Στη δεκαετία του 50 και του 60 τα χρήματα ήταν λιγοστά και δυσεύρετα. Και το να αγοράσει κάποιος κάτι και να πληρώσει σε είδος ήταν πολύ φυσιολογικό.Έτσι με μια μπλάνα (μεγάλο κομμάτι) τυρί φέτα αγόραζες ένα κιλό σταφύλια ή δυο κιλά πορτοκάλια, πολλές καραμέλες ή χαλβά για το σπίτι.Ενώ με δυο αυγά έπαιρνες τρία τετράδια για το παιδί ή το καλαμάρι μαζί με την πένα (κονδυλοφόρο) του.
Το ορεινό χωριό κάθε χειμώνα είχε μεγάλη ανάγκη σε φρούτα μα και λαχανικά.Τα πράσα όμως ήταν τα απολύτως απαραίτητα. Απαραίτητα για την πρασοτηγανιά των Χριστουγέννων.Και όχι μόνο. Τα λουκάνικα που κρεμιόταν στο ταβάνι κάθε Χριστούγεννα, έπρεπε λέει, να γεμίσουν κι αυτά πάντα με πράσα.Έτσι μόνον θα γινόταν νόστιμες ΄΄λουκανίδες”.
Τέτοιες μέρες του Δεκέμβρη πριν τα Χριστούγεννα και για να είμαστε ακριβείς, από το τέλος του Νοέμβρη και δώθε πολλοί νοικοκυραίοι του χωριού είχαν να κάνουν ένα μεγάλο δρομολόγιο.Μέχρι το χωριό Κρανίκ ή Καρανίκη όπως το έλεγαν τότε. Είναι το χωριό με την σημερινή ονομασία Κρανίδια. Εκεί τα πράσα ήταν τόσο πολλά όσο πολλά ήταν και τα καυσόξυλα στο ορεινό χωριό.
Το πρωί, σχεδόν νύχτα, φορτώνονται τα καυσόξυλα στα ζώα, κυρίως σε μουλάρια. Το φορτίο δεν είναι βαρύ, γιατί το δρομολόγιο είναι μεγάλο και τα ζώα πρέπει ν’ αντέξουν.Δύο τουλάχιστον είναι οι νοματαίοι που συνοδεύουν το καραβάνι.Ξεκινούν και μετά δυόμιση ώρες περίπου φτάνουν ”τσ Κατιρίντς του Λάκου”.Εκεί θα ξεκουραστούν, θα φάνε ψωμί κι ελιές και θα συνεχίσουν.Μέχρι την Καρανίκη έχουν ακόμα πολύ δρόμο.
Σα μπουν στην Καρανίκη, με συνοπτικές διαδικασίες θα ανταλλάξουν τα καυσόξυλά τους με πράσα.Φορτώνουν τα πράσα στα ζώα και παίρνουν τον ανήφορο.Το φορτίο είναι πράγματι πιο ελαφρύ , μα το σκοτάδι που ΄΄πέφτει΄΄ νωρίς, λόγω χειμώνα, δυσκολεύει τα ζώα να προχωρήσουν. Πολύ συχνά χιονίζει ή ρίχνει χιονόνερο και αυτό κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα.
Πολύ αργά το βράδυ το καραβάνι μπαίνει στο χωριό.Το φορτίο ξεφορτώνεται.Τα πράσα μπαίνουν στο αχούρι του σπιτιού και οι ρίζες τους σκεπάζονται με χώμα.Για να αντέξουν στο χρόνο.
Τα Χριστούγεννα όπου νάναι πλησιάζουν. Και οι τηγανιές και οι ΄΄λουκανίδες΄΄ φέτος θα είναι πάλι παραδοσιακές με πράσα. Πράσα από την Καρανίκη.
Και σήμερα λάχανα από τα Κρανιδίου για αρμια!!!!! Καλή Κυριακή!!!
Να είστε καλά για να μας θυμίζετε πως ήταν τα παλιά τα χρόνια ( που λέγαμε στα παιδιά για τα παλιά τα χρόνια,και μας ρωτούσαν πια ήταν τα παλιά τα χρόνια)
Ένα ακόμη υπέροχο κείμενο με μνήμες και εικόνες ολοζώντανες!
Ευχαριστούμε!
Μνήμες όμορφες, νοσταλγικές! έστω και αν τις πρόλαβα στο μεταίχμιο.
Σας ευχαριστώ κ. Φαρμάκη για όλα τα άρθρα σας!
Φιλικά
Κωνσταντίνος
Τους Κρανιδιωτες κοροϊδευτικά τους αποκαλούσαν ” πρασιαδες “