ΠΑΥΛΟΣ
ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΕΡΒΙΩΝ & ΚΟΖΑΝΗΣ
Προς τον ευσεβή κλήρο, τους εντιμωτάτους άρχοντες
και τον ευλαβή και θεοφρούρητον λαόν
της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.
Χριστούγεννα, αγαπητοί μου αδελφοί! Πως ερμηνεύονται η με ποίες συμπεριφορές προσλαμβάνονται η εορτάζονται από τον άνθρωπο κάθε εποχής;
Είναι μήπως ένα γεγονός ιστορικό, όπως άλλα γεγονότα στο διάβα της παγκόσμιας ιστορίας; Είναι της επιστήμης, τεχνικής, ιατρικής, φιλοσοφίας κ.λ.π εφεύρημα η ευεργετικόν δια τον άνθρωπον, ώστε να συνεγείρη τα πλήθη των ανθρώπων από περάτων έως περάτων της οικουμένης με εκδηλώσεις εορταστικές;
Τίποτα απ’ όλα αυτά, αγαπητοί μου Χριστιανοί!
Τα Χριστούγεννα δεν είναι ούτε τα ρεβεγιόν, δηλαδή τα πλούσια τραπέζια των ολίγων, που με τον ιδρώτα του πτωχού, του εργάτη, του φορολογούμενου πλουτίζουν ανήθικα, ούτε οι υπερβολικοί στολισμοί, που καταντούν αυτοσκοπός χωρίς περιεχόμενο εσωτερικής, καρδιακής η πνευματικής διαστάσεως και δεν ξεκουράζουν τον καθημερινώς βασανιζόμενον από τα προβλήματα επιβιώσεως άνθρωπον για να βρη ηρεμία, γαλήνη, ασφάλεια και ειρήνη. Χοροί και διασκεδάσεις, στολισμοί και φωτισμοί, σπατάλη παροχών και δώρων, πληθώρα ευχών και μηνυμάτων άνευ περιεχομένου, ελπίδας και θυσιαστικής αγάπης δεν είναι Χριστούγεννα!
Και θα διερωτηθήτε, λοιπόν: τότε, τι σημαίνει Χριστούγεννα;
Το λέγει η ίδια η λέξις: Η ΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Ο Θεός γίνεται άνθρωπος! Ο Λόγος, ο οποίος δημιούργησε την γην και πάντα τα εν αυτή και ως κορωνίδα και κυβερνήτη αυτής της αλόγου κτίσεως τον άνθρωπον, ενανθρωπίζεται, λαμβάνει φύσιν και σάρκα ανθρώπου «μορφήν δούλου λαβών», γίνεται όμοιος με τον άνθρωπον παρεκτός της αμαρτίας, με σκοπόν να σώση τον άνθρωπον εξ αιτίας της ανυπακοής και της πτώσεως αυτού και να τον ελευθερώση από τα δεσμά του διαβόλου και της αμαρτίας.
Ο Χριστός έρχεται στον κόσμο απρόσκλητος· «αυτεπάγγελτος ήλθε» ψάλλομεν στους χαιρετισμούς της Παναγίας μας, από αγάπη για το πλάσμα Του, την εικόνα Του, το εμφύσημά Του έρχεται και θυσιάζεται γι’ αυτόν, ανεβαίνει ως κακούργος στον Σταυρό. Εκεί σχίζει το χειρόγραφον της αμαρτίας και η αγάπη Του παίρνει άλλη διάσταση. Δεν είναι πια αγάπη λόγων, συναισθηματική η τι άλλο, αλλά θυσιαστική!
Αυτό το νόημα έχουν τα Χριστούγεννα! Γεννάται ο Χριστός, γίνεται άνθρωπος χάριν του ανθρώπου, θυσιάζεται από ανυπέρβλητη αγάπη για τον άνθρωπο. «Εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν ημίν, ότι τον υιόν αυτού τον μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον ίνα ζήσωμεν δι’ αυτού…» (Ιω. Α 4, 9-10), σημειώνει η Αγία Γραφή.
Δεν είναι τα Χριστούγεννα απλά ένα γεγονός της ανθρωπίνης συμπεριφοράς και δραστηριότητος! ΟΧΙ, είναι ΤΟ γεγονός! Γι’ αυτό είναι ανυπέρβλητον και διαχρονικόν! Όσο και αν προσπαθούν οι άνθρωποι της ύλης, τα όργανα του διαβόλου και της αμαρτίας με κάθε τρόπο να το εξαφανίσουν, να το ξεπεράσουν! Τα Χριστούγεννα θα μένουν για τους ολίγους, που αγαπούν θυσιαστικά τον Χριστόν και τον συνάνθρωπό τους. Είναι η όντως χαρά, η όντως ειρήνη, η όντως καταλλαγή του ανθρώπου. Τα Χριστούγεννα είναι το όντως ΦΩΣ και όχι τα λαμπιόνια, όχι η σπατάλη εις βάρος του άλλου, που είναι ο αδελφός μου!
Βιώνουν τα Χριστούγεννα μόνο όσοι ζουν τον Χριστό εν εξομολογήσει και μετανοία, όσοι συμμετέχουν στο ποτήριο της Ζωής και σωτηρίας, όσοι εσθίουν και πίνουν σώμα και αίμα Χριστού «κεκεθαρμένες διάνοιες, καρδιές συντετριμένες και τεταπεινωμένες».
Σε όλους αυτούς απευθύνεται κάθε χρόνο η ποιμαίνουσα Εκκλησία μας σ’ αυτήν την πανεπίσημη ημέρα, για να θυμηθούν την Θράκη μας, την ξεχασμένη από το κέντρον των αποφάσεων, η οποία, λόγω της υπογεννητικότητας των Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών εν αντιθέσει με την πολυτεκνία των μουσουλμάνων Ελλήνων, κινδυνεύει να καταστή μουσουλμανική, όπως επιθυμεί η γείτονα χώρα Τουρκία. Θα το επιτρέψομεν; Μη γένοιτο!
Στο δίσκο, λοιπόν, που θα περιαχθή συμπεριφερθήτε και ανταποκριθήτε ως Έλληνες Χριστιανοί και ενισχύσητε το τρίτο παιδί των νέων ζευγαριών της Θράκης μας.
Ως πατέρας σας πνευματικός σας ευχαριστώ και σας εύχομαι ευλογημένα Χριστούγεννα, με αγάπη Χριστού και θυσιαστική αγάπη.
Χαίρετε, αδέλφια και παιδιά μου αγαπημένα.
Ο Επίσκοπος και Μητροπολίτης σας
† Ο ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΑΥΛΟΣ