Ο διάλογος γεννήθηκε ζει και αναπνέει μέσα στον κόσμο, στις σχέσεις των ανθρώπων. Τις τροφοδοτεί και τις παιδεύει με πρώτη αυτή του ζευγαριού, που παλεύει να γνωριστεί και να συνυπάρξει μέσα από συμφωνίες, διαφωνίες, συγκρούσεις και συμβιβασμούς.
Πριν προλάβουν να ολοκληρώσουν το ζητούμενό τους έρχεται και το παιδί ή τα παιδιά. Εδώ πρέπει να αντιμετωπίσουν τα πρώτα αθώα τι και πώς και γιατί τους ως γονείς. Μεγαλώνουν τα παιδιά και τα ερωτήματα, μαζί τους μεγαλώνει και ο διάλογος. Οι νέοι αμφισβητούν ,αναλύουν, εξηγούν, απορρίπτουν και πάλι από την αρχή. Οι απαντήσεις λιγοστεύουν ή δεν πείθουν. Οι σχέσεις όλο και δυσκολεύουν. Φταίει η εφηβεία λένε οι μεγάλοι, είστε κολλημένοι τους απαντάνε οι νέοι. Ο διάλογος απαιτεί γνώσεις, αποδείξεις, αλήθεια, συνέπεια, εντιμότητα και ειλικρίνεια, για να έρθει η σύνθεση μέσα από την αντίθεση και η συνύπαρξη των γενεών.
Αυτό το παιχνίδι κανείς ποτέ σωστά δεν το μαθαίνει, γι αυτό και όλοι αναζητούν και άλλες σχέσεις. Ο κύκλος διευρύνεται. Οι έφηβοι γίνονται ενήλικες, μαζί τους ενηλικιώνεται και ο διάλογος και γίνεται όλο και πιο απαιτητικός στους ευρύτερους κύκλους της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.
Εδώ Διαγωνίζονται οι Ιδέες. Οι συνομιλητές διαθέτουν την αρετή του Ακούειν. Η Λογική κατέχει την κορυφαία θέση με τα επιχειρήματα και τις αποδείξεις. Ο Ορθός λόγος, παιδί της λογικής, απαλλαγμένος από πάθη, συναισθηματισμούς και ασάφειες έρχεται να τη συνδράμει κάνοντας ευδιάκριτο το ορθό από το λάθος με ευκρίνεια και σαφήνεια. Η Γνώση προσφέρει υλικό στους συνομιλητές, για να υπάρξει Ολιστική προσέγγιση στο όποιο θέμα. Τότε κερδισμένη βγαίνει η σκέψη και οι συνομιλητές και οι ακροατές μπορούν να αποκομίζουν σταγόνες Σοφίας.
Λύνονται κόμποι συναισθηματικοί, ελευθερώνονται οι άνθρωποι από τυφλούς εγωισμούς και δηλητηριασμένα πάθη.
Οι κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες προάγονται. Μέσα από τις αντιθέσεις έρχεται η σύνθεση και η εξέλιξη.
Κοζάνη 30-5-2023
Γκουτζιαμάνη Γιάννα
Διάλογος. Ναι. Όμορφα τα είπατε. Σκεφτείτε όμως ένα ζευγάρι που δεν χρειάζεται καν να μιλήσει. Ένα ζευγάρι που τα μάτια και το χαμόγελο έχουν αντικαταστήσει το στόμα. Ένα ζευγάρι που θα συνεχίσει να μιλά στο παιδί του με τα μάτια. Πιστεύω ότι η Σοφία – αν τελικά αυτό είναι το ζητούμενο – θα είναι εκεί όταν χρειαστεί. Νομίζω λοιπόν ότι η αγάπη μπορεί να αντικαταστήσει τον διάλογο. Από την οικογένεια μέχρι την πολιτεία. Επειδή όμως είναι μάλλον ανεφικτο ας καταφύγουμε στον διάλογο. Που για μένα είναι καταπληκτικός….αλλά χαρακτηριστικό μιας κοινωνίας που έχει ξεχάσει να αγαπάει. Μιας κοινωνίας που διαλέγεται με το στόμα και όχι με τα μάτια.