Την εποχή που τα γιορτασια ήταν ακομα στο φουλ, την ημέρα της γιορτής κι ειδικά τις βραδινές ώρες , οι δρόμοι της Κοζανης ήταν γεμάτοι από κόσμο , ντυμένο στα μπραμ που κυκλοφορουσε παραμάσχαλα ή σε τσάντα με χαρτονένια μακρόστενα κουτιά, τυλιγμενα σε εορταστικό φιρματο χαρτί. Αυτά δεν ήταν άλλα από τα γνωστά μπουκάλια του βερμούτ ή του κρασιού που προορίζονταν ως δωρα από τους επισκέπτες στους εορτάζοντες!
Παράλληλα όμως με τους επισκέπτες που έτρεχαν βιαστικα από σπιτι σε σπιτι για να προλάβουν να πουν τα «Χρόνια Πολλά» σε ολους, κυκλοφορούσαν και πολλά τσιράκια από το Ζαχαροπλαστειο Κρίνος ή το Βυζάντιο με χαρτονενια κουτια στην αγκαλιά τους. Μετεφεραν κι αυτοί δώρα στους εορτάζοντες, γλυκα πεσκεσια, που δεν ήταν άλλα από τις τούρτες ζαχαροπλαστείου!
Μια τέτοια γιορτή που κάθε χρόνο φτιάχνονταν και καταναλώνονταν οι περισσότερες τούρτες της χρονιάς από τα δυο προαναφερθέντα ζαχαροπλαστεία ήταν αυτή τ’ Α Γιαννιού!
Και ποιος δε γιόρταζε τη μέρα αυτή, αφού σπιτι χωρις Γιάννη προκοπή δεν κάνει !
Ετσι και στο Τσικριτζέϊκο κάθε χρόνο τέτοια μέρα ερχόταν μια τούρτα Αμυγδάλου από τον Κρίνο , δώρο για τον κύρη του σπιτιού, τον αείμνηστο πεθερό μου Γιάννη Τσικριτζή από την οικογένεια του γαμπρού τους Τάκη Τσιτσελη !
Με τι χαρά την υποδέχονταν όλοι δε λέγεται, γιατί πρώτον ήταν ονομαστές οι πάστες και οι τούρτες αμυγδάλου του Κρινου και δεύτερον «δεν κινδύνευες να σι φυβγει η μασέλα οπως μ’ένα γλυκού του κουταλιού σαν του συκάτο» κατα τα λεγόμενα του πεθερού μου, που ήταν μέγας σακατζής και δεν άφηνε τίποτα να πέσει κάτω χωρις να το σχολιάσει καλοπροαίρετα και πολύ ταιριαστά! Τεχνίτης μέγας του Κρινου στα γλυκα εκείνη την εποχή ήταν ο Σταματης Σιακαβάρας, πεθερός του σημερινού Βουλευτή Παρη Κουκουλοπουλου και προσωπικός φίλος του πεθερού μου !
Ένα από τα τσιράκια του Κρινου τη δεκαετία του 60 και 70 που έκανε αυτή τη δουλειά ήταν και ο Τάκης Ευαγγελοπουλος απο το Παλαιοχώρι Γρεβενών που δουλειά του ήταν εκτος από γκαρσον να παραδιδει τούρτες στα σπίτια τις ημέρες των γιορτών !
Τα pourboire που μάζευε, οπως μου εξομολογήθηκε ο ίδιος, τον βοηθούσαν να περάσει το μήνα χωρις να ξοδεύει τιποτα από το μισθό του των 500 δρχ! Γιατί εκτος από τους εορτάζοντες πολίτες τούρτες δέχονταν ως δώρο για τη γιορτή τους και πολλοί αξιωματικοί και γιατροί , αφού η μόδα με τις γλάστρες- δώρα ήρθε πολύ αργότερα στην πόλη !
Με μια τέτοια τούρτα , χρονιάρα μέρα που είναι σήμερα και γιορτάζει και ο γιος μου Γιαννης , επελεξα και γω να σας εκφράσω τις ευχαριστίες μου και την ευγνωμοσύνη μου για τις άπειρες ευχες αγαπης που δέχτηκε η οικογένεια μου , εγώ προσωπικά , η εγγονή μου Φαίη για τη γιορτή και τα γενέθλια της και ο γιος μου Γιαννης για τις ονομαστικές μας γιορτές !
Ναστε καλά και Καλη Φωτιση λόγω των ημερών σε όλους, κοινούς θνητούς και άρχοντες !
