Την Πέμπτη Κυριακή των νηστειών η Εκκλησία μας όρισε να τιμάται η μνήμη της οσίας Μαρίας της Αιγύπτιας. Ποια ήταν όμως αυτή; Ήταν περίφημη πόρνη της Αλεξάνδρειας, πού έζησε τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Και γιατί την τιμά η Εκκλησία; Ασφαλώς δεν την τιμά για την πορνεία της, αλλά για τη μετάνοιά της. Και επειδή η κοσμική αντίληψη αισθάνεται απέχθεια για τη μετάνοια ακόμη και στον ελληνικό χώρο είχε επιβληθεί η φράση «παριστάνει την οσία Μαρία».
Η Μαρία, η μετέπειτα οσία, έζησε περιπετειώδη νεότητα και κατέκτησε πλήθος εραστών ξεκινώντας την ασωτία από ηλικίας δώδεκα ετών, κατά τον συναξαριστή της, πατριάρχη Ιεροσολύμων Σωφρόνιο, άγιο της Εκκλησίας. Ήταν το τέλος της μεταβατικής περιόδου, κατά την οποία ο ειδωλολατρικός κόσμος έδινε μάχες οπισθοφυλακής χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο νέος κόσμος, ο χριστιανικός, δεν διατήρησε εν τινι μέτρω τα πάθη, που ταλάνιζαν τον αρχαίο. Δεν γνωρίζουμε αν στην ασωτία την ώθησε πρόσωπο του περιβάλλοντός της ή σύρθηκε στην πορνεία απροστάτευτη. Το άκρως εντυπωσιακό είναι ότι δεν πρόσφερε τις υπηρεσίες της έναντι αμοιβής! Σήμερα βέβαια, που ο κόσμος μας καυχάται για τα δικαιώματα, υπάρχουν δωδεκάχρονες και ακόμη μικρότερες πόρνες, όμως οι προαγωγοί εισπράττουν κανονικά την αμοιβή. Μόνο που δεν καθίστανται ποτέ γνωστά τα ονόματα των «αξιοπρεπών κυρίων», που ασελγούν επί ανηλίκων. Η Πολιτεία φροντίζει να μη παραδίδει στη δημοσιότητα «προσωπικά δεδομένα»!
Τί ώθησε τη Μαρία να πραγματοποιήσει προσκυνηματικό ταξίδι στους Αγίους τόπους; Η αναζήτηση νέων εμπειριών. Ίσως ο θολωμένος νους της να καλλιέργησε τη σκέψη ότι θα ήταν μεγάλη της επιτυχία να αρπάξει εν πλω στα πλοκάμια της κάποιους από τους νέους, που είχαν τάξει να προσκυνήσουν την Αγία Γη. Και ομολόγησε, αργότερα, πως το πέτυχε. Ποιοι ήταν εκείνοι, που υπέκυψαν στα θέλγητρά της, δεν μας είναι γνωστό. Οι πολλοί παραμένουν άγνωστοι. Λίγοι εγγράφονται στα κατάστιχα της ιστορίας, της κοσμικής κυρίως οι προκαλέσαντες μεγάλα δεινά στην ανθρωπότητα, της εκκλησιαστικής οι άγιοι. Και είναι τρομακτικά διαφορετική η αντίληψη των κοσμικών από τους εκκλησιαστικούς ιστορικούς. Σαφώς το ευρύ κοινό προτιμά τους πρώτους θεωρώντας ανούσια τα γραφόμενα από τους άλλους.
Η Μαρία, όπως οι λοιποί προσκυνητές, αν και δεν ανήκε στην ομάδα εκείνων, επιδίωξε να εισέλθει στον ιερό ναό της Αναστάσεως του Σωτήρος Χριστού. Κάποια δύναμη όμως την αδρανοποίησε. Παραμύθια, ισχυρίζονται οι μη αποδεχόμενοι άλλες δυνάμεις πέραν των φυσικών. Και η Μαρία, συγκλονισμένη, έδωσε την υπόσχεση της μετάνοιας, προκειμένου να άρει την απαγόρευση. Μάταια την περίμεναν εκείνοι, που έκαναν το προσκύνημα ατελέσφορα, να τους συνοδεύσει κατά την επάνοδο στην Αλεξάνδρεια. Εκείνη προχώρησε ανατολικά του Ιορδάνη και εγκαταβίωσε στην έρημο μόνη επί δεκαετίες. Είναι δυνατόν να συνέβη αυτό; Μόνο εκείνοι που αισθάνθηκαν έντονο τον συγκλονισμό, που τους οδήγησε σε αποφασιστική μετάνοια και αλλαγή στάσης στον βίο, δυνατόν να το κατανοούν σε βάθος. Οι πολλοί αδυνατούν να κατανοήσουν την μετάνοια ως αποφασιστική αλλαγή βίου. Προτιμούν όλοι οι άνθρωποι να παραμένουν αμετανόητοι, ώστε και αυτοί να αυτοδικαιώνονται!
