Η εξορυκτική δραστηριότητα επιφέρει σημαντικές κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές συνέπειες, εξ ου και αποτελεί κατ’ εξοχήν πολιτική απόφαση το πλαίσιο αντιμετώπισης των καταστάσεων που προκύπτουν.
Η σχετική συζήτηση, που άλλωστε έχει αναθερμανθεί και εξαιτίας της ενεργειακής επικαιρότητας, θα μεταφερθεί και στα έδρανα της Βουλής, καθώς την Πέμπτη 29 Ιουνίου η Επιτροπή Περιβάλλοντος θα ασχοληθεί με την περιβαλλοντική πολιτική που θα ακολουθηθεί στα επόμενα χρόνια, σε σχέση με την ανάπλαση περιοχών και την αποκατάσταση εδαφών που χρησιμοποίησε η ΔΕΗ για εξόρυξη λιγνίτη.
Μεταξύ άλλων, θα συζητηθεί το ζήτημα των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων, καθώς και το θέμα των μετεγκαταστάσεων οικισμών, το οποίο, εξάλλου, ήρθε πρόσφατα εκ νέου στο προσκήνιο, μετά την καταστροφή στο Ορυχείο Αμυνταίου.
Βέβαια, το ζήτημα ποτέ δεν έπαψε να απασχολεί τους κατοίκους των λιγνιτικών περιοχών, καθώς πολλές είναι οι καταγεγραμμένες περιπτώσεις όπου το θέμα της μετεγκατάστασης των οικισμών τους έχει χρονίσει, καθώς καθυστερεί η ολοκλήρωση των απαιτούμενων ενεργειών (έκδοση ΠΔ κ.α.). Χαρακτηριστικό παράδειγμα, μεταξύ άλλων, είναι η περίπτωση της Ακρινής.
Το παρόν στη συνεδρίαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος θα δώσει και ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας, Θόδωρος Καρυπίδης, ο οποίος θα παρουσιάσει την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή.
Επίσης, από τη διοίκηση της ΔΕΗ θα παρουσιαστούν οι πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει η εταιρεία για τα σχετικά ζητήματα, καθώς και οι σχεδιασμοί της για το μέλλον.
energypress.gr
H ΔΕΗ έχει πάρει και έχει δώσει πολλά από και προς την περιοχή…θα ήταν ευχής έργον να υπάρξει αποκατάσταση των εδαφών και εκμετάλλευσής τους με κάποιον άλλο τρόπο.Σίγουρα απαιτεί χρήματα και επενδύσεις…αξίζει όμως να γίνει αυτό για μια περιοχή που έχει δώσει τα <> για την πατρίδα. Υπάρχουν και άλλες περιοχές με κοιτάσματα όπως η Δράμα και η Ελασσόνα μακάρι όμως να μην χρειαστεί να ανοίξει και εκεί η γη. Ας είναι η Κοζάνη η τελευταία περιοχή που πληγώνεται για τη θέρμανση της χώρας.Αυτή ευλογημένη χώρα μας έχει πολλά καλά….μακάρι και εμείς να γίνουμε καλύτεροι και αυτάρκεις ελαττώνοντας τη χρήση του λιγνίτη και βρίσκοντας άλλες μεν μορφές ενέργειας αλλά με ακόμη περισσότερες θέσεις εργασίας.