαρώσετε και να εξερευνήσετε την λιμναία περιοχή πριν επιστρέψετε πίσω στην Καστοριά. Για να επιστρέψετε στην Καστοριά, θα ακολουθήσετε την ίδια πορεία αντίστροφα. Αν επιλέξετε την εναλλακτική μέσω του χιονοδρομικού κέντρου της Βίγλας, θα έχετε διανύσει συνολικά περίπου 160 χιλιόμετρα.
Φλώρινα – Καστοριά μέσω Βέρνου
Αν πάλι βρεθείτε στην Φλώρινα, μπορείτε να δοκιμάσετε μία εναλλακτική, μα και πολύ απαιτητική διαδρομή που θα σας οδηγήσει σε μερικά από τα πιο ανεξερεύνητα σημεία της περιοχής. Ο λόγος για τον δρόμο που ενώνει την Φλώρινα με την πόλη της Καστοριάς.
Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για μία από τις πιο δύσκολες διαδρομές που υπάρχει στην Ελλάδα. Το στενό οδόστρωμα, η υψομετρική διαφορά και οι απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες καθιστούν την διαδρομή εξαιρετικά δύσκολη, ακόμα και για τους πιο πεπειραμένους οδηγούς. Χωρίς να απογοητευτείτε, δεν έχετε παρά να οπλιστείτε με υπομονή, μία φωτογραφική μηχανή και με σύμμαχο τον φθινοπωρινή καλοκαιρία, ξεκινήστε από την πόλη της Φλώρινας και κατευθυνθείτε νοτιοδυτικά προς την Καστοριά.
Τα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής θυμίζουν μία τυπική διαδρομή στην ελληνική επαρχία. Ορεινά υψίπεδα, λίγα χωριά και ένα σχετικά καλό οδόστρωμα συνθέτουν το σκηνικό στην αρχή της διαδρομής. Όσο συνεχίζετε όμως το σκηνικό αλλάζει. Ο δρόμος αρχίζει να στενεύει επικίνδυνα και ξεκινά να διασχίζει τα κατάφυτα δάση οξιάς στις πλαγιές του Βέρνου. Η ποιότητα του οδοστρώματος σ’ αυτό το σημείο δεν είναι και η καλύτερη, καθώς εξαιτίας των έντονων καιρικών φαινομένων στην περιοχή η άσφαλτος υφίσταται συχνές φθορές.
Αν και σας δίνουν για τα καλά την αίσθηση της βαρυχειμωνιάς στην περιοχή, μην αφήσετε τους μαύρους χιονομετρικούς στύλους εκατέρωθεν του δρόμου να σας τρομάξουν. Με χαλαρή ταχύτητα συνεχίστε την περιήγησή σας μέσα από το κατάφυτο δάσος μέχρι να ανεβείτε κι άλλο σε υψόμετρο και να φτάσετε στις γυμνές κορυφές του βουνού. Εδώ σας περιμένει ένα αλλιώτικο τοπίο με βραχώδεις κορυφές και σχεδόν ανύπαρκτη βλάστηση.
Συνεχίζοντας την διαδρομή κατεβαίνετε σε υψόμετρο και περνάτε έξω από το χιονοδρομικό κέντρο του Βιτσίου, ενώ η διαδρομή συνεχίζει να περνάει από τα κατάφυτα δάση οξιάς. Μετά από ορισμένα δύσκολα σημεία, η διαδρομή ομαλοποιείται και φτάνετε αισίως στην Καστοριά.
Η διαδρομή μήκους 70 χιλιομέτρων διαρκεί γύρω στην μία ώρα και ένα τέταρτο. Ωστόσο, είναι αρκετά απαιτητική και είναι προτιμότερο να την οργανώσετε ανάλογα με την αφετηρία σας.
Καστοριά – Νυμφαίο – Αμύνταιο – Καστοριά
Αν βρεθείτε στην ορεινή Δ. Μακεδονία, μια ακόμη διαδρομή σας περιμένει με αφετηρία πάλι και προορισμό το Αμύνταιο. Ξεκινώντας από την Καστοριά κατευθύνεστε ανατολικά με προορισμό το Αμύνταιο και την Πτολεμαΐδα. Αφού διασχίσετε τον επίπεδο μικρό κάμπο κοντά στον Κορησό της Καστοριάς, ανηφορίζετε για τον ορεινό δρόμο της Κλεισούρας. Παρά τις αρκετές στροφές, ο δρόμος δεν είναι απογοητευτικά δύσκολος και η διαδρομή σας προσφέρει εκπληκτική θέα προς το οροπέδιο της Ορεστίδος.
Οδηγώντας στις πλαγιές της Κλεισούρας που αποτελεί κομμάτι του Άσκιου, φτάνετε γρήγορα στο περιβόητο ύψωμα Νταούλι. Έχοντας πάρει το όνομά του από τον θρυλικό άγρυπνο φύλακα της περιοχής που βαρούσε το νταούλι κάθε φορά που έφταναν τα εχθρικά στρατεύματα είτε Τούρκοι είτε Γερμανοί, κατευθύνεστε ευθεία και στην διασταύρωση συνεχίζετε προς Αμύνταιο. Αυτόματα όμως αλλάζετε και λεκανοπέδιο. Η θέα από το Νταούλι προς το λεκανοπέδιο της Εορδαίας είναι συνταρακτική. Μάλιστα αν ο καιρός «χαμηλώσει» αρκετά θα δείτε τα σύννεφα να έχουν καλύψει το λεκανοπέδιο σαν ένα τεράστιο πέπλο από βαμβάκι.
Συνεχίζοντας ευθεία, περνάτε μέσα από το δάσος οξιάς στις πλαγιές του Βέρνου, όπου κάθε φθινόπωρο η εναλλαγή των χρωμάτων δημιουργεί ένα ινσταγκραμικό τοπίο που, αν μάλιστα πετύχετε και συννεφιασμένο ουρανό, θα είναι ακόμα πιο εκπληκτικό. Οδηγώντας περνάτε από τα χωριά Βέργα, Λέχοβο, Σκλήθρο και Αετό, ενώ αν έχετε διάθεση για εξερεύνηση, μπορείτε να σταματήσετε στο καταφύγιο του Αρκτούρου ή να κατευθυνθείτε προς το Νυμφαίο.
Αν πάλι έχετε οδηγητική διάθεση, μπορείτε να συνεχίσετε μέχρι το Αμύνταιο. Κατεβαίνοντας από τον ορεινό δρόμο στον κάμπο του Αμυνταίου, μπορείτε να φτάσετε μέχρι το Αμύνταιο ή να συνεχίσετε λίγα χιλιόμετρα ακόμα προς τις όχθες της λίμνης Βεγορίτιδας για έναν χαλαρωτικό καφέ με φόντο το λιμναίο γαλάζιο. Για την επιστροφή θα ακολουθήσετε την ίδια πορεία αντίστροφα και θα έχετε διανύσει συνολικά περίπου 120 χιλιόμετρα.
