Καταγγελίες, εντάσεις, μπόλικη φασαρία και παρολίγον χειροδικίες κατά την χθεσινή έναρξη των εργασιών του 38ο εκλογοαπολογιστικού συνεδρίου του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης. Σχεδόν στο ίδιο έργο θεατές με τα δύο τελευταία αντίστοιχα συνέδρια και την ουσία να παραμένει ίδια. Είτε ψηφίζουν αποβιώσαντες, είτε υπάρχουν παρατυπίες, είτε δεν πραγματοποιούνται κανονικές διαδικασίες για την ανάδειξη των συνέδρων ανά σωματείο, η αλήθεια είναι πικρή: Το Εργατικό Κέντρο Κοζάνης ουσιαστικά δεν υφίσταται, εδώ και πολλά χρόνια, εκτός από τις καθιερωμένες «εκδηλώσεις» για την Πρωτομαγιά και τα επετειακά γεγονότα του Πολυτεχνείου …«άντε» και για καμιά απεργία. Όλες τις υπόλοιπες μέρες, το «Κέντρο» παραμένει ανενεργό, αόρατο κι αδρανές. Είναι βέβαιο πως κάποιοι «βολεύονται» με αυτό το σκηνικό, για πολλούς και διαφόρους λόγους. Κι οι πολίτες; Με το εργατικό κίνημα, ουσιαστικά, να μην υφίσταται, δεν προσδοκούν τίποτα παρά μόνο «show». Θα πέσει ξύλο; Θα γίνει σκηνικό αναταραχής; Για ποιες νοθείες και ποιες παρατυπίες να ενδιαφερθεί ο κόσμος όταν εκ των προτέρων δεν προσδοκά τίποτα από ένα παρηκμασμένο «θεσμικό» όργανο.
Η Χύτρα
Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι πλέον έμαθαν καλά το μάθημα τους.
Αναταραχή για τις εντυπώσεις για να δικαιολογήσουν την παρουσία τους.
Ποιο το έργο που παρήγαγαν για ακόμα ένα έτος.Ας μας το πουν.
Οι ίδιοι άνθρωποι με τον ίδιο σκοπό.
Εξυπηρέτηση προσωπικών μικροπολιτηκών συμφερόντων.
Και λέω μικροπολιτηκών γιατί για μεγάλα δεν είναι ικανοί και άξιοι….