Η ΑΑριστέα Αδαμίδου σκηνοθέτης και πρωταγωνίστρια μαζί με συμμαθητές της, της πρωτότυπης ταινίας διαπραγματεύεται τα προβλήματά των μαθητών της νεολαίας γενικότερα. Η παρουσίαση έγινε πρόσφατα στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μουσικού σχολείου Πτολεμαίδας, η παρουσία των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των γονέων ήταν μαζική πανηγυρική. Αφιερωμένη στην τραγωδία των Τεμπών, ήταν μια διαδικασία εξαιρετική, όσοι έτυχε να παρευρεθούμε φύγαμε από την εκδήλωση εμπλουτισμένοι με συναισθήματα προβληματισμού αλλά και αισιοδοξίας. Η σκηνοθέτης μιλώντας για την ταινία μεταξύ των άλλων τόνισε, οι νέοι είναι το μέλλον, δώστε τους χώρο, μιλήστε μαζί τους ακούστε τι έχουν να πουν. Είναι ενεργά μέλη της κοινωνίας, βλέπουν, αφουγκράζονται και βιώνουν τις δύσκολες καταστάσεις που ζούμε…προσπαθήστε να τους δώσετε την δυνατότητα για να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Ας είναι η ταινία ένα κάλεσμα να εισέλθουμε στο δικό μας πεδίο και στη δική μας σφαίρα. Το κλίμα της πανηγυρικής εκδήλωσης ανέδειξε την ενδυνάμωση των σχέσεων μέσα από την διαδικασία της τέχνης στην εκπαίδευση. Η τέχνη, ο πολιτισμός φέρνει τους μαθητές, την νεολαία πιο κοντά στον κόσμο, στην κοινωνία. Απαλύνει την σκληρότητα της καθημερινότητας, μαλακώνει την ψυχή των μαθητών, κάνει οδηγό το όνειρο, ταξιδεύει την φαντασία. Η τέχνη βοηθάει παραπέρα τα παιδιά να παρατηρούν, να εκφράζονται, να μαθαίνουν από τα λάθη τους ,να αγκαλιάζουν τους προβληματισμούς, να ξεφεύγουν από τα στερεότυπα και να βρίσκουν λύσεις. Μαθαίνουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους και να εξελιχθούν κοινωνικά. Όσοι παρευρεθήκαμε στην σημαντική και όμορφη εκδήλωση είδαμε, συνειδητοποιήσαμε το μεράκι, την επαφή, την αισιοδοξία των μαθητών, των καθηγητών και των γονέων. Κατανοήσαμε ότι η εξαιρετική ταινία που ήταν πρωτοβουλία της Αριστέας Αδαμι’δου είχε την αμέριστη συμπαράσταση των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονέων. Η συλλογικότητα τελικά καλλιεργεί το μυαλό, την καρδιά, το πνεύμα την ομαδικότητα στην εκπαιδευτική κοινότητα. Με την υποστήριξη της ομάδας αναπτύσσεται η φιλία, η συνεργασία, η αλληλοβοήθεια , ο αλληλοσεβασμός.Επιπλέον εξελίσσεται ζωντανός ρυθμός εργασίας, συνεργασίας μέσα από τον οποίο οι μαθητές αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και ρόλους, έχουν ενεργή συμμετοχή , οργανώνουν συλλογικές διαδικασίες, γίνονται πρωταγωνιστές των δράσεων τους.Κάπως έτσι πραγματοποιήθηκε το αξιόλογο έργο της Αριστέας η οποία μπορούμε να πούμε ότι εξελίσσεσαι με ουσιαστικά βήματα !!!Το μεγάλο μάθημα, δίδαγμα είναι η αναμφισβήτητη παραγωγικότητα της δημόσιας εκπαίδευσης, των εκπαιδευτικών ,των μαθητών. Η συμβολή καθοριστική, το μουσικό σχολείο Πτολεμαίδας και διευθυντής Γτεβερενιδης Παύλος με τις αξιόλογες υποδομές ,ο καθηγητής Δημήτρης Βλαχαντωνης που έγραψε το σενάριο, οι καθηγητές των δύο ΕΠΑΛ Πτολεμαίδας, η καθηγήτρια Λαζαρίδου Ασημούλα βοηθός σκηνοθέτης ,η οποία συνέβαλε καθοριστικά στην υλοποίηση του έργου! ΔΥΣΤΥΧΏΣ η εμμονή της επιτελικής πολιτικής του νεοφιλελευθεσμού σήμερα για λιγότερο κράτος δεν αναγνωρίζει την θετική πορεία της δημόσιας εκπαίδευσης, έχει φέρει καταστροφικά αποτελέσματα επίσης στήν υγεία, την ενέργεια, την ακρίβεια και την τραγωδία των ΤΕΜΠΩΝ !!
Γιατι το χαλας στο τελος.Αρκετα καλη η κριτικη,αλλα δε θελεις με τιποτα να ξεφυγεις απο το Μητσοτακη.Μηπως τον βλεπεις και στον υπνο σου;Εσυ κ.Κοκελιδη πρεπει να εισαι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ πλεον και οχι μονοκομματικος.Τι εχεις να κεφδισεις τ ωρα απο το συριζα;τιποτα.Αφου ολος ο λαος σε συμπαθει,επομενως μεινε μονο στις επισημανσεις στις προτασεις και τροπους με λυσεις.Αυτα φιλικα.
Η παραπάνω στάση είναι χαρακτηριστικό όλων των πασοκτζηδων που πήγαν στο σύριζα. Τους έχει γίνει εμμονή ιδέα πως δεν θα βγει ο Μητσοτάκης. όχι η ΝΔ αλλά ο Μητσοτάκης.