Πολύ ωραία λόγια για «δίκαιη μετάβαση» και «νέες θέσεις εργασίας» ακούγονται διαρκώς, όμως η πραγματικότητα που βιώνουν οι φοιτητές και το διδακτικό προσωπικό είναι εντελώς διαφορετική. Ένα Πανεπιστήμιο που παλεύει καθημερινά να κρατηθεί όρθιο, όχι χάρη στην κρατική στήριξη, αλλά λόγω της αφοσίωσης και του οράματος των ανθρώπων του. Δεν είναι όλα επικοινωνία σε μια περιοχή που βλέπει το μέλλον της να συρρικνώνεται.
Οι εξαγγελίες του ίδιου του Πρωθυπουργού μένουν στα λόγια, ο ίδιος δήλωνε πως «Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας είναι ένα από τα πιο δυναμικά και ταχύτατα αναπτυσσόμενα περιφερειακά Πανεπιστήμια, που συμβάλλει στο εθνικό εγχείρημα ενίσχυσης της εξωστρέφειας και διεθνοποίησης των ελληνικών ΑΕΙ, ενισχύοντας ταυτόχρονα τις τοπικές κοινωνίες.»
Η σημερινή κατάσταση, όμως, διαψεύδει κάθε λέξη. Το εαρινό εξάμηνο καθυστερεί λόγω έλλειψης διδακτικού προσωπικού, με την έναρξή του να μετατίθεται για τις αρχές Μαρτίου και την παράτασή του μέχρι τα μέσα Ιουλίου. Η απόφαση αυτή, που πάρθηκε χωρίς κανέναν ουσιαστικό διάλογο με την ακαδημαϊκή κοινότητα, δημιουργεί μια σειρά προβλημάτων για τους φοιτητές.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στις Πανεπιστημιακές Σχολές της Εορδαίας, μια αιφνιδιαστική τροπολογία του Υπουργείου Υγείας έρχεται να υπονομεύσει ακόμα περισσότερο το μέλλον των φοιτητών. Με τη ρύθμιση αυτή, οι απόφοιτοι των ιδιωτικών κολεγίων εξισώνονται με αυτούς των Δημόσιων Πανεπιστημίων στους τομείς της Εργοθεραπείας, της Μαιευτικής και της Φυσικοθεραπείας. Η εξέλιξη αυτή απαξιώνει το δημόσιο πανεπιστήμιο και οδηγεί στην πλήρη εμπορευματοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης.
Η στήριξη των φοιτητών και των περιφερειακών Πανεπιστημίων δεν μπορεί να γίνεται με ευχολόγια. Απαιτούνται άμεσα μέτρα για επαρκή χρηματοδότηση, προσλήψεις προσωπικού και διασφάλιση του κύρους των πτυχίων. Η βιώσιμη ανάπτυξη της Δυτικής Μακεδονίας περνά μέσα από ένα ισχυρό, δημόσιο Πανεπιστήμιο, που θα αποτελεί μοχλό προόδου και όχι θύμα ιδεοληψιών και ολιγωρίας.
