ΙΔΕΑ – Ιδέες: ιδεατές μορφές, δυνατές, ελεύθερες, άυλες, , έρχονται και θρονιάζονται στο μυαλό των ανθρώπων που έχουν ανοιχτούς ορίζοντες. Με τα μαγικά τους δάχτυλα ζυμώνουν τη σκέψη, λύνουν κόμπους , δίνουν λύσεις, διώχνουν το κακό, ανοίγουν χώρο για το καλό και την πρόοδο του ανθρώπου, χτίζουν αυτό που λέμε ανθρώπινη κοινωνία.
Στη δική μας τοπική κοινωνία από το Μάιο άρχισε να παίζεται η πρώτη πράξη ενός έργου ( που είναι σε εξέλιξη).
Ο χώρος: Η Κοβεντάρειος αίθουσα .
Ο τίτλος: «Φόρουμ ιδεών για τη νέα δημοτική βιβλιοθήκη.»
Το κοινό μικρό. Οι πολλοί ήταν έξω. Οι 4 τοίχοι όρισαν το χώρο-θέατρο και άφησαν τους ανθρώπους της πόλης και τις ιδέες τους έξω. Στη σκηνή παίζουν οι λίγοι με τις λιγοστές ιδέες τους. Με αοριστολογίες και γενικολογίες “τραβάνε γραμμές” μπερδεμένες στο χώρο ( σαν να ήταν αυτό το σκηνικό) .
Ένας θεατής– ακροατής προσπαθεί να παρακολουθήσει την πορεία και τη σχέση που έχουν οι γραμμές. Αδύνατον. Χάνεται μέσα σ’ ένα λαβύρινθο.
Αυτό είναι, το σκηνικό έγινε: ένας λαβύρινθος.
Και ποιοι θα παίξουν σ’ αυτή τη σκηνή;
Ο σκηνοθέτης κράτησε καλά το μυστικό. Άφησε το κοινό να περιμένει με τις απορίες του μέχρι την επόμενη πράξη.
Και αυτή άρχισε με τίτλο: Λασσάνεια 2017.
Η σκηνή τώρα είναι όλη η πόλη, αλλά. Μια ισχυρή κυρία, η Εξουσία απωθεί μια ευγενική παρουσία, τη Συμμετοχή.
Οι πρωταγωνιστές παίζουν αόρατοι σχεδόν μέσα στο λαβύρινθο του σκηνικού και το κοινό, οι άνθρωποι της πόλης παρακολουθούν στις παρυφές
Και ποιοί είναι οι πρωταγωνιστές στη σκηνή της πόλης μας; Είναι οι άλλοι, οι ξενόφερτοι. Και είναι σπουδαίοι, γιατί πληρώνονται αδρά και διαχειρίζονται μεγάλα χρηματικά ποσά.
Ο θεατής παρατηρεί και περιμένει. Το κοινό της πόλης δυσφορεί. Λείπει το μεράκι, το κέφι, η ανοιχτωσιά της σκέψης , οι ιδέες που αποκλείστηκαν, η φαντασία που θα συνεπάρει και θα αλαφρώσει την ψυχή του κόσμου, αλλά και το αίσθημα δικαίου.
Η κάθαρση δεν ήρθε ακόμα, το έργο δεν τελείωσε. Το κοινό περιμένει την επόμενη πράξη.
Κοζάνη 26-9-2017
Γκουτζιαμάνη Γιάννα
φιλόλογος
Έτσι ακριβώς! Λασσάνεια με την Κοζάνη απούσα!
Πολύ κακό κείμενο, ειδικά έκει που μιλάει για “άλλους” και “ξενόφερτους”…Πραγματικά κρίμα
Και ακόμα πιο κρίμα να απορρίπτονται νέοι καλλιτέχνες του τόπου μας για χάρη ξενόφερτων…
Τι λέτε, ρε παιδιά, για Κοζάνη απούσα και φούμαρα; Πήγατε σε καμία εκδήλωση; Το πρόγραμμα το είδατε καθόλου ή μιλάτε έτσι στον αέρα; Και Κοζανίτες είχε και μη Κοζανίτες, και παλιά ονόματα και νέα, όπως πρέπει και όπως συνηθίζεται σε όλα τα φεστιβάλ. Σαφώς δεν χωράνε όλοι σε ένα καλοκαίρι, αλλά μη λέμε κι ό,τι θέλουμε ότι δεν συμμετείχαν Κοζανίτες. Γιατί τότε λέμε ψέματα.
Δεν αναφέρεται στη μουσική, αλλά στο θέατρο.
Αν αναφέρεται στο ΔΗΠΕΘΕ είναι ακόμη τραγικότερο το κείμενο. Μετά από ένα καλοκαίρι με ένα εκπληκτικό Καλλιτεχνικό Σχολείο με δεκάδες παιδιά και εφήβους, μετά από παραστάσεις με τα θεατρικά εργαστήρια, μια εβδομάδα στην Κιβωτό, μια μέρα μετά την ολοκλήρωση του έργου για τον Καζαντζάκη, δύο μέρες πριν οι έφηβοι της Κοζάνης παρουσιάσουν το έργο τους που πήγε πριν λίγους μήνες στη Λυρική Σκηνή… και πόσα άλλα.
Αν αναφέρεται όντως εκεί λυπάμαι πολύ
Ποιά ιδέα σας τόλμησαν να αποκλείσουν και πρέπει να τώρα να περιμένουμε την κάθαρση για να ηρεμήσουμε? Επίσης καλό είναι ο καθένας να μιλάει για τον εαυτό του και να μη νομίζει οτι εκπροσωπεί κάτι άλλο πέρα από αυτόν.
Καλά μη μας δείρεις κιόλας! Τπάρχουν και εκπρόσωποι συλλόγων!
Ντροπή το 2017 να χρησιμοποιείται ο όρος “οι άλλοι, οι ξενόφερτοι”. Ντροπή, μόνο αυτό…
Τα ποσοστά ανεργίας στους νέους της πόλης τα είδες, ή είσαι απ’τ’ς άλλοι που δεν τους καίγεται καρφί;
Δεν είναι λογικό να θέλω να έχω πρώτα εγώ δουλεία και μετά να δώσω και στον ξενόφερτο
Δεν τη ξέρω την κυρία καθηγήτρια και τι ήθελε να κάνει, πάντως πρώτη φορά εδώ και χρόνια πληρώθηκαν τοπικά έντεχνα συγκροτήματα και μάλιστα την επόμενη ημέρα από τον Δήμο…και που είστε μάγκες: η απόδειξη έγραφε το αληθινό ποσό…
να, εκεί, μέσα σε ένα κείμενο, Ένα Κείμενο Εκεί Ι,
μαζεμένα όλα, όλα όσα,
όλα όσα με έκαναν να απεχθάνομαι για μια ζωή τους φιλολόγους για το κακό που έχουν κάνει στη γλώσσα, στη σκέψη μας και στην όποια ευκαιρία για την αισθητική μας να, πως θα το λέγανε, να απελευθερωθεί και να πετάξει
τι δυστυχία, τι εγκλωβισμός είναι αυτός
Εγκλωβισμός της καλλιτεχνικής έκφρασης των νέων μας σε ξενόφερτες ψευτοκουλτούρες…
κάθαρση:τα συναισθήματα οίκτου και φόβου που προκαλούνται στους θεατές της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας από τα παθήματα των ηρώων και από το τραγικό τέλος τους (κατά τον Αριστοτέλη) (σύμφωνα με την ευρύτερα παραδεκτή άποψη, κάθαρση είναι η λύτρωση, η ψυχική ανακούφιση στην οποία φτάνουν οι θεατές με το να συμπάσχουν, να ταυτίζονται και να αγωνιούν για την τύχη των ηρώων)
αυτή είναι η κάθαρση που επικαλείται η αρθρογράφος!
πολύ ωραίο κείμενο !!!
μέλια και 80’s νοσταλγία..
Προχώρησε ο κόσμος λέμε.
Συγκριθείτε με τον πλανήτη για να υπάρχετε. Κρυφτείτε στη γωνιά σας και θα σβήσετε. Αλλά σβήστε μόνοι σας, οι υπόλοιποι και κυρίως οι νέοι θέλουμε να υπάρχουμε. Στο επόμενο κείμενο γράψτε απλώς “Έξω οι ξένοι” και θα καταλάβουμε το υπόλοιπο.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει ή μάλλον έχει κολλήσει στο 1989 και την “κάθαρση”.
http://giannagkoutziamani.gr/
Γιάννα και μόνο που απαντάς σε τέτοια σχόλιο δίνεις αξία σε αυτούς που δεν τίποτα να πουν και απλά αντιδρούν
Η ιστορία μου υπάρχει στην ιστοσελίδα μουhttp://giannagkoutziamani.gr/
Άλλο πράγμα η παγκοσμιοποίηση που μας πλασάρουν, με την αχταρμά κουλτουρόσουπα και την κοινωνία χωρίς φύλο και οικογένεια, και άλλο πράγμα να υπάρχεις στον πλανήτη διατηρώντας την ταυτότητα σου, την κουλτούρα και τον πολιτισμό σου. Δέντρο χωρίς ρίζες, ξεράθηκε!
Οι ξενόφερτοι προφανώς είναι οι The bahalows band, οι Mamalss, ο Απόστολος Σιαραμπής, ο Δημήτρης Βαβλιάρας, ο Γιώργος Μιχαήλ, ο Χρήστος Ραφαηλίδης, ο Σώτος Κουτσονάνος, ο Λάκης Τζήμκας, ο Βασίλης Κουτσονάνος, ο Νίκος Κουρού, η ΠΑΝΔΩΡΑ, το Δημοτικό Ωδείο, το Θεατροδρόμιο….και … ένα σωρό μαθητές του Σεμιναρίου Μουσικής!!!
Δεν αναφέρεται στους μουσικούς το δημοσίευμα.
Η ιστορία μου υπάρχει στην ιστοσελίδα μου
Αδικειται και τον εαυτο σας και την ιστορια σας τοτε με τετοια ατυχεστατα κειμενα
Πόσο κρίμα για αυτό το κείμενο. Προσωπικές εμμονές και απωθημένα. Δεν υπάρχει “ξενόφερτο” και “ξένο” στον πολιτισμό. Η εποχή της τέχνης της εσωστρέφειας και του τοπικισμού έχει παρέλθει για αυτή την πόλη ανεπιστρεπτί. Αφήστε μας εμάς που πρέπει να ζήσουμε σε αυτή την πόλη να ελευθερωθούμε μέσα από την τέχνη της εξωστρέφειας και της αισθητικής.
Το 2016 μου φαίνεται είχε έναν δυο Κοζανίτες στα Λασσάνεια. Φέτος είχε καμιά 40αρια. Δεν κοιτάτε λίγο τα προγράμματα;
Δεν αναφέρεται στις συναυλίες μουσικής, αναφέρεται στα θεατρικά.
Όλοι το βλέπουμε και το ξέρουμε πολύ καλά. Θες να βρούμε τώρα και το γιατί?
Να το βρούμε, γιατί όχι; Μπας και καταλάβουμε και οι υπόλοιποι (από τους όλους) τι βλέπετε και τι ξέρετε εσείς πολύ καλά.
Τα ποιητικού ύφους κείμενα, ακριβώς λόγω του ύφους τους, φαίνεται να έχουν τον εξής κίνδυνο: όντας αφαιρετικά, αόριστα, μάλλον ασαφή, μπορούν πολύ εύκολα να δημιουργούν λάθος εντυπώσεις, και γι’ αυτό δεν νομίζω ότι ενδείκνυνται ως πολιτικά σχόλια σε αυτό το επίπεδο. Εάν υπήρξε κάποιο πρόβλημα με τα του θεάτρου, εάν έγινε κάποια πρόταση στον Δήμο η οποία απορρίφθηκε, εάν παραμερίστηκε κάποιος χάριν κάποιου άλλου, καλό θα ήταν να μιλάει κανείς με σαφήνεια, και να μην εκφέρει γενικόλογα παράπονα που παραπλανούν καθώς ο καθένας μπορεί να τα εκλάβει όπως τον βολεύει ή τον συμφέρει. Γιατί εύκολα μετατρέπεται ένα αθώο, όπως φαίνεται, κείμενο σε κείμενο καταγγελίας – και μάλιστα καταγγελίας όχι απόλυτα βάσιμης. Δεν ξέρω ποιος εκτίθεται τελικά περισσότερο.
Οι ξενόφερτοι να φύγουν. Να πανε αλλού. Καλά λέει. Να φύγουν!