Ο Κύριός μας, που μας πρόσφερε την ανεπανάληπτη περικοπή, τη γνωστή ως του ασώτου υιού, δεν επέτρεψε να μείνει άγνωστη η ιστορία της εκπληκτικής μετάνοιας μιας γυναίκας. Μεγάλος ασκητής ο ιερομόναχος Ζωσιμάς, που είχε αναλώσει δεκαετίες στη σκληρή άσκηση, δέχθηκε κάποτε λογισμό υπεροψίας: Άραγε υπήρχε ασκητής στην περιοχή, που θα του προσέφερε ωφέλεια ο διάλογος μαζί του; Με τον λογισμό αυτό προχώρησε στην έρημο και συνάντησε τη Μαρία, από την οποία έμαθε τον πολυτάραχο βίο της. Βεβαίωσε ο άγιος Ζωσιμάς ότι την είδε να αιωρείται επάνω από το έδαφος σε στάση προσευχής! Έγινε και δεύτερη συνάντηση των δύο οσίων προσώπων, μετά έτος. Η όσια, για να τον συναντήσει περπάτησε επάνω στα νερά του Ιορδάνη και στη συνέχεια κοινώνησε. Κατά την Τρίτη συνάντηση ο όσιος Ζωσιμάς βρήκε την οσία Μαρία νεκρή.
Υπάρχουν και άλλες ιστορίες λογισμού υπεροψίας μεγάλων ασκητών. Ο μέγας Αντώνιος, ο πολιστής της ερήμου, διέφυγε τον κίνδυνο ακούγοντας φωνή του Θεού να του λέγει ότι υπάρχει ένας επιδιορθωτής υποδημάτων στην Αλεξάνδρεια, πού έφθασε σε μεγαλύτερο ύψος αγιότητας. Τον επισκέφθηκε ο μεγάλος άγιος, συνομίλησαν και αναχώρησε ήρεμος. Ο μπαλωματής είχε φθάσει σε μεγάλο ύψος αγιότητας χάρη στο ταπεινό του φρόνημα. «Ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται»!
Με την πάροδο των αιώνων η νέα πίστη πάλιωσε, ξεθώριασε. Δεν οφείλεται αυτό πρωτίστως στους εχθρούς της, που την πολέμησαν με φανατισμό, αλλά στον εφησυχασμό και στην εκκοσμίκευση των θεωρουμένων πιστών, λόγω στρέβλωσης της διδασκαλίας του Χριστού. Και έφθασε μάλιστα εποχή, κατά την οποία απορρίφθηκε στις «χριστιανικές» κοινωνίες όχι μόνο η Ανάσταση του Χριστού αλλά ακόμη και η ύπαρξη Θεού και μάλιστα στο όνομα δήθεν της Επιστήμης. Κατά την παραμονή όμως της μεγάλης γιορτής της χριστιανοσύνης, του Πάσχα, το ενδιαφέρον όλων, πιστών και «απίστων» στρέφεται στο πρόσωπο του Χριστού. Οι πρώτοι προσπαθούν επιτυχώς ή ανεπιτυχώς να βιώσουν το μέγιστο γεγονός της ιστορίας, οι άλλοι να πληροφορηθούν κάτι το νέο γύρω από πρόσωπο «νεκρό» εδώ και δύο χιλιετίες. Και πότε σπεύδουν να ενημερωθούν από εμπαθή και φαντασιόπληκτο συγγραφέα, που «αποκαλύπτει» τα επτασφράγιστα μυστικά του χριστιανισμού, πότε να διαβάσουν «απόκρυφο» ευαγγέλιο μη έχοντας προηγουμένως διαβάσει από περιέργεια τα κανονικά για την Εκκλησία Ευαγγέλια, πότε να ενημερωθούν από «έγκριτη» εφημερίδα, που δημοσιεύει «βαθυστόχαστο» άρθρο «σοβαρού επιστήμονα», που βρήκε τον οικογενειακό τάφο του Χριστού ή ήρθε σε επαφή με τους απογόνους Του! Γιατί άραγε αυτή η ελαφρότητα; Επειδή ο αναστημένος Ιησούς είναι ανυπόφορος! Δύο χιλιάδες έτη πέρασαν και ακόμη προκλητικός προβάλλει εμπρός μας ζωντανός! Δεν συμβαίνει το ίδιο με τους αρχαίους φιλοσόφους, μεγάλους διανοητές, κοινωνικούς μεταρρυθμιστές.
Δεν ενοχλεί όμως μόνο το πρόσωπο Ιησούς Χριστός. Ενοχλούν και όσοι με συνέπεια πορεύθηκαν στον βίο τους επιδιώκοντας με την άσκηση την κάθαρση, τον φωτισμό και τη θέωσή τους. Και δεν υπήρξαν λίγοι οι άγιοι της Εκκλησίας, παρά τα αυστηρά κριτήρια αγιότητας. Και είναι ο λαός που, κατά κανόνα, μαρτυρεί την αγιότητα και ακολουθεί η αγιοκατάταξη. Και στην εποχή μας παρά τη μεγάλη παρακμή, που βιώνουμε, δεν εξέλιπαν οι άγιοι, που νοηματοδοτούν τον άχαρο βίο μας στην οικονομική ευμάρεια και την έλλειψη νοήματος. Όμως είναι ανυπόφοροι για τους αρνούμενους τη μετάνοια, καθώς εμφορούνται από εγωπάθεια και είναι υποδουλωμένοι σε πάθη. Θα ησύχαζαν, αν ο Ιησούς Χριστός είχε αποκτήσει τέκνα από την αγία Μαγδαληνή, αν οι άγιοι ήσαν εγωπαθείς, άπληστοι, φιλόδοξοι λάγνοι. Τότε και μόνο θα αισθάνονταν τη συνείδησή τους αναπαυμένη με τη βεβαιότητα ότι ο Χριστός υπήρξε σπορέας ουτοπίας, υπέρτατης ουτοπίας, καθώς η διδασκαλία του αντιστρατεύεται την ανθρώπινη φύση. Αλλά δεν προκαλεί μόνο η Ανάσταση του Χριστού, που επιχειρούν να την υποβαθμίσουν προσδίδοντας σ’ αυτήν, κατά τις ημέρες του Πάσχα συμβολικό χαρακτήρα, προβάλλοντας την εαρινή αναζωογόνηση. Προκαλούν και όσοι έδειξαν με τη στάση βίου ότι το πείραμα πέτυχε και δεν έχει να κάνει με τη φύση, αλλά με την προαίρεση του ανθρώπου.
Και όσο εμμένουν κάποιοι να υμνούν τον αναστάντα Θεάνθρωπο ψάλλοντας «Χριστός ανέστη», τόσο οι νέοι σταυρωτές Του επιχειρούν να διαστρέψουν την ιστορία. Τίποτε δεν έχουν διδαχθεί από εκείνους που το ίδιο επιχείρησαν κατά το παρελθόν, παλαιό και πρόσφατο. Ο Χριστός τόνισε: «Πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής», της Εκκλησίας. Η Εκκλησία πολεμουμένη νικά και δίδει μάρτυρες και οσίους. Οι «προφήτες», που διακήρυξαν ότι η πίστη στον Χριστό θα καταστεί αντικείμενο μελέτης των ιστορικών του μέλλοντος διαψεύσθηκε κατ’ επανάληψη. Τα υποκατάστατα που προσφέρει για παρηγοριά στον άνθρωπο η άρνηση του Θεού είναι τα ξυλοκέρατα, που δεν είναι δυνατόν να χορτάσουν την πείνα της ψυχής.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
Τα περιγράφεις τόσο ζωντανά όλα αυτά… σαν να τα έζησες….
Στο ίδιο συναξάρι της ως άνω αγίας διαβάζουμε τις εξής τερατωδιες , που ο πολυγραφότατος ( εκεί που τον βολεύει) κος Παπαδημητρίου έχει την απαίτηση να πιστέψουμε, αλλιώς είμαστε οι στεγνοί ορθολογιστές, οι παρηκμασμένη Δύση και άλλα τόσα:
” Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία καταγόταν από την Αίγυπτο και έζησε τον 6ον αιώνα, την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Στα νεανικά της χρόνια ζούσε μέσα στην ακολασία και παρέσυρε πολλούς ανθρώπους στην ηθική καταστροφή.
Όταν ήταν δώδεκα χρονών ξέφυγε από την προσοχή των γονιών της και πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου επί δεκαεφτά χρόνια ζούσε άσωτη ζωή. Μετά, από περιέργεια πήγε, με πολλούς άλλους προσκυνητές, στα Ιεροσόλυμα, για να παρεβρεθεί στην ύψωση του Τίμιου Σταυρού.
Όταν θέλησε να μπει στο ναό της Ανάστασης, τη μέρα που υψωνόταν ο Τίμιος Σταυρός, ένοιωσε τρεις έως τέσσερις φορές κάποιαν αόρατη δύναμη μέσα της, που την εμπόδιζε να μπει, ενώ το πλήθος έμπαινε ανεμπόδιστα.
Αφού πληγώθηκε η καρδιά της απ’ αυτό, αποφάσισε ν’ αλλάξει ζωή και να εξιλεώσει το Θεό με τη μετάνοια. Έτσι βάζοντας σαν εγγυήτριά της την Παναγία, υποσχέθηκε ότι εάν αφήσει να μπει κα να δει τον Σταυρό του Κυρίου, θα ήταν συνετή και φρόνιμη στο μέλλον και δεν θα μόλυνε πια το σώμα της με πονηρές επιθυμίες και ηδονές.
Όταν γύρισε μετά στην εκκλησία, αυτή τη φορά μπόρεσε να μπει χωρίς καμιά δυσκολία. Τότε προσκύνησε το Τίμιο ξύλο και χωρίς να λησμονήσει την υπόσχεση που έδωσε, αναχώρησε την ίδια μέρα από τα Ιεροσόλυμα κι’ αφού πέρασε τον Ιορδάνη μπήκε στα ενδότερα μέρη της ερήμου, όπου έζησε επί 47 χρόνια μια ζωή πολύ σκληρή και ασυνήθιστη, χωρίς να δει άνθρωπο, αλλά, έχοντας μοναδικό της θεατή τον Θεό, προσευχόταν μόνη σ’ Αυτόν.
Τόσο δε αγωνίστηκε, ώστε πέρασε την ανθρώπινη φύση και απόκτησε ζωή πάνω στη γη αγγελική και υπεράνθρωπη. Τόσο δε υψώθηκε δια μέσου της απάθειας, ώστε περπατούσε πάνω στα νερά του ποταμού, χωρίς να βυθίζεται. Όταν δε προσευχόταν, σηκωνόταν από τη γη ψηλά και στεκόταν μετέωρη στον αέρα.
Περί το τέλος της ζωής της έτυχε να συναντήσει κάποιον ερημίτη, που λεγόταν Ζωσιμάς, που αφού του διηγήθηκε όλη της τη ζωή, τον παρακάλεσε να της φέρει τα άχραντα Μυστήρια για να κοινωνήσει. Εκείνος το έκανε την επομένη χρονιά, την Μεγάλη Πέμπτη.
Αλλά τον άλλο χρόνο, ξαναγυρνώντας ο Ζωσιμάς την βρήκε νεκρή, ξαπλωμένη στη γη και κοντά της ένα σημείωμα, που έγραφε: «Αββά Ζωσιμά, Θάψον ώδε το σώμα της Αθλίας Μαρίας. Απέθανον την αυτήν ημέραν, καθ’ ην εκοινώνησα των αχράντων Μυστηρίων. Εύχου υπέρ εμού”
ΜΕΝΩ ΙΔΙΑΊΤΕΡΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:
“Τόσο δε αγωνίστηκε, ώστε πέρασε την ανθρώπινη φύση και απόκτησε ζωή πάνω στη γη αγγελική και υπεράνθρωπη. Τόσο δε υψώθηκε δια μέσου της απάθειας, ώστε περπατούσε πάνω στα νερά του ποταμού, χωρίς να βυθίζεται. Όταν δε προσευχόταν, σηκωνόταν από τη γη ψηλά και στεκόταν μετέωρη στον αέρα”.
ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ,τον Άγιο Μάρκο τον Αθηναίο που έζησε στην έρημο της Αιθιοπίας 95 χρόνια τρώγοντας μονο άμμο και πίνοντας θαλασσινό
ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΩΣΗ Ο κος Παπαδημητρίου να πιστεύουμε όλα αυτά τα παντελώς αδιασταυρωτα, που τρέχα γυρευε στο διάβα των αιώνων ποιος πρόσθετε και αφαιρούσε ο,τι ήθελε, απλώς επειδή ανήκουν στην Παράδοση της Εκκλησίας, και μόνο αυτή πιστεύει ο κύριος αυτός. Και μας κουνά το δάχτυλο αν καθήσουμε λίγο ,καλόπιστα,να σκεφτούμε ή αν εμείς προτιμούμε τη Δύση, την Ευρώπη του Διαφωτισμού που σε φωνάζει να πονηρευεσαι και να προσέχεις.
ΓΙΑ ΔΕ ΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗ ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΞΑΝΑΞΕΣΗΚΩΣΕ ΣΑΛΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΊΚΕΣ ,ΜΟΥΓΚΑ Ο κος Παπαδημητρίου, παριστάνει τον ανηξερο . Ο δεσπότης κάνει τζιζ, ε ,κύριε Παπαδημητρίου; Συνεχίστε τη διασκεδαση μας .
Αυτά που γράφει ο κ. Παπαδημητρίου ισχύουν και για εσάς.
Αισθάνεστε απέχθεια για τη μετάνοια , ο αναστημένος Ιησούς, σας είναι ανυπόφορος!
Συνεχίστε να τρώτε ξυλοκέρατα !
Και έχεις το θράσος, εσύ ο Εισαγγελέας του Θεού να τον ελέγξεις γιατί δεν ελέγχει τον μητροπολίτη μας !!
Υ.Γ. Μπερδεμένε αγνωστικιστή πιστεύεις ότι αναστήθηκε ο Χριστός ;
Είναι τώρα απάντηση αυτή στον σχολιαστή πιο πάνω ,που ελέγχει πολύ σωστά τον Παπαδημητρίου; Μη φεύγεις από το θέμα ,κύριε.
Εγώ όχι.
βρα αδελφε εσυ αυτοδικαιωνεσαι μονος σου…βαζεις ερωτηματα χωρις διαθεση να καταλαβεις!
γραφεις μονο και μονο για να δικαιωσεις την στενη αισθηση των πραγματων που αντιλαμβανεσαι επειδη δεν επιθυμεις να διευρηνεις τους οριζοντες της ανθρωπινης φυσεως σου.
Κρυβεσαι πισω απο ιδεολογηματα που επιιβληθηκαν με αιμα στην δυτικη ευρωπη που προσχηματικα εμφανιζονται με πομπωδεις λεξεις οπως “διαφωτισμος” που ομως αφορουν τον δυτικο κοσμο και οχι τον ελληνορωμεϊκο πολιτισμο και τις αξιες του.
εχεις υπ’οψην σου οτι βιωνουμε τον “διαφωτισμο” στην Ελλαδα;
πως εξηγεις τοτε την οπισθοδρομηση σε βασικες αξιες της ζωης και την παρακμη της χωρας μας;
50 συχρονα χρονια βιωνουμε αριστρες κυβερνησεις εξ ευρωπης… ακομα περιμενουμε να μας εκσυγχρονισετε!
πως γινετε ο συγχρονος δυτικος εκσυγχρονισμενος ανθρωπος να φτανει στα ορια της υποτελειας στον τεχνοφεδουαρχισμο;
γιατι ο συγχρονος δυτικος ανθρωπος αναζητα την “ευτυχια” στην υλη και στον καταναλωτισμο των ηδονων;
πως εφτασε στην απαξιωση του αγενητου παιδιου;
πως εφτασε να νιωθει απεχθεια για την γενετειρα του και με τι προσπαθει να την αντικαταστησει;
πως εγκλωβιστηκε στην ανασφαλεια και προτιμα την καταργηση ελευθεριων και δικαιωματων για χαρη της “ψηφιακης ασφαλειας”;
λες να μην καταλαβαμε τι σημαινει “διαφωτισμος”;
Εσύ δεν κατάλαβες τίποτα από το σχόλιο μου ή μάλλον κάνεις ότι δεν κατάλαβες. Δεν θα αφήσουμε κανέναν Παπαδημητρίου να έχει την απαίτηση η νεολαία να γαλουχειται με τερατώδη Συναξάρια,όπως το παραπάνω ,απλά γιατί μισεί τη Δύση ,τη Γνώση και τη Διαφωτιση. Και ονειρεύεται Θεοκρατίες και αναχρονιστικά πρότυπα του ευ ζην. Η ίδια η κοινωνία της Πληροφόρησης άρχισε να τους ξερναει όλους τους Θεοκρατιολαγνους. Και περιμένω εγώ τώρα από τον κο Παπαδημητρίου να ασκήσει κριτική στο δεσπότη Κοζάνης. Τρίζουν τα κόκκαλα του Ψαρουδάκη για σένα κε Παπαδημητρίου,που κάποτε τον είχες πρότυπο. Τουλάχιστον εκείνον μπορούσες να τον παραδεχτείς για τους κοινωνικούς και αντιδεσποτικους αγώνες του, όπου έβγαινε και τους χτυπούσε στα ίσα τέτοιους δεσπότες.
1. Δεν θα αφήσουμε κανέναν Παπαδημητρίου…… Φασιστοειδές !!!
2. ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ
-Ο Ρουσώ βλέπει θετικά ως επιτυχία της «προόδου Διαφωτισμού» το ότι, στην εποχή του, οι αγωγές για βιασμό δεν λαμβάνονται πλέον στα σοβαρά. Και το λέει ξεκάθαρα: «Η πρόοδος του Διαφωτισμού άλλαξε σε αυτό το θέμα τις παλιέςαντιλήψεις».
– Ο Γάλλος φιλόσοφος και ιδρυτής της κοινωνιολογίας Ωγκύστ Κοντ (1798-1857): Οι μεγάλοι φιλόσοφοι του Διαφωτισμού επιθυμούσαν «να συγκεντρώσουν όλες τις εξουσίες στα χέρια τους»
-Ο Γάλλος συγγραφέας, πολιτικός και φιλέλληνας Σατωμπριάν (1768-1848): «Το πραγματικό πνεύμα των Εγκυκλοπαιδιστών απέβλεπε στην καταστρατήγηση ακόμα και της ελευθερίας της σκέψης».
3. εσαλεύθης ως ο μεθύων (ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ)
Μη γελοιοποιεισαι,δε χρειάζεται.
φτανουν αυτά τα σκοταδιστικά κείμενα…. ποιόν ενδιαφέρουν αυτα τα παραμύθια…. Σε τι άτομα απευθύνεσαι τέλος πάντων??? Μάλλον σε ψηφοφόρους της Νίκης και του Φελόπουλου.
πες μας κύρΠαπαδημητρίου για τα όργια τη μονής αβακούμ και για τον μισογύνη Παύλο…
έχεις τα κότσια???
ψελλισμός τετραγωνισμένης ανοησίας
κακομοίρικο ξεπεσμένο σαπρόφυτο της «διανόησης»
Τι κοτσια να ‘ χει βρε!! Πέρα από τα ευσεβιστικα και γλυκερα του κείμενα σαμπως τολμάει να γράψει κάτι παραπάνω από αυτά που θίγεις και εσύ και εγώ; Άσε που στρογγυλοκαθησε εδώ στο kozan και δεν λέει να σταματήσει να μας προκαλεί, μπας και δούμε κανέναν πιο παραγωγικό.
2η φορά παράκληση γιά ανάρτηση
ψελλισμός τετραγωνισμένης ανοησίας
κακομοίρικο ξεπεσμένο σαπρόφυτο της «διανόησης»
Τσ τσ τσ. Κόλλησε του τώρα του DOCK και ένα “νεοταξιτης” ,όπως καλά παίζετε την καραμέλα στο στόμα, και έδεσε το γλυκό. Άκου “σαπροφυτο “. Ελλείψει επιχειρημάτων, αρχίζουν τα χτυπήματα κάτω απ’ τη μεση. Παραμυθάδες των θρησκειών. Πασών των θρησκειών.