Οι ψησταριές στήθηκαν και το τσίκνισμα, συνοδεία χάλκινων, ξεκίνησε στην Κοζάνη. Οι πρώτες εικόνες από cafe- bar στο κέντρο της πόλης
Οι ψησταριές στήθηκαν και το τσίκνισμα, συνοδεία χάλκινων, ξεκίνησε στην Κοζάνη. Οι πρώτες εικόνες από cafe- bar στο κέντρο της πόλης
Τα στενά άδεια! Μόνο οι εργαζόμενοι στα καφέ! Στην πλατεία η γνωστή εικόνα, τα δυό καφέ γεμάτα δεητζήδες, οτετζήδες, δημοσιουπαλλήλους και πολιτευτές των ήντα+
Όλοι με άδεια από τη σημαία! Αλλοίμονο στα νέα παιδιά που χτυπούν 14ωρα στο σέρβις!
Εδώ και αρκετά χρόνια ένα δεν καταλαβαίνω. Άντε σε διάφορα καταστήματα έχει τα όργανα και ο κόσμος βλέπει, ακούει, διασκεδάζει, πίνει και τρώει. Όλα οκ. Αυτά τα σουβλατζίδικα που έχουν βάλει 3 μέτρα φουφούδες και θυμίζουν εμπόλεμη κατάσταση τι ακριβώς προσφέρουν? γκουρμέ γεύσεις (π.χ. κρέας ζιμπάμπουε)? θέαμα (καμιά τρομπέτα εκεί τριγύρω)? τσίκνα στα ρούχα των υποψήφιων αγοραστών? τι διαφορετικό προσφέρουν από αυτα που πουλαν τις προηγούμενες μέρες εκτός από το μακάβριο θέαμα? ΤΙΠΟΤΑ. Είναι σουρεαλιστικό το όλο θέμα (θέαμα). Φέτος επηρεασμένος από την κόβιντ εποχή δεν βγήκα έξω με φίλους και γνωστούς. Πήρα δύο μπύρες εισαγωγής, 5 σουβλάκια από τον Χασάπη της γειτονιάς και σαλατοπρασινάδες. Κάθομαι στο μπαλκόνι τρώω και πίνω ακούγοντας μπρεγκοβιτς και διάφορους τοπικούς πανηγυρτζίδες και αισθάνομαι ότι υπάρχει μία μικρή αναβάθμιση στην ποιότητα. Αιντε καλές αποκριές